Για ποιόν λόγο στην συντέλεια του κόσμου θα φανεί το μέγεθος και η συσσώρευσις των συμφορών; Μερικοί ισχυρίζονται ότι όπως ένα σώμα γηρασμένο αποκτά πολλές αρρώστιες, έτσι και η φύσις κουρασμένη και άρρωστη και καθώς γηράσκει αποκτάει πολλές συμφορές. Αλλά το σώμα βαδίζει προς τα γηρατειά, σύμφωνα με την αδυναμία και το νόμο της φύσεως, ενώ οι επιδημίες και οι πόλεμοι και οι σεισμοί δεν συμβαίνουν επειδή γηράζει η φύσις.
Ούτε πάλι επειδή τα ίδια τα κτίσματα γερνούν γ’ι αυτό θα συμβεί ” πείνα και επιδημίες και σεισμοί σε διάφορους τόπους “, αλλά επειδή η γνώμη των ανθρώπων πρόκειται να διαφθαρεί. Διότι όλα αυτά είναι τιμωρίες αμαρτιών και φάρμακα για τις ασθένειες του ανθρώπου. Πραγματικά οι ανθρώπινες ασθένειες τότε αυξάνονται ακόμη περισσότερο.
Και για ποιόν λόγο αυξάνονται τότε; Νομίζω ότι γίνονται πιο αδιάφοροι εκείνοι που πρόκειται να δώσουν λόγο, επειδή αργεί το δικαστήριο και καθυστερούν οι ευθύνες και δεν ήλθε ακόμη ο κριτής. Αυτό ακριβώς λέει και ο Χριστός για τον κακό δούλο, ότι, δηλαδή, από την αιτία αυτή έγινε πιο αδιάφορος ( Ματθ. 24, 48-51 ). ” Αργεί ο κύριός μου “, λέει ο δούλος, και γι’ αυτό χτυπούσε τους συνδούλους του και σπαταλούσε την περιουσία του κυρίου του.
Γι’ αυτό και ο Χριστός στους μαθητές, που τον πλησίασαν και ήθελαν να μάθουν την ημέρα της συντέλειας του κόσμου, δεν την φανέρωνε, θέλοντας να μας κρατά σε συνεχή αγωνία με το αβέβαιο των μελλοντικών, για να γίνει ο καθένας πιο επιμελής καθώς προσδοκά πάντοτε το μέλλον και ζει με την ελπίδα της παρουσίας του Χριστού. Γι’ αυτό συμβουλεύει κάποιος λέγοντας: ” Μην αναβάλλεις να επιστρέψεις στον Κύριο, ούτε να περιμένεις από την μία ημέρα στην άλλη, σαν να πρόκειται να καταστραφείς κάποτε “ ( Σοφ. Σειρ. 5,7 )
*από βιβλίο: Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου “ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΣ ΑΜΒΩΝ” Τόμος Ή – Ο ανθρώπινος πόνος (έκδοση Συνοδεία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου- Νέα Σκήτη Αγίου Όρους)