.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

“Αλλοίμονον εις τον κόσμον, που καταντήσαμε!”

…Αλλοίμονον! Αλλοίμονον εις τον κόσμον, ποία θλίψις πρόκειται να έλθει εις τους κατοίκους της γης, όταν πολλοί από τους άρχοντας της γης, και της πολιτείας και της εκκλησίας, είναι υπηρέται και δούλοι του Αντιχρίστου!…

Οι άρχοντες της εκκλησίας και της πολιτείας εις τας πονηράς ημέρας μας κοιμώνται τον βαρύτατον ύπνο της αμελείας και της ραθυμίας. Εάν δεν ξυπνήσουν και δεν ξυπνήσουν τον κλήρο και τον λαό εις μετάνοιαν, εις εργασίαν των εντολών του Θεού, των αρετών και των καλών έργων, θα δώσουν λόγο κατά την ημέρα της κρίσεως, και θα τιμωρηθούν.

…Ο σημερινός συγχρονισμός και ψευδοπολιτισμός τείνει να μεταβάλει την οικουμένη και αυτή την πατρίδα μας Ελλάδα εις Σόδομα και Γόμορρα. Οι Χριστιανοί Έλληνες των πρώτων αιώνων μετέδωσαν εις τα αλλόφυλα έθνη τον Χριστιανισμόν, τα λαμπρά και σεμνά ήθη, την αρετήν.

Οι σημερινοί Έλληνες λαμβάνουν παρά των εθνών το σκότος, την πλάνην, την ασέβειαν, την απιστίαν, την βλασφημίαν, την διαφθοράν και ακολασίαν, την ξετσιπωσύνην, την ακαθαρσίαν και δυσωδίαν, και το λυπηρόν ότι οι περισσότεροι των Ελλήνων, ανδρών και γυναικών μετά χαράς τα δέχονται, τα εφαρμόζουν και νομίζουν ότι ευρήκαν θησαυρούς, ότι πριν ήσαν εις το σκότος και τώρα άνοιξαν τα μάτια τους και εγνώρισαν πως πρέπει να ζουν!

Αλλοίμονον που καταντήσαμε!…

*Από το βιβλίο: «ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ» Γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου (εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη).