Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι θερίζουμε πάντοτε τούς καρπούς τῶν λογισμῶν καί τῶν πόθων μας. Ἄν οἱ πόθοι καί οἱ λογισμοί μας εἶναι μοχθηροί, δέν μποροῦμε νά ἀποκομίσουμε καλούς καρπούς. Ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα θερίζει τούς καρπούς τῶν λογισμῶν καί τῶν πόθων της.
Ὁ Κύριος εἶπε γιά τή Δευτέρα Παρουσία Του: "πλήν ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐλθών ἄρα εὐρήσει τήν πίστιν ἐπί τῆς γῆς;" (Λουκ. 18, 8). Νά γιατί πρέπει νά πασχίσουμε νά βελτιώσουμε τόν χαρακτῆρα μας, ὅσο εἴμαστε ἀκόμα στήν παρούσα ζωή-μέ αὐτόν ἀκριβῶς τόν χαρακτῆρα εἶναι πού θά περάσουμε στήν αἰώνια ζωή.
Ἔχουμε τήν εὐκαιρία ἐδῶ νά ἀλλάξουμε πρός τό καλύτερο, ἄν μετανοήσουμε γιά ὄλες τίς κακές μας ἐπιλογές, ὅταν ὅμως μιά ψυχή περάσει στήν αἰωνιότητα δέν ἔχει πιά τήν ἱκανότητα νά προσευχηθεῖ γιά τόν ἑαυτό της. Δέν τό ἤξερα αὐτό, ἀλλά κάποτε εἶχα τήν εὐκαιρία νά νιώσω σάν νά ἑτοιμαζόταν ἡ ψυχή μου νά ἀναχωρήσει ἀπό τό σῶμα μου. Ἔνιωσα ὅτι δέν μποροῦσα πλέον νά προσευχηθῶ γιά τόν ἑαυτό μου. Προσευχήθηκε ἕνας μοναχός γιά μένα, ἀλλά ἐγώ δέν μποροῦσα: ὁ καιρός τῆς μετανοίας μου εἶχε τελειώσει.
ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Γέρων Θαδδαῖος τῆς ΒιτόβνιτσαἘν πλῷ