ΑΒΒΑΣ ΑΜΜΩΝΑΣ
ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΟ ΤΟΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ – ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ
Χαίρετε εν Κυρίω αγαπητοί.
Εάν κανείς αγαπήσει τον Θεό «εν όλη καρδία και εν όλη τη ψυχή» (Ματθ. κβ’ 37) κάνει το παν για να ζήσει με φόβο Θεού. Ο φόβος αυτός θα του προξενήσει κλαυθμό, ο κλαυθμός χαρά και η χαρά δύναμη με τη βοήθεια της οποίας η ψυχή θα καρποφορήσει σε όλα.
Και όταν ο Θεός ιδή τον καρπό της ωραίο, θα τον δεχθεί σαν ευωδία και θα χαρεί μαζί με τους αγγέλους Του για όλα τα καλά της έργα. Θα της δώσει ακόμη φύλακα, ο όποιος θα την προστατεύει σε κάθε της βήμα, για να την οδηγήσει στον τόπο της αναπαύσεως χωρίς τον κίνδυνο να την υποδουλώσει ο σατανάς. Διότι όσο βλέπει ο διάβολος τον φύλακα, δηλαδή την Θεϊκή Δύναμη, να περιβάλλει την ψυχή, απομακρύνεται. Φοβάται να πλησιάσει τον άνθρωπο και την δύναμη που τον περιβάλλει...
Αγαπητοί εν Κυρίω, εσείς που τόσο σας συμπαθώ, γνωρίζω ότι είσθε φίλοι του Θεού. Εγκολπωθείτε λοιπόν αυτή τη δύναμη, για να σας φοβάται ο σατανάς και να εργάζεσθε πάντοτε με σοφία. Όσο αυξάνει η γλυκύτης της Θείας Χάριτος, τόσο θα πληθαίνει μέσα σας τους πνευματικούς καρπούς. Η γλυκύτης αυτή γλυκαίνει «υπέρ μέλι και κηρίον» (ψαλμ. ιη 11).
Οι περισσότεροι από τους μοναχούς και τις μοναχές, εκτός από ορισμένους σε διάφορα μέρη, δεν δοκίμασαν την μεγάλη αυτή γλυκύτητα, διότι δεν απέκτησαν την Θεϊκή Δύναμη. Δεν τους την έδωσε ο Κύριος, διότι δεν καλλιέργησαν κατάλληλα την ψυχή τους για να την δεχθούν. «Ουκ έστι προσωπολήπτης ο Θεός» (πραξ. Ι 34). Γι’ αυτό προσφέρει την Θεϊκή Δύναμη σε κάθε εποχή σ’ αυτούς που εργάζονται για να την αποκτήσουν. Μόνο σ’αυτούς την χαρίζει.
Αγαπητοί, γνωρίζω ότι σας αγαπά ο Θεός και ότι και σεις αγαπάτε τον Θεό με όλη σας την καρδιά από τότε που αρχίσατε τον πνευματικό αγώνα. Αλλά και εγώ σας αγάπησα με όλη μου την καρδιά, βλέποντας την ψυχική σας ευθύτητα. Εγκολπωθείτε λοιπόν την Θεϊκή Δύναμη για να περάσετε όλα σας τα χρόνια με πνευματική ελευθερία και να εργάζεσθε εύκολα τις εντολές του Θεού.
Η δύναμη που προσφέρεται στον άνθρωπο εδώ στην γη, αυτή πάλι τον συνοδεύει στην ανάπαυση του ουρανού μέχρις ότου περάσει όλες «τις εξουσίες του αέρος» (Εφεσ. Β 2). Υπάρχουν πράγματι δαιμονικές δυνάμεις στον αέρα, οι οποίες εμποδίζουν τους ανθρώπους και δεν τους αφήνουν να φτάσουν στον Θεό.
Ας παρακαλέσουμε λοιπόν τον Θεό με επιμονή, να μη μας εμποδίσουν να φτάσουμε κοντά Του. Όσο οι δίκαιοι έχουν την Θεϊκή Δύναμη, κανείς δεν μπορεί να τους εμποδίσει την άνοδο.
Μέχρις ότου κατοικήσει η Θεία Χάρις στον άνθρωπο, η ψυχή αγωνίζεται να την αποκτήσει με την καταφρόνηση όλων των ύβρεων και όλων των επαίνων των ανθρώπων, με το μίσος όλων των κοσμικών απασχολήσεων που θεωρούνται έντιμες, με το μίσος κάθε σωματικής αναπαύσεως, με την κάθαρση της καρδιάς από κάθε ρυπαρό λογισμό η κοσμικό μάταιο φρόνημα, με νυχθήμερες προσευχές που συνοδεύονται με νηστείες και δάκρυα. Τότε ο αγαθός Θεός δεν θα αργήσει να σας δώσει την Θεία Χάρη, οπότε θα ζήσετε πλέον με ανάπαυση και άνεση, θα αποκτήσετε μεγάλη παρρησία ενώπιόν Του και θα σας ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα, καθώς έχει γραφεί (ψαλμ. λστ 4).
Εάν όμως μετά την απόκτησή της σας εγκαταλείψει η Θεϊκή Θέρμη, αναζητείστε Την πάλι και θα επιστρέψει. Η θέρμη αυτή μοιάζει με φωτιά που μεταβάλλει το ψυχρό σε θερμό. Όταν λοιπόν νοιώθετε βαρειά την καρδιά σας, στραφείτε προς αυτή και εξετάστε την με φόβο Θεού. Έτσι θα αναγκασθεί πάλι να θερμανθεί και να πυρωθεί με την Θεϊκή Φλόγα. Αυτό άλλωστε έκανε και ο προφήτης Δαβίδ. Όταν ενίωσε την καρδιά του βαρειά, είπε: «Και εξέχεα επ’ εμέ την ψυχήν μου» (ψαλμ. μα 5).
«Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις Σου» (ψαλμ. ρμβ 5) και τα ακόλουθα. Με τον τρόπο αυτό κατώρθωσε να ξαναθερμάνει την καρδιά του και να δεχθεί την γλυκύτητα του Παναγίου Πνεύματος.
Τέλος και τω Θεώ δόξα!
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ
Ευχαριστούμε θερμά τον Ηγούμενο της Ι.Μ. Παρακλήτου για την άδεια δημοσίευσης αποσπασμάτων από τα βιβλία που εκδίδει η Ιερά Μονή.
Ιερομόναχος Σάββας Αγιορείτης