.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Η Παναγία και το μυστήριο του θανάτου



Η Παναγία λαμβάνει το μήνυμα της αναχώρησης της απο αυτή πραγματικότητα της ζωής. Ειρηνικά, με πληρότητα συνείδησης ετοιμάζεται για την είσοδο της στο μυστήριο του θανάτου.
Αυτή η ειρηνικότητα απέναντι στο γεγονός του θανάτου ηταν αποτέλεσμα της πληρότητας που ένιωθε σε σχέση με τον εαυτό της και τον Θεό. 
Δηλαδή σε σχέση με την ζωή. Μονάχα στο ποσοστό που ζούμε την αλήθεια της ύπαρξης μας ο θάνατος αδυνατεί. 
Οταν ζήσεις με πληρότητα την προσωπική σου κλήση και αλήθεια ο θάνατος παύει να είναι μηδενιστική απειλή και πραγματώνεται ως μυστήριο βαθύτερης σχέσης με τον Θεό. 

Χρόνια πολλά σε όλους!

π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος