Ὅσον ἀφορᾶ στούς αἰρετικούς ἔχουμε τήν μαρτυρία τοῦ ἁγ. Ἀποστόλου Παύλου, ὁ ὁποῖος μᾶς λέει: "αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ" (Τιτ. 3, 10).
Οἱ αἱρετικοί εἶναι ἐχθροί τῆς ἀληθείας καί τοῦ Θεοῦ (Ψλ. 36, 38). Οἱ αἱρετικοί εἶναι τέκνα τοῦ πονηροῦ (Ματθ. 13, 38), στούς ὁποίους δέν μποροῦμε νά ἐμπιστευθοῦμε (Ἰω. 2, 24).
Οἱ αἱρετικοί, ὡς ἐχθροί τοῦ Θεοῦ (Ψλ. 36, 20 καί 91, 9), δέν ἐπιτρέπεται νά τούς ἀγαπᾶμε ὅπως τούς χριστιανούς διότι εἶναι "υἱοί τοῦ διαβόλου, γεννήματα ἐχιδνῶν" (Ματθ. 3, 7· 12, 34, 23, 33· Λκ. 3, 7).
Μαζί μέ τούς αἱρετικούς δέν ἐπιτρέπεται νά προσευχόμαστε (10ος καί 64ος ἀποστολικός κανόνας). Ἡ ἁμαρτία τους εἶναι ἐναντίον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἠ ὁποία "οὐκ ἀφθήσεται αὐτοῖς οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι" (Ματθ. 12, 31-32· Μκ. 3, 29· Λκ 12, 10).
Μέ τούς ἀλλοθρήσκους, ἄν δέν μᾶς προκαλοῦν σέ συζητήσεις περί τῆς ὀρθῆς μας πίστεως, πρέπει νά φερθοῦμε πρός αὐτούς μέ ἀγάπη καί εὐσπλαγχνία καί νά τούς βοηθήσουμε στίς ἀνάγκες τους, κατά τό παράδειγμα πού μᾶς ἔδωσε ὁ Σωτήρ ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός μέ τόν εὔσπλαγχνο Σαμαρείτη (Λκ. 10, 37· Ματθ. 7, 12).
Καί ἄν θέλουν νά ἐπιτίθενται κατά τῆς ἁγίας πίστεως μας ἤ τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τότε "πρέπει νά τήν ὑπερασπίσουμε μέ ὅλη τή δύναμη μέχρι θανάτου" (Ἀόρατος πόλεμος Ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, κεφ. 19).
Ἐπειδή ὀφείλουμε νά ἀγαπήσουμε τόν πλησίον μας μέ ὅρια, σάν τόν ἑαυτό μας καί τόν Θεό ἀπεριόριστα.
Μή τυχόν ὐπολογίζοντας ὅτι ἀγαπᾶμε τόν πλησίον, νά ἀφήσουμε τούς ξένους πρός τήν ὀρθή στόν Χριστό πίστη νά μᾶς πατήσουν, οἱ ὁποῖοι θέλουν νά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τήν Ὀρθοδοξία καί νά μᾶς ἐπιβάλλουν τήν στραβή και αἱρετική τους πίστη.
Ὁ κάθε Ἱερέας καί ὁ κάθε πιστός τῆς Ὀρθοδόξου μας Ἐκκλησίας ὀφείλει νά εἶναι ἕνας καλός στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ μέ ὅλη τήν εὐλάβεια καί μέ ἀνδρεία καί δυνατή ὀργή νά ὑπερασπίζει διά τοῦ λόγου καί διά τῆς γραφῆς τήν ἀλήθεια τῆς ὀρθῆς μας πίστεως.
Δέν κάνει νά εἶσαι πράος ἐκεῖ ὄπου δέν πρέπει νά φέρεσαι μέ πραότητα. Τό ἴδιο μᾶς διδάσκει καί ὁ Ἅγιος Ποιμήν ὁ Μέγας, λέγοντας` "...κἄν ἐξορύξῃ τόν δεξιόν ὀφθαλμόν σου, καί ἐκκόψῃ τήν δεξιάν σου χεῖρα, καί ὀργισθῇς αὐτῷ εἰκῆ ὀργίζῃ· ἐάν δέ χωρίζῃ σε ἀπό τοῦ Θεοῦ, τότε ὀργίσθητι" (Γεροντικό).
Καί πάλιν λέει· "πρώτη φορά φύγε, δεύτερη φορά φύγε, τρίτη φορά νά γίνεις ξίφος μ' ἐκεῖνον πού θέλει νά σέ χωρίσει ἀπό τήν ὀρθή σου πίστη".
Μόνο οἱ χριστιανοί οἱ ὁποῖοι εἶναι ἐν ἀληθείᾳ δοῦλοι τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖνοι μόνο θά σωθοῦν· ὅπως λέει τό Ἅγιο Πνεῦμα· "ἐγγύς Κύριος πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτόν ἐν ἀληθείᾳ" (Ψλ. 144, 18). (σχόλιο δικό μας: ὁ Θεός εἶναι κοντά σέ αὐτούς πού Τόν ἐπικαλοῦνται "ἐν ἀληθείᾳ"! Ἄρα...ὅσο κι ἄν ἐπικαλοῦνται τόν Θεό οἱ αἱρετικοί ἐμμένοντας στά ψεύδη τους, ὁ Θεός δέν πηγαίνει κοντά τους)!
Γιά τούς ἀνθρώπους πού δέν δέχθηκαν τήν ἀληθῆ πίστη στόν Θεό δέν μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι σώζονται, διότι μᾶς διδάσκει ὁ Ἀπόστολος· "εἰς Κύριος, μία πίστις, ἕν βάπτισμα" (Έφ. 4, 5· Α΄ Κορ. 12,12). Καί πάλιν· "καί ὅσοι τῷ κανόνι τούτῳ στοιχήσουσιν, εἰρήνη ἐπ' αὐτούς καί ἔλεος" (Γαλ. 6, 16) καί σ' ἄλλο χωρίο· "ἐάν δέ καί ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται ἐάν μή νομίμως ἀθλήσῃ" (Β΄ Τιμ. 2, 5).
Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ὡς Ἀποστολική Εκκλησία, ἡ ὁποία διατηρεῖ ὁλοκληρωτικά τήν ὀρθή ἀναλλοίωτη πίστη, ἔχει τήν χάρη τῆς σωτηρίας.
Προσέχετε διότι οἱ αἱρετικοί δέν ἔχουν κανονική ἱεραρχία· δέν ἔχουν μέσα τους τό Ἅγιο Πνεῦμα· δέν ἔχουν τά ἑπτά΄Ἱερά Μυστήρια, δέν τιμοῦν τήν Παναγία καί τόν Τίμιο Σταυρό καί δέν ἔχουν σωτηρία. Γι' αὐτό φυλαχθεῖτε ἀπό τούς αἱρετικούς. Ἀκοῦς τί λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στούς ἱερεῖς καί στούς ἐπισκόπους, "προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καί παντί τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾦ ὑμᾶς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους..." (Πραξ. 20, 28).
Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἔχει κανονική ἱεραρχία, τό Ἅγιο Πνεῦμα ὑπάρχει μέσα στήν Ἐκκλησία καί κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ Χριστός. Ὅλοι οἱ αἱρετικοί πού σχίστησαν ἀπό τόν Χριστό καί δέν πηγαίνουν στήν ἐκκλησία εἶναι υἱοί τοῦ ἀντιχρίστου καί πρόδρομοι τοῦ σατανᾶ. Νά μήν τούς ἀκολουθήσετε!
...Νά τηρεῖτε τήν πίστη μέ τήν ὀποία σᾶς θήλασαν οἱ μητέρες σας. Νά τηρεῖτε τήν πίστη τήν ὁποία ἔχουμε ἐδῶ καί δύο χιλιάδες χρόνια! Μήν ἀκουλουθήσετε τούς ὑπηρέτες τοῦ σατανᾶ, τούς αἱρετικούς. Αὐτοί ἀγοράζουν τούς ἀνόητους καί τούς ἀδιάφορους στήν πίστη τους.
Ἡ ἕνωση τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι ἀνθρώπινο πρᾶγμα, ἀλλά θεϊκό. Δέν εἶναι τῆς δύναμής μας. Νά πῶς βλέπω ἐγώ· Νά βάλουμε νηστεία καί προσευχή πρός τόν Θεό καί ὅταν ἔρθει τό Ἅγιο Πνεῦμα νά μᾶς βρίσκει ὅπως τούς Ἀποστόλους. Τί λέει στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ὅταν ἦρθε τό Ἅγιο Πνεῦμα; "τοῦ δέ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καί ἡ ψυχή μία καί...ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά" (Πράξ. 4, 32). Δέν ἔλεγαν πιά ὅτι τό σπίτι αὐτό δικό μου εἶναι, τό ροῦχο αὐτό δικό μου! Αὐτό εἶναι τό ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ὅταν θά ἔρθει τό Ἅγιο Πνεῦμα, ὅταν τό ζητᾶμε μέ νηστεία καί προσευχή, ὅταν ἔρθει στό νοῦ ὄλων τῶν ἀρχιερέων, δυτικοί καί ὀρθόδοξοι, θά ὐπάρξει ἡ ἴδια σκέψη· "Ἐλᾶτε νά ἑνωθοῦμε, ἀφοῦ στήν ἀρχή δέν ὐπῆρξαν δύο Ἐκκλησίες, ἀλλά μόνο μία". Ἑπομένως αὐτό νά ζητήσουμε ἀπό τόν Θεό, διότι Αὐτός μπορεῖ νά κάνει τήν ἑνότητα ἀπόψεων σ' ὅλα τά ζητήματα. Ἐμεῖς, ὄχι! Δέν λέει· "μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγώ ἐν ὑμῖν..., ὅτι χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνσθε ποιεῖν οὐδέν"; (Ἰω. 15, 4-5)...
Γέρων Κλεόπα Ἡλίε (Ρουμάνου) +1998