.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Πρός τούς σημερινούς Ἀρχιερεῖς καί τήν σημερινή ἐλεεινή μας κατάσταση!



Οἱ Ἀρχιερεῖς πρέπει νά σκεφθοῦν καλά καί νά ποῦν·ποῦ βρισκόμαστε, σέ ποιά κατάσταση; ποῦ εἶναι ὁ κοσμος ὁ σημερινός, ποῦ βαδίζει; Ἔχει φύγει. Ποιός θά τόν σταματήση τόν κόσμον αυτόν; Ἄν μαλώνουν οἱ τσοπαναραῖοι, τί θά κάνουν οἱ λύκοι; Θά τά φᾶνε τά πρόβατα...
Ἐμεῖς γεννηθήκαμε, πῶς νά τό πῶ, σέ μιά πίστη στήν ὁποία εἶναι ὁ Χριστός ὁ ἴδιος ἱδρυτής...
Ξέρεις τί θά πῆ Ἐπίσκοπος; λύει τά δεσμά καί δροσίζει τήν φλόγα, Δεσπότης ἐκπρόσωπος τοῦ Θεοῦ. 
Δέν σκέπτονται τίποτε; 
Λειτουργοῦν τυπικά; 
Κοινωνοῦν· εἶναι συγχωρημένοι, δέν ἔχουν μέ κανένα τίποτε;
Ἔχουν τόν νοῦν καθαρό, τό χέρι καθαρό; 
Ποῦ πηγαίνει καί πῶς προσφέρει τήν ἀναίμακτο θυσία στό Θυσιαστήριο; 
Ξέρεις τί θά πῆ Λειτουργία!;...
Δέν σκέπτονται τίποτα; 


Δέν βλέπουν πώς διαμοιράσθηκαν τά πρόβατα; πῶς ξεσχίσθηκε ὁ χιτώνας τοῦ Κυρίου;
Μέ στενοχωροῦν πολύ αὐτά. Τρομάξαμε νά φύγουμε ἀπό τούς λύκους, τούς ἐχθρούς τῆς πατρίδος. Μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός ἐλευθερία. Μᾳς χάρισε τήν μεγαλύτερη εὐλογία, τήν ἐλευθερία, τήν ἀξιοποίησαν ὄμως; Νά σοῦ πῶ, τίποτε δέν κάνουν! Σάν νά μαζεύουν τά μικρά τά παιδιά καί γέμισαν τά καλάθια αὐγά καί πηγαίνουν νά σπάσουν τό βουνό. Μέ τά αὐγά σπάζει; δέν σπάζει. 
Θά βρέξη καί θά καθαρίση...


Γέρων Δημήτριος Γκαγκαστάθης 
Ἀσφαλεῖς σωτήριες ὁδηγίες
Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"