.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Τό μόνο ἐμπόδιο στήν ἀγάπη!


Ἄν οἱ ἀρετές εἶναι ὁ λαμπρός μανδύας πού φορᾶ ὁ ἄνθρωπος πού τίς καλλιεργεῖ, τότε ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ κορωνίδα τῶν ἀρετῶν!
Καί ὅπως ἡ κορωνίς ἀπονέμεται καί μαρτυρεῖ τό ἀξίωμα, ἔτσι καί ἡ ἀγάπη μπορεῖ νά θυσιάζεται μαρτυρικά καί κάνει τίς ἀρετές νά ἀξίζουν! 
Χωρίς αὐτήν, ἀκόμη καί τά καλά ματαιώνονται γιατί δέν στέφονται μέ τήν ἐπιτυχία τοῦ σκοποῦ τους πού εἶναι ἡ ὠφέλεια καί ἡ σωτηρία,  ἀλλά ἀπογυμνώνονται ἀπό τήν ἐπιφανειακή "καλωσύνη" τους  καί μένουν ἄδεια, ἀνώφελα καί γίνονται ἀκόμα κι ἐπιζήμια!
Ὅταν παρέλθει αὐτή ἡ πρόσκαιρη ζωή, μαζί μέ τό λυχνάρι της ὅλα θά σβήσουν καί θά πάρουν τέλος.
Καί τά καλά καί κακά.
Μά τό μόνο ἄφθαρτο ἀποτύπωμα ἀπό τό πέρασμά της πού θά μπορέσει νά ἐπιβιώσει ἀνεξίτηλα, ἀτελείωτα, για πάντα καί πού κανένας πρόσκαιρος ἤ αἰώνιος ἄνεμος δέν θά μπορεῖ ποτέ νά σβήσει, θά εἶναι ἡ ἀγάπη!

 

Τήν ἀγάπη δέν μπορεῖ νά τήν ἐμποδίσει ἤ νά την σβήσει οὔτε ὁ ἴδιος ὁ Ἀθάνατος καί Ἄπειρος Θεός!
Γιατί ὁ ἴδιος ὁ Θεός εἶναι Ἀγάπη!
"Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν" (Ἰωά. 4, 8).
Πῶς θά μποροῦσε νά ἀρνηθεῖ ἤ νά ἀκυρώσει τόν Ἑαυτό Του;...
Ὄχι μόνο δέν τήν ἐμποδίζει καί δέν τήν σβήνει, ἀλλά ἀντίθετα τήν θέλει, τήν πυρπολεῖ γιά νά τήν φουντώσει κι ἄλλο καί στό τέλος "νικιέται" ἀπό αὐτήν καί ἄν καί Παντοδύναμος... "μᾶς παραδίνεται"!
Ὁ ἄσωτος, ὁ τελώνης, ὁ ἐκ δεξιῶν ληστής, ἡ πόρνη καί ὁ κάθε μετανοημένος νίκησαν τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ με την - ἔστω και ὕστατη - ἀγάπη πού ἔδειξαν πρός Αὐτόν καί τήν ἀλήθειά Του.
 
Ἡ ἀγάπη διατηρεῖ τούς φίλους,
κερδίζει τούς ἐχθρούς,
φροντίζει ἀσθενεῖς, πτωχούς, ἀδυνάτους καί ταλαιπωρημένους, 
ἀνορθώνει κατερραγμένους,
βαστάζει τούς ὄρθιους,
προστατεύει ἀπό τό κακό,
διαφυλάττει τό καλό,
σοφίζει τή μωρία, 
φωτίζει τά σκοτάδια,
στηρίζει τά βάρη,
παρηγορεῖ στά δύσκολα,
συντροφεύει τά εὔκολα,
ἐξουδετερώνει τίς ἀποστάσεις,
ζεσταίνει τήν ψυχρότητα,
ἀποδιώκει τήν ἀδιαφορία,
διαπερνᾶ τήν ὕλη,
κερδίζει καρδιές,
ἀλλοιώνει καλῶς σκέψεις,
προσεύχεται,
συγχωρεῖ,
προστατεύει, 
γλυκαίνει τά πικρά,
κατακτᾶ τόν χρόνο,
ἁπλώνεται παντοῦ σέ κάθε τόπο,
ἀγκαλιάζει τούς πάντες,
χωρᾶ τά πάντα,
δίδει ἀφειδῶς,
λαμβάνει εὐγνωμόνως,
ὐπερνικᾶ τά ἀδιέξοδα,
κάνει θαύματα!
Εἶναι ἀπό μόνη της τό θαῦμα!


Τό μόνο ἐμπόδιο πού ἐμποδίζει την ἀγάπη εἶναι μόνο... τό νά μήν ἀγαπᾶς!
Ὅποιος ἐπικαλεῖται "ἐμπόδια" στό νά δείξει τήν ἀγάπη του εἶναι ὁ ἴδιος του τό ἐμπόδιο τῆς ἀγάπης!