.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ο καθαρισμός από την κακή θέληση

Φρόντισε πάνω απ’ όλα να καθαρίζεις τον εαυτό σου από την κακή θέληση προς τους ανθρώπους. Αφού συσσωρεύοντας την κακή θέληση προς τους ανθρώπους στοιβάζεις δηλη­τήριο , που αργά ή γρήγορα θα σε καταστρέψει ως άνθρωπο.
Φρόντιζε περισσότερο απ’ όλα, να συσσω­ρεύεις την καλή θέληση προς τους ανθρώπους. Σφίξε το στεγνό ξύλο της ψυχής σου και πάντα θα μπορέσεις να αντλήσεις έναν καλό λόγο, ώστε και τους εχθρούς σου να συγχωρέσεις και να περιβάλλεις και αυτούς -και αυτό σημαίνει, εν τέλει [να τους] νικήσεις- με την καλή σου θέληση.
Μην επιτρέπεις, να είναι ο Ήλιος πιο ευγενικός από σένα κι εκείνος να μπορεί να φωτίζει και τους καλούς και τους κακούς, ενώ εσύ να μην μπορείς να ακτινοβολείς με την καλή σου θέληση και προς φίλους και εχθρούς.
Μην επιτρέπεις, να είναι το νερό πιο χρήσιμο από σένα και στους καθαρούς και στους ακάθαρτους, αλλά να χαίρεσαι όποτε σε χρειάζονται οι άνθρωποι, για να τους είσαι χρήσιμος με καλή εξυπηρέτηση.
Σε στάσιμο νερό δεν πάει ούτε το βόδι ούτε η πλύστρα.
Λέει το νερό στο βόδι: εσένα σου επιτρέπω να με πίνεις, ενώ στο γαϊδούρι: εσένα δεν σου επιτρέπω; Ή εξίσου προσφέρεται και στο ένα και στο άλλο;
Μην επιτρέπεις η γη να είναι πιο υπομονετι­κή από σένα, είτε την σκάβουν για το σιτάρι, είτε την πατούν για τον δρόμο. Να είσαι υπομονετι­κός σαν τη γη, αφού προσδιορίσθηκες για ανώ­τερη αξία απ’ όλη τη γη.
Μην επιτρέπεις, ο έναστρος θόλος να λάμπει με μεγαλύτερη λάμψη από την ψυχή σου. Αφού μέσα σου βρίσκεται Εκείνος, που σφυρηλάτησε τον έναστρο θόλο που μπορεί και να τον γκρε­μίσει, να τον αφανίσει.
Αχ, αδελφέ μου, εσύ είσαι γιός, ενώ ο ουράνιος θόλος είναι πράγμα.

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Στοχασμοί περί καλού και κακού, εκδ. Εν πλω, σ. 187-189

http://www.diakonima.gr