…Σήμερα μετά την υπερψήφιση του νόμου (κατάργηση της Κυριακής αργίας), η ευθύνη για την εφαρμογή του βαραίνει τους ώμους των Ορθοδόξων Χριστιανών.
Η αργία της Κυριακής είναι βασικό καθήκον μας, επειδή είναι εντολή του Θεού, κατά το “εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου. τη δε ημέρα τη εβδόμη σάββατα Κύριω τω Θεώ σου” (Εξόδ. κ΄9), αλλά κυρίως γιατί ως μέλη της Εκκλησίας οφείλουμε να μετέχουμε κάθε Κυριακή στο μέγιστο γεγονός της Θείας Λειτουργίας και να τιμούμε την ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου.
Εκείνοι που σήμερα επίεσαν για την κατάργηση της Κυριακής αργίας δεν θέλουν τους χριστιανικούς θεσμούς, επειδή δεν θέλουν τον Χριστό, αλλά τον αντίχριστο, κατά τον αψευδή λόγο του Κυρίου: “εγώ ελήλυθα εν τω ονόματι του πατρός μου και ου λαμβανετέ με• εάν άλλος έλθη εν τω ονόματι τω ιδίω, εκείνον λήψεσθε” (Ιωαν. ε΄43). Και ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μαρτύρησε με τον δι’ αγχόνης θάνατο, επειδή είχε πείσει τους Χριστιανούς να μεταθέσουν το παζάρι από την Κυριακή στο Σάββατο, για να τιμούν την αγία ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου.
Αποτελεί και για εμάς σήμερα φιλόθεη υποχρέωση να υπερβούμε με πίστη και αγάπη προς τον Χριστό τα αντίχριστα νομοθετήματα, όπως οι πρώτοι Χριστιανοί, για τους οποίους ο ανώνυμος συγγραφεύς της Προς Διόγνητον Επιστολής γράφει: “Επί γης διατρίβουσιν, αλλ’ εν ουρανώ πολιτεύονται. Πείθονται τοις ωρισμένοις νόμοις, και τις ιδίοις βίοις νικώσι τους νόμους. Αγαπώσι πάντας,. και υπό πάντων διώκονται. Αγνοούνται και κατακρίνονται, θανατούνται και ζωοποιούνται. Πτωχεύουσι και πλουτίζουσι πολλούς• πάντων υστερούνται, και εν πάσι περισσεύουσιν”.
Το μαρτυρικό μας φρόνημα ως Χριστιανών σήμερα μπορεί να φανερωθεί μεταξύ άλλων καταστάσεων, που ήδη υφιστάμεθα, και από την άρνηση να εργαστούμε την ημέρα της Κυριακής από αγάπη και πίστη στον Χριστό, ο οποίος έχυσε το Τίμιο Αίμα Του στον Σταυρό και “τη μια των Σαββάτων”, δηλ. την Κυριακή, ανεστήθη από άπειρη αγάπη για εμάς.
† Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης
από το βιβλίο: “Ο Όσιος Γρηγόριος” – Έκδοση Ι.Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους (Περίοδος Β΄έτος 2013, αριθμός 38).