.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμείς και …Εκείνος

Πώς να προσευχόμαστε στον Εσταυρωμένο Κύριο μας Να, μόλις Τον πλησιάσαμε, Εκείνος μας καλωσόρισε με τα χέρια απλωμένα, ανοίγοντας θαρρείς την αγκαλιά Του, για να μας δεχθεί. ‘Εκλινε την κεφαλήν Του, για να μας ακούσει. Έκλεισε τα μάτια Του, για να μην βλέπει τις αμαρτίες μας. Κάρφωσε τα πόδια Του, για να μην απομακρυνθεί από την αναξιότητά μας. Άνοιξε με την λόγχη την θύρα της καρδιάς Του, για να ξεχύσει πλούσια το έλεος και την ευσπλαχνία Του επάνω μας. Να συλλογίζεσαι την απεριόριστη Αγάπη Του, που τον κάρφωσε στον Σταυρό. Και αν είσαι σαν τον τελώνη, ψέλισσέ Του τα λόγια της προσευχής σου με την δική του συντριβή. Αν είσαι σαν τη Χαναναία, κραύγασέ Του ενοχλητικά και επίμονα όπως εκείνη. Αν είσαι σαν την αμαρτωλή γυναίκα, πλύνε Του σιωπηλά τα πόδια με το μύρο των δακρύων σου .Αν είσαι σαν τον άσωτο, «ελθέ εις εαυτόν» και τρέξε χωρίς καθυστέρηση κοντά Του, για να σε ντύσει με «την στολή την πρώτη»…

Γέροντας Ζωσιμάς της Σιβηρίας