Στον αγώνα με τον δαίμονα ενώ ο άνθρωπος δίνει σταθερό στόχο, ο δαίμονας αλλάζει διαρκώς με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολο να τον πολεμήσεις κατά μέτωπο.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας ονομάζουν τον αγώνα με τον δαίμονα νυκτομαχία. Ο άνθρωπος αγωνίζεται μαζί του στα τυφλά. Στην Γραφή διαβάζουμε τα εξής «Μη παντί πνεύματι πιστεύετε». Ο δαίμονας είναι ακάθαρτα πνεύματα. Χρησιμοποιούν πάντα την απάτη και το ψέμα. Δεν μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπο. Ακόμα κι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, απέφυγε να ρθεί αντιμέτωπος με τον δαίμονα. ‘Ο Θεός θα σε επιτιμήσει, του είπε.
Άραγε δεν έχει ο δαίμονας κανένα αδύνατο σημείο; Όποιος συγκρούεται μαζί του θα λερωθεί από την ακαθαρσία του. Πράγματι η ακαθαρσία είναι η προτίμηση του δαίμονα. Αν στους πειρασμούς του θυμηθούμε ότι είναι βρώμα και δυσωδία, του αφαιρούμε κάθε επιβολή επάνω μας και φεύγει καταντροπιασμένος.
Οι δαίμονες είναι υπερήφανοι και θέλουν να τους παίρνει κανένας στα σοβαρά. Αν τις προσβολές του τις αποκρούσουμε με την ενθύμηση της βρώμας και δυσωδίας του, τον νικάμε κατά κράτος. Μια μοναχή, είχε μάθει από την πείρα της με τον αόρατο πόλεμο με τους δαίμονες να φέρνει κάθε φορά που δέχεται τις επιθέσεις τους την θύμηση της βρώμας και δυσωδίας τους. Αν και προτιμούν να μένουν στις βρωμιές και στη δυσωδία, δεν θέλουν να το φέρνουν στην μνήμη τους αυτό οι άνθρωποι, γιατί οι απάτες τους δεν πιάνουν. Σαν το φίδι αν αποκαλυφθεί οι δαίμονες φεύγουν μακριά όταν ο άνθρωπος θυμηθεί ποιοι είναι στην πραγματικότητα.
Του Μόσχου Λαγκουβάρδου