Σήμερα το πρωί ένας κύριος που καθόταν με κοίταξε και μου είπε: – Νεαρέ, αλήθεια ξέρεις τι σημαίνει φιλία;
Πριν προλάβω να απαντήσω με διακόπτει και μου λέει: « Τον βλέπεις εκείνον τον κύριο που κάθεται εκεί κάτω; Αυτός είναι ο καλύτερός μου φίλος. Γεννηθήκαμε το ’39 και μεγαλώσαμε μαζί. Εγώ ήμουν μάρτυρας στο γάμο του κι εκείνος στον δικό μου. Αγοράσαμε ένα κομμάτι γης και δουλεύαμε μαζί και κάθε μέρα ερχόμασταν σ’ αυτό το μπαρ και παίρναμε μια μπύρα και διαβάζαμε τα νέα. Αυτός μου τα διάβαζε γιατί εγώ δεν ξέρω να διαβάζω και έτσι άκουγα. Πάντα μαζί.
Το 1978 τσακωθήκαμε, τσακωθήκαμε άγρια κι από εκείνη τη μέρα δεν ξαναμιλήσαμε πλέον, ούτε καν ένα γεια…. Έτσι λοιπόν, από το ’78, παρόλα’ αυτά, κάθε μέρα ερχόμαστε εδώ πάντα την ίδια ώρα. Κάθε μέρα βλεπόμαστε αλλά δεν χαιρετιόμαστε, καθόμαστε σε δυο διαφορετικά τραπέζια και παίρνουμε ο καθένας μια μπύρα. Και κάθε μέρα παίρνει την εφημερίδα και διαβάζει τα νέα δυνατά…. Όλοι πιστεύουν πως είναι τρελός ….. μα το κάνει για μένα!
Από το ’78…. Αυτή είναι η αληθινή φιλία.»
isagiastriados