.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Για την προσευχή

Επιστολή στη δασκάλα Γ. Ζ. σχετικά με την συμπεριφορά του συζύγου της

Ο άντρας σου είναι άπιστος και εξ αιτίας αυτού η ζωή σου είναι δηλητηριασμένη. Λόγω της απιστίας του είναι γεμάτος με όλα τα πάθη: κυκλοθυμικός, ανήθικος, οξύθυμος, ανελέητος, μοχθηρός. Αηδιαστικός και αξιοθρήνητος. Ούτε άνθρωπος, ούτε ζώο. Σκιά από άνθρωπο και σκιά από ζώο, που την φτιάχνει κάποιο μυστηριώδες κακό πνεύμα. Πάσχει από το σύνδρομο του «κουλτουριάρη» και του «πνευματικού ανθρώπου», διότι από το σχολείο ακόμα είχε το εξής ιδανικό: κουλτούρα αντί Θεού!...

Δεν σου μένει τίποτα άλλο αδελφή μου, παρά να προσευχηθείς σ’ Αυτόν που είναι και ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει. Δεν θα βοηθήσει σε τίποτα ακόμα και αν συγκαλέσεις συμβούλιο όλων των Ευρωπαίων γιατρών ή αν καλέσεις σε βοήθεια τη βουλή και την Ακαδημία επιστημών ή τη συνέλευση του λαού ή ολόκληρη τη στρατιωτική δύναμη όλων των χωρών, τίποτε δεν θα κάνουν. Ο τρελός θα παραμείνει τρελός, ο μανιακός μανιακός και η σκιά σκιά. Μόνο ο Δημιουργός του μπορεί να τον βοηθήσει. Μόνο Αυτός μπορεί να τον σώσει, αν Τον εξευμενίσεις με τις προσευχές και τις θυσίες σου.

Ρώτησα μία συγγενή από το Βελιγράδι: «Τί γιορτάζετε;». «Γιορτάζουμε τον άγιο Γεώργιο και τον άγιο Λουκά». «Και γιατί δύο γιορτές;». «Τον άγιο Γεώργιο τον γιορτάζουμε επειδή είναι η σλάβα μας από τους προγόνους μας. Τον άγιο Λουκά τον γιορτάζουμε επειδή έσωσε τον άνδρα μου από τη δουλεία. Κατά την περίοδο της Αυστριακής κατοχής, οδήγησαν τον άνδρα μου στη φυλακή και μετά σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Έπεσα στη γη κλαίγοντας και επί ώρες προσευχόμουν στον άγιο Λουκά υποσχόμενη ότι θα τον τιμώ στη σλάβα μου μαζί με τον άγιο Γεώργιο, αν ελευθερώσει τον άνδρα μου. και ενώ εγώ ακόμα συνέχιζα τις μετάνοιες στην προσευχή, στο τρίωρο περίπου επάνω, ο άντρας μου επέστρεψε σπίτι ελεύθερος».
Βλέπεις πώς ο ζωντανός Θεός μας βοηθά εκείνους που προσεύχονται σ’ Αυτόν; Προσπάθησε και εσύ με πίστη και ελπίδα.

(Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Δεν φτάνει μόνον η πίστη…». Ιεραποστολικές επιστολές Β’, Εκδόσεις «Εν πλω», Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη)

Πηγή: orp.gr