.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ἡ δύναμη τῆς μετάνοιας



Ἡ δύναμη τῆς μετάνοιας εἶναι ἀπροσμέτρητη. 
Ἡ μετάνοια εἶναι ὁ δρόμος τῆς σωτηρίας. 

Ἀλλά γιά νά σωθοῦμε, πρέπει νά μετανοήσουμε ἔμπρακτα, κόβοντας τίς κακές μας συνήθειες, ἀπέχοντας ἀπό ἁμαρτωλές πράξεις, λόγους ἤ καί σκέψεις ἀκόμα, καί ζητώντας τό ἔλεος τοῦ Κυρίου.

Τή μετάνοιά μας ἀκόμα πρέπει νά τή συνοδεύουν καί θετικά ἔργα, στό μέτρο πού ἐπιτρέπουν οἱ δυνάμεις:
Τίς σαρακοστές τῶν ἁγίων ἀποστόλων, τοῦ Δεκαπενταυγούστου, τῶν Χριστουγέννων καί τοῦ Πάσχα νά μήν τρῶμε κρέας καί ὅ,τι ἄλλο ὁρίζουν οἱ κανόνες τῆς Ἐκκλησίας. 
Νά νηστεύουμε ἐπίσης Τετάρτη καί Παρασκευή. Τή μεγάλη Σαρακοστή οἱ πρσευχές μας νά εἶναι θερμότερες καί μεγαλύτερης διάρκειας ἀπό τίς προσευχές τοῦ ὑπόλοιπου χρόνου. 

Ἀλλά προπαντός:
Νά ἐλεοῦμε μέ ἱλαρότητα. 
Ν' ἀγαπᾶμε μέ καθαρότητα. 
Νά σηκώνουμε τά βάρη τῶν ἀδελφῶν. Νά κλαῖμε "μετά κλαιόντων" καί νά χαιρόμαστε "μετά χαιρόντων". Ὅλη μας ἡ ζωή νά εὐωδιάζει ἀγάπη, ταπείνωση καί καλοσύνη. 

Αὐτό σημαίνει μετανοῶ:
Ἀλλάζω νοῦ, ἀλλάζω πορεία ζωῆς, μεταστρέφομαι ἀπό τήν ἁμαρτία στήν "κατά δύναμιν" καί "κατά χάριν" ἁγιότητα.

Ἄς ζητήσουμε λοιπόν ἀπό τόν Θεό τή συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν μας, πού γίνεται μόνο:
μέ τό μυστήριο τῆς Ἐμομολογήσεως, ἄς καθαρίζουμε τήν ψυχή μας συνεχῶς ἀπό τά πάθη 
καί ἄς φυλᾶμε τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, παρακαλώντας Τον ἀδιάλειπτα νά μᾶς χαρίζει μετάνοια ἔμπρακτη, πραγματική καί διαρκή, μετάνοια ὡς τήν ἔσχατη πνοή τῆς πρόσκαιρης αὐτῆς ζωῆς.

Ἀμήν. 

Ὅσιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟ!