.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Πῶς ν' ἀντιμετωπίζουμε τό θάνατο τῶν οἰκείων μα



Ἡ κόρη σας πέθανε. Ἀφοῦ ξεχώριζε γιά τήν εὐσέβεια καί τήν καλοσύνη της, θά ἔπρεπε νά λέτε:
"Δόξα στ' ὄνομά Σου, Κύριε, πού τήν πῆρες τόσο γρήγορα, γιά νά μήν ἀπατηθεῖ ἀπό τούς πειρασμούς καί τίς μάταιες ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου!". 

Ἐσεῖς ἀπεναντίας, θρηνεῖτε καί παραπονιέστε καί βαρυγγωμᾶτε… Γιατί; 
Ἐπειδή γλύτωσε ἀπό τά βάσανα τῆς πρόσκαιρης τούτης ζωῆς καί βρέθηκε στήν αἰώνια βασιλεία τοῦ Κυρίου;

Θά ἦταν, λοιπόν, καλύτερα νά ζοῦσε μερικά χρόνια ἀκόμα, νά σκλαβωνόταν στά πάθη καί τήν ἁμαρτία-κάτι συνηθισμένο γιά τίς κοπέλες τῆς ἐποχῆς μας καί μάλιστα τίς ὄμορφες, ὅπως ἦταν ἐκείνη-κι ἔτσι νά ἔχανε τήν αἰώνια ζωή; Τί σοφή μητέρα πού εἶστε!
Λυπᾶστε ἐπειδή ἡ κόση σας σώθηκε καί δέν καταστράφηκε!

Ὅσιος Θεοφάνης ὁ έγκλειστος
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

Ετικέτες ,