..Καί σήμερα ἡ Παναγία εἶναι μαζί μας. Καί σήμερα ἡ Παναγία μας δέεται καί πρεσβεύει. Αὐτή εἶναι ἡ ἐλπίδα μας. Αὐτήν ἔχουμε ὡς πρέσβειρα, ὡς Πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν. Εἴμαστε «πάντοθεν πολεμούμενοι», ἀλλά «ἐν πάσει περιστάσει καί ψυχῆς θλίψει» «πρός τίνα καταφύγωμεν»; πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Νά ἱκετεύσουμε τήν Παναγία μας ὅπως ὁ πονεμένος ποιητής τοῦ Μεγάλου Παρακλητικοῦ Κανόνος, αὐτοκράτορας Θεόδωρος Λάσκαρης, ὁ ὁποῖος σήκωνε τόν δικό του σταυρό, τῆς ἀνίατης ψυχικῆς του ἀσθένειας, «Βλέψον ἰλέῳ ὄμματί σου καί ἐπίσκεψαι τήν κάκωσιν ἧν ἔχω». «Εἰς σέ μόνην ἐλπίζω, εἰς σέ μόνην καυχῶμαι». Σ’ Αὐτήν νά καταφεύγουμε μέ θάρρος καί ἡ γλυκειά μας Παναγιά δέν θά μᾶς ἀπογοητεύσει, δέν θά μᾶς ἐγκαταλείψει ποτέ.
«Ἄλλοι σέ κράζουν ἔλεος, ἐλπίδα ὁ θλιμμένος
Βασίλισσα τῆς Ἐκκλησιᾶς Σέ κράζει ἡ καμπάνα
ἐλεημοσύνη ὁ φτωχός, νερό ὁ διψασμένος
μά ἡ καρδιά μας, Δέσποινα, αὐτή Σέ κράζει «μάνα»!