.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Τον Χριστό Τον συναντάμε όχι στον «ελεύθερο» χρόνο μας, αλλά στην πάλη της καθημερινότητας

Πολύ συχνά αναζητούμε τον Χριστό στα κενά των ποικίλων απασχολήσεών μας. 
Νομίζουμε πως η συνάντησή μας μαζί Του προϋποθέτει μια ζωή απαλλαγμένη απ’τη ρουτίνα της βιοπάλης κι επειδή ο ελεύθερός μας χρόνος δεν είναι πολύς, νομίζουμε πως και η πνευματική ζωή είναι δύσκολη ή και αδύνατη. 
Όμως ο Χριστός πρωτοσυνάντησε και κάλεσε κοντά Του τους μαθητές Του όχι την ώρα που εκείνοι προσευχόνταν, αλλά την ώρα που εργάζονταν, την ώρα που ψάρευαν στη λίμνη. 
Τους συνάντησε στην πιο πεζή και τετριμμένη τους καθημερινότητα,στην πιο ανιαρή και σκληρή ρουτίνα. 
Τον Χριστό Τον συναντάμε όχι στον «ελεύθερο» χρόνο μας, αλλά στην πάλη της καθημερινότητας -από εκεί γίνεται η αρχή. 
Αρκεί μόνο ένα πράγμα να έχουμε στην καρδιά μας: 
Την προσμονή της έλευσής Του



Ετικέτες