…Πάντοτε πρέπει να είμεθα έτοιμοι, αλλ’ όσον όμως και να είμεθα δεν μπορούμε, γιατί ο άνθρωπος έχει πολλές αδυναμίες.
Είναι και ο εχθρός ο παμπόνηρος και δεν τον αφήνει, αλλά τον πολεμά και πολλές φορές τον πηγαίνει από τα δεξιά και τον ανεβάζει στα υψηλά και από εκεί τον κρημνίζει, όπως εκρημνίσθει και ο εαυτός του. Δι’ αυτό προσοχή μεγάλη χρειάζεται, και προσευχή αδιάλειπτος και ταπείνωση· διότι όπου υπάρχει ταπείνωση εκεί δεν μπορεί ο Σατανάς, όσας τέχνας και να μεταχειρισθεί. Τας συντρίβει η ταπείνωση…
Η ζωή παρέρχεται. Έχω 97 χρόνια και πως πέρασαν ούτε το κατάλαβα καθόλου. Σαν μια ώρα. Έτσι και όλα τα χρόνια περνούν. Η αιώνιος ζωή είναι αιώνιος. Εκεί ούτε πόνος, ούτε ασθένεια, ούτε πειρασμός, ούτε θλίψη, ούτε νύχτα, ούτε χειμών, ούτε καύση ηλίου, ούτε κανένα κακό. Όλα είναι χαροποιά, όλα ουράνια, όλα αιώνια.
Ευτυχείς νομίζουν όλοι οι μάταιοι, οι ανόητοι άνθρωποι τους μακράν του Θεού ζώντας, και ότι τα πλούτη τους είναι ευτυχία, και δεν άκουσαν τον Κύριο λέγοντα “ουδείς δύναται δύσι κυρίοις δουλεύειν, Θεώ και μαμωνά”. Εσκοτίσθησαν. Πρώτα να φροντίσουμε να θεραπευτεί η ψυχή μας, και τίποτε να μη μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού… Σεις να είσθε με τον Θεόν…
Ο Χριστός δεν θα αφήσει την Εκκλησία Του, αλλά και εμείς ότι μπορούμε να κάνουμε, και εκείνους που την πολεμούν θα τους ταπεινώσει και θα τους συντρίψει ως σκεύη κεραμέως· και μακάριοι εκείνοι οι οποίοι μέχρι θανάτου θα μείνουν πιστοί εις την Ορθόδοξον πίστη, εις την ορθόδοξον ομολογία.
Αν δεν βοηθήσουν η Παναγία και οι Άγιοι υπάρχει κίνδυνος μεγάλος. Κάποια τιμωρία μεγάλη θα γίνει…
Ο εκ νεκρών αναστάς και ζωήν αιώνιον χαρισάμενος, να μας χαρίσει, όπως εχάρισε εις τον ληστήν, τον Παράδεισον και τα άφθαρτα και αθάνατα ουράνια αγαθά. Αμήν.
Κυριακή της Ορθοδοξίας 1980
*“Δεν είναι δυνατόν ο Θεός, που τιμωρεί την αμαρτία, να αφήσει τόσα κακά να γίνονται χωρίς τιμωρία… Το μόνον για τη σωτηρία μας είναι η μετάνοια”.
Από το βιβλίο: «ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ» Γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου (εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη).