.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Η μετάνοια είναι γλυκιά...

Η μετάνοια δεν έχει μέσα ενοχή, πείσμα και βία. Δεν απειλεί. «Από σήμερα θα δεις εγώ τι θα κάνω….». «Σήμερα τελείωσαν όλα, θα δείτε…». Αυτές οι απόλυτες δηλώσεις, έχουν μέσα εγωισμό και πείσμα. 
Προσπαθούν να φοβίσουν κι να απειλήσουν, άλλους ή ακόμη και τον ίδιο μας τον εαυτό. 
O Άγιος Πορφύριος έλεγε, «όχι έτσι… τα ακούει αυτά που λέτε ο κρυφός εαυτός σας(*υποσυνείδητο) και αντιδράει..». 
Η μετάνοια, είναι γλυκιά, ταπεινή, ήσυχη, ήρεμη. 
Αγκαλιάζει. 
Αναπαύει. 
Δεν απειλεί, δεν κάνει δηλώσεις. 
Έρχεται μόνη της. 
Δεν επιβάλλεται. 
Δεν αναγκάζει. 
Δεν ψυχαναγκάζει. 
Ανθίζει μέσα σου όταν δεν το περιμένεις. 
Όταν έρθει η ώρα να σπάσει ο βράχος και να αναστηθείς.

π.λίβυος



Ετικέτες , ,