~ Οι πειρασμοί είναι δοκιμασίες που έρχονται εναντίον του ανθρώπου από το διάβολο και τους υπηρέτες του, τους κακούς ανθρώπους.
Ο άνθρωπος αφήνεται από τον Θεό να πειράζεται για να δοκιμασθεί η πίστη του (Α’ Πέτρ. 1, 6-7), η αγάπη του προς το Θεό (Δευτ. 13,3), η υπακοή του (Δευτ. 8,2), εάν είναι προσκολλημένος στα μάταια αγαθά, όπως συνέβη με τον δίκαιο Ιώβ (Ιώβ 1, 9-12).
Στην πράξη οι πειρασμοί είναι ανάλογοι προς τις ανθρώπινες δυνάμεις της φύσεως του κάθε ανθρώπου. Στους δυνατότερους στην πίστη παραχωρεί ο Θεός βαρύτερους πειρασμούς, για να προοδεύσουν στην αγιότητα και να αξιωθούν μεγαλυτέρων στεφάνων. Ενώ στους αδύνατους στην πίστη και στην υπομονή, παραχωρεί η θεία Του πρόνοια ελαφρότερους πειρασμούς, για να τους βοηθήσει να νικήσουν και να μην απελπισθούν.
Ιδού τι λέγει ο Απόστολος Παύλος: “Πειρασμός υμάς ουκ είληφεν ει μη ανθρωπίνος· πιστός δε ο Θεός, ος ουκ εάσει υμάς πειρασθήναι υπέρ ο δύνασθε, αλλά ποιήσει συν τω πειρασμώ και την έκβασιν του δύνασθαι υμάς υπενεγκείν” (Α’ Κορ. 10, 13). Το ίδιο πράγμα λέγει και ο προφήτης Δαβίδ:“ότι ουκ αφήσει Κύριος την ράβδον των αμαρτωλών επί τον κλήρον των δικαίων, όπως αν μη εκτείνωσιν οι δίκαιοι εν ανομίαις χείρας αυτών”(Ψαλμ. 124, 3).
Ο δίκαιος Ιώβ λέγει ότι οι πιστοί φορτώνονται με διάφορους πειρασμούς, κατά παραχώρηση του Θεού. Όμως ουδέποτε ο Θεός επιτρέπει στους εκλεκτούς Του, πειρασμούς υπεράνω των δυνάμεων τους.
ΓΕΡΩΝ ΚΛΕΟΠΑΣ ΗΛΙΕ
από το βιβλίο: “Γεροντικό Ρουμάνων Πατέρων” (Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη).