Κάποτε μια κόρη διαμαρτυρόταν στη μητέρα της πως όλα της πήγαιναν στραβά... στο σχολείο... στην παρέα... με το αγόρι της... Όλα της φαίνοταν τόσο άδικα... Η μητέρα, που στο πέρασμα των χρόνων γεύτηκε το γλυκό ποτό της γνώσης και της σοφίας, της πρότεινε να φτιάξουν ένα κέικ...
Καθώς, λοιπόν, ετοίμαζε τα υλικά, ρώτησε την κόρη αν θα ήθελε ένα κομμάτι...
Η κόρη απάντησε, "Φυσικά, μαμά! Ξέρεις ότι μου αρέσει πολύ!"
"Ωραία..." λέει η μητέρα, "Πιες λίγο λάδι!"
Εκπληκτη η κόρη απαντά,
"Τί;!; Με τίποτα!!!"
"Tί θα έλεγες για δυο ωμά αυγά;"
Η κόρη απαντά, "Με δουλεύεις;"
"Λιγάκι αλεύρι;"
"Όχι μαμά! Θα με πιάσει η κοιλιά μου!"
Η μητέρα την κοίταξε τότε γλυκά και της είπε....
"Όλα αυτά τα υλικά είναι άψητα και έχουν άσχημη γεύση, αλλά αν τα ενώσεις και τα ψήσεις, φτιάχνουν ένα υπέροχο γλυκό κέικ!"