.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ποιούς νά ἀποφεύγουμε καί ποιούς νά συναναστρεφόμαστε;

Φεῦγε ἀπό τούς βρωμερούς, ἀκάθαρτους, βλάσφημους, ἀσεβεῖς, ἄσωτους, μέθυσους, ἀσελγεῖς, ὑπερήφανους, φθονερούς καί ἄπιστους. Φεῦγε ἀπό αὐτούς, μή τούς συναναστρέφεσαι, γιά νά μή γίνης ὄμοιος μέ αὐτούς. 
«φθείρουσι ἤθη χρηστά ὁμιλίαι κακαί» (Α΄ Κορ. 15, 13) 
Συναναστρέφου μέ τούς ὀλίγους εὐλαβεῖς, ἐναρέτους, θεοφοβουμένους, πιστούς, ἐγκρατεῖς, σεμνύς, ταπεινούς, φρόνιμους, σοφούς ἐλεήμονες καί φιλάδελφους, σέ αὐτούς νά τρέχης καί νά συναναστρέφεσαι γιά νά ὠφελεῖσαι. Ἀπό ἕναν ἄν παίρνης τήν ἀγάπη, ἀπό ἄλλον τήν πίστη, ἀπό ἄλλον τήν ταπείνωση, ἀπό ἄλλον τήν ἐγκράτεια, τήν σωφροσύνη κάι λοιπές ἀρετές, καί ἔτσι νά συγκεντρώνης τό μέλι τῶν ἀρετῶν στήν ψυχή σου...


Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος