.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Περί γενικής αποστασίας

Πάντες εξέκλιναν και άρχοντες και αρχιερείς και υπουργοί και στρατηγοί και ιερείς και μοναχοί, και αξιωματικοί και στρατιώται και εγγράμματοι και αγράμματοι και πλούσιοι και πτωχοί και μεγάλοι και μικροί και άνδρες και γυναίκες.

Από τοιαύτην γενεάν και τοιούτους ανθρώπους μη αναμένωμεν προόδον και προκοπήν, αλλά μάλλον την ερχομένην ρομφαίαν και την τελευταίαν μεγάλην οργήν, ήτις έρχεται επί τους υιούς της απειθείας....

Υπάρχουν και ολίγαι εξαιρέσεις, υπάρχουν και ολίγοι εκλεκτοί χάριν των οποίων ο Κύριος φείδεται των πολλών αμαρτωλών.

Αλλ' είναι τόσον ολίγοι οι εκλεκτοί που φοβούμαι ότι δεν θα δυνηθούν να συγκρατήσουν την δικαίαν του Θεού οργήν και αγανάκτησιν εναντίον των αμαρτωλών.

Και θα έλθη μεγάλη οργή παρά Κυρίου Παντοκράτορος και θλίψις οία ου γέγονεν απ' αρχής κόσμου άχρι του νύν. Αμαρτωλοί που φύγωμεν; 

Μόνον εις τον Θεόν ας καταφύγωμεν και ας είμεθα έτοιμοι διότι ήγγικεν η συντέλεια του παρόντος αιώνος. 

Γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου