Ἂς μᾶς ξεκαθαρίσουν οἱ Ἐπίσκοποι καὶ Ποιμένες:
Ἀποδέχονται τὸ τοῦ Μ. Ἀθανασίου;
«Ὧν τὸ φρόνημα ἀποστρεφόμεθα, τούτους ἀπὸ τῆςκοινωνίας προσήκει φεύγειν…
Εἰ δέ τις προσποιεῖται μὲν ὁμολογεῖν ὀρθὴν πίστιν, φαίνεται δὲ κοινωνῶν ἐκείνοις, τὸν τοιοῦτον προτρέψασθε ἀπέχεσθαι τῆς τοιαύτης συνηθείας· καὶ ἐὰν μὲν ἐπαγγέλληται, ἔχετε τὸν τοιοῦτον ὡς ἀδελφόν· ἐὰν δὲ φιλονείκως ἐπιμένῃ, τὸν τοιοῦτον παραιτεῖσθε.
Οὕτω γὰρ διατελοῦντες καθαρὰν τὴν πίστιν διατηρήσετε» (P.G. 26,1188Β).
Συμφωνοῦν λοιπόν, μὲ τὸ αἱρετικὸ φρόνημα τοῦ πατρ. Βαρθολομαίου καὶ τῶν ὁμοίων του ἢ τὸ ἀποστρέφονται, ὅπως διδάσκει ὁ Μ. Ἀθανάσιος; Ναί, ἢ οὔ;
Προέτρεψαν, ὡς γνωστὸν κάποιοι ἀπὸ τοὺς ἱερωμένους (ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πολλοὶ πιστοί) τὸν Πατριάρχη νὰ σταματήσει τὸν οἰκουμενιστικὸ κατήφορο. Αὐτὸς ὅμως συνεχίζει ἀπτόητος τὴν κακόδοξη πορεία του.
Γιατί δὲν ἀπομακρύνονται απ' αὐτόν, ὅπως διδάσκει ὁ Μ. Ἀθανάσιος; [Βλέπετε, πὼς δὲν ἀπευθύνουμε τὸ λόγο πρὸς τὸν ἁπλὸ λαό, ποὺ οἱ Ποιμένες ἀφήνουν ἀκατήχητο εἰς τὰ τῆς Πίστεως (ἢ μᾶλλον τὸν παραπληροφοροῦν), ἀλλὰ στοὺς ὑπεύθυνους Ποιμένες, ποὺ μὲ τὴν συμπεριφορά του χαράζουν νέα, ξένη πρὸς τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση καὶ κακόδοξη γραμμή!].
Ἀποδέχονται οἱ Πνευματικοὶ καὶ Ποιμένες τὸ τοῦ Μ. Βασιλείου;
«Οὐδ’ ἂν πρὸς ὥραν (οὔτε κἂν μιὰ ὥρα) αὐτῶν ἐπεδεξάμεθα τὴν συνάφειαν, εἰ σκάζοντας (χωλαίνοντας) περὶ τὴν Πίστιν εὕρομεν» (P.G. 32,992-994).
Καὶ τὸν ἄλλον λόγον του; «Οἵτινες τὴν ὑγιᾶ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιούμενοι ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δὲ τοῖς ἑτερόφροσι, τοὺς τοιούτους, εἰ μετὰ παραγγελίαν μὴ ἀποστῶσιν, μὴ μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν»;
(Εἰς ἁγ. Μάρκου Ἐφέσου, Ὁμολογία, CFDS, Ser. A. τόμ. Χ, fasc. II, σελ. 133 (24-28).
Κι ἂν τὴν ἀποδέχονται, τί κάνουν καὶ τί συμβουλεύουν νὰ κάνουν οἱ πιστοί; Νὰ κοινωνοῦν μὲ τοὺς δῆθεν ὀρθοδόξους Ἐπισκόπους, ποὺ ὅμως κοινωνοῦν μὲ τοὺς "ἑτερόφρονας" Οἰκουμενιστές, ἢ νὰ ἀπομακρύνονται ἀπ' αὐτοὺς σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων;
Ἀποδέχονται οἱ Ποιμένες τὴν ἐπιστολήν τῶν Ἁγιορειτῶν ποὺ λέγει: «Καί ἐν ἑνί τοῦ ὀρθοῦ ἔκπτωσις καί ἀνατροπή; ὁ γάρ αἱρετικόν δεχόμενος, τοῖς αὐτοῦ ὑπόκειται ἐγκλήμασι· καί ὁ ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, ἀκοινώνητός ἐστιν, ὡς συγχέων τόν Κανόνα τῆς Ἐκκλησίας» (Ἐπιστολή ἁγιορειτῶν πρός τόν Βασιλέα Μιχαήλ τόν Παλαιολόγον, Δοκίμιον Ἱστορικόν Μοναχοῦ Καλλίστου Βλαστοῦ, ἐκδ. 1896, σελ. 97-107).
Ἀποδέχονται οἱ Ποιμένες τὸ τοῦ ἁγ. Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου:
«Ὅσοι κοινωνοῦν μαζὶ μὲ τοὺς Αἱρετικούς, αὐτοὶ ὡς ἀληθῶς ἀποσχίζονται τῆς Ἐκκλησίας»; (P.G. 99, 1065CD).
Ἀποδέχονται τὸ τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας,
ποὺ πρὸ τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐνίσχυε τοὺς ἔχοντας διακόψει τὸ μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη Νεστορίου (ὁ ὁποῖος δὲν εἶχε καταδικαστεῖ ἀκόμα ἀπὸ Σύνοδο, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Βαρθολομαῖος) καὶ προέτρεπετὸ Ὀρθόδοξο Ποίμνιο τῆς Κωνσταντινουπόλεως:
«Ἀσπίλους καὶ ἀμώμους ἑαυτοὺς τηρήσατε, μήτε κοινωνοῦντες τῷ μνημονευθέντι (Νεστορίῳ), μήτε μὴν ὡς διδασκάλῳ προσέχοντες, εἰ μένει λύκος ἀντὶ ποιμένος»;
(P.G. 77,1258).
Μήπως ὁ διάδοχός τοῦ Νεστορίου, ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος, δὲν εἶναι ἐξίσου «λύκος»;
Ἢ μήπως εἶναι ὁ Βαρθολομαῖος χειρότερος ἀπὸ τὸν "λύκο" Νεστόριο, γιατὶ ἡ αἵρεση τοῦ Νεστορίου δὲν εἶχε ἀκόμα καταδικασθεῖ ἀπὸ Σύνοδο, ἦταν «ἀκατάγνωστη» συνοδικά, ἐνῶ πολλὲς ἀπὸ τὶς αἱρέσεις ποὺ περικλείει στὴν «μάνδρα» του ὁ Οἰκουμενισμός, εἶναι «κατεγνωσμένες»;
Ὁ ὅρος "Θεοτόκος" (τὸν ὁποῖον ἀμφισβητοῦσε ὁ Νεστόριος) δὲν περιείχετο στὸ "Σύμβολο τῆς Πίστεως", ἐνῶ ἀντίθετα ἡ Πίστη ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ΜΙΑ καὶ ὄχι πολλές, τὸ Βάπτισμα εἶναι ΕΝΑ κι ὄχι πολλά, περιέχονται στὸ "Σύμβολο τῆς Πίστεως", καὶ ἄρα -ὡς ἐκ τούτου- ξεδιάντροπα καὶ ἀσεβῶς ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος τὰ ἀθετεῖ καὶ τὰ καταργεῖ!
Ἀποδέχονται οἱ Ἐπίσκοποι, καὶ Ποιμένες, καὶ Πνευματικοὶ τὸ τοῦ Ἰωσὴφ Βρυεννίου:
«Ὁ τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, καὶ αὐτὸς ἀκοινώνητος· καὶ εἴ τις ἀκοινωνήτῳ, κἂν ἐν οἴκῳ συνεύξηται, καὶ οὗτοςἀφοριζέσθω”» (Τὰ Εὑρεθέντα, τόμος Β΄, σελ. 28).
Τί εἶναι, λοιπόν, γιὰ σᾶς, Σεβασμιώτατοι καὶ Πατέρες ὁ Βαρθολομαῖος, οἱ συνοδοιπόροι του καὶ ὅλη ἡ ἄλλη οἰκουμενιστικὴ κομπανία; «Λύκοι» ἢ Ὀρθόδοξοι διδάσκαλοι καὶ Ποιμένες καὶ ἄρα δὲν ὑπάρχει κανένα πρόβλημα;
Π.Σ.