ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ
ΜΕ ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΠΟΤΕ…
Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου τοῦ 1963
Τὸ 1438 ἔφυγαν μὲ καράβια ἀπὸ τὴν Πόλι ἑκατό ἀτομα, μεταξύ αὐτῶν ὁ πατριάρχης Ἰωσήφ καὶ ὁ αὐτοκράτορας, γιὰ νὰ πᾶνε στὴν Ἰταλία. Πῆγαν στὴν Φλωρεντία, τοὺς προσκαλοῦσε ὁ Πάπας γιὰ νὰ κάνουν τὴν ἑνωση τῶν ἐκκλησιῶν! Παλαιό παραμύθι τοῦ διαβόλου αὐτό! Ὑπάρχει ἑνωση τῶν Ἐκκλησιῶν μὲ τὸν Θεό καὶ ἑνωση τῶν ἐκκλησιῶν μὲ τὸν διάβολο. Ἐμεῖς εἴμεθα ἑνωση τῶν Ἐκκλησιῶν μὲ τὸν Θεό, μὲ τὴν Ὀρθοδοξία.
Καὶ ὄχι ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν μὲ θυσία τῆς Ὀρθοδοξίας ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ…
Καὶ ὄχι ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν μὲ θυσία τῆς Ὀρθοδοξίας ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ…
Σε ποιες περιπτωσεις δεν υπακουμε στοὺς πνευματικούς μας,
στοὺς ἐπισκόπους στὸν πατριάρχη
Ἔχουμε πολλά ἄσxημα ἀδέλφια μας. Πετᾶνε ἐπάνω ἀπό τὰ κεφάλια μας ἀεροπλάνα.
Μᾶς ἔρχεται ὁ τάδε ἀρχιεπίσκοπος, ὁ τάδε ἀρχιεπίσκοπος! Δυστυχῶς καὶ ὁ πατριάρχης δὲν ἐβάδισε τὴν ὀδόν τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐμεῖς διαμαρτυρήθημεν ἐνώπιον λαοῦ, ἀγγέλων καὶ ἀνθρώπων καὶ ἐδημοσιεύσαμε ἀνοικτή ἐπιστολὴ καὶ ἐπισημάναμε τὸν τεράστιο κίνδυνο ποὺ διατρέχει ἡ Ὀρθοδοξία μας, ὑποχωροῦσα διαρκῶς εἰς τὰς ἀπαιτήσεις προτεσταντῶν καὶ ἄλλων αἰρετικῶν…
Μᾶς ἔρχεται ὁ τάδε ἀρχιεπίσκοπος, ὁ τάδε ἀρχιεπίσκοπος! Δυστυχῶς καὶ ὁ πατριάρχης δὲν ἐβάδισε τὴν ὀδόν τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐμεῖς διαμαρτυρήθημεν ἐνώπιον λαοῦ, ἀγγέλων καὶ ἀνθρώπων καὶ ἐδημοσιεύσαμε ἀνοικτή ἐπιστολὴ καὶ ἐπισημάναμε τὸν τεράστιο κίνδυνο ποὺ διατρέχει ἡ Ὀρθοδοξία μας, ὑποχωροῦσα διαρκῶς εἰς τὰς ἀπαιτήσεις προτεσταντῶν καὶ ἄλλων αἰρετικῶν…
Στὴν Φλωρεντία δυὸ χρόνια τοὺς ἐβασάνιζε ὁ Πάπας καὶ ἐπιτέλους εἴτε ἀπὸ τὴν πείνα εἴτε ἀπὸ ταλαιπωρία εἴτε ἀπὸ τὴν βία, εἴτε ἀπὸ ἀνθρωπινη ἀδυναμία ὑπέκυψαν καὶ μιὰ μέρα κατηραμένη, ὑπέγραψαν ὅρον ἑνώσεως μὲ τὸν Πάπα καὶ ὑποχρεώθησαν νὰ φιλήσουν τὴν παντοῦφλα του, τὸ πόδι τοῦ πάπα καὶ μόνον ἕνας εἶπε ὄχι! Καὶ ὁ ἕνας ποὺ ἀντεστάθηκε ἦταν ὁ Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, ὁ ἐπίσκοπος Ἐφέσου, τοῦ ὁποίου ἡ μνήμη εἶναι ἀθάνατος στὴν Ἐκκλησία… Καὶ ὁ ἕνας αὐτὸς ἐκάλεσε τὸν λαό σὲ ἀντίσταση καὶ ἐσάρωσε τοὺς πάντας, γι’ αὐτὸ λέει τὸ τροπάριό του «ὡς ἄλλος ἀτλας κρατᾶς τὴν Ὀρθοδοξία…
Ἀπήντησα, νομίζω, σὲ ποιές περιπτώσεις δὲν πρέπει νὰ ὑπακοῦμε στοὺς πνευματικούς πατέρας.
Συμπέρασμα
Οἱ 5 ἅγιες καλόγριες ποὺ ἐσφάγησαν μὲ τὸ χέρι τοῦ πνευματικοῦ τους, γιατί δὲν προσέφεραν λιβάνι καὶ θυσία στὸ διάβολο· ὁ ὅσιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής, ποὺ ἐπροτίμησε νὰ τοῦ ξεριζώσουν τὴν γλώσσα, καὶ νὰ κόψουν τὰ χέρια του, ἀλλὰ νὰ παραμείνει πιστός στὴν Ὀρθοδοξία, ὁ Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ποὺ ἀντεστάθηκε ἐναντίον παρανομούσης σύνοδου καὶ ἐφάνη ἡρωας πραγματικός, ὁ Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς ποὺ κράτησε τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ἄλλα παραδείγματα ἀκόμη, μᾶς διδάσκουν ὅτι πρέπει νὰ προσέχουμε πολύ, νὰ ἔχουν τα μάτια μας 14 καὶ νὰ ἐξετάζομε ἀν τὰ πνεύματα εἶναι ἐκ Θεοῦ.
Ὑπακουή στοὺς πνευματικούς μας, ὑπακοὴ στοὺς ἱεροκήρυκας, ὑπακουὴ στοὺς θεολόγους, ὑπακουὴ στοὺς ἐπισκόπους, ὑπακοή στὴν ἱεραρχία, ἀλλὰ ὅταν ἀντιληφθοῦμε ὅτι δὲν πνέει ἀεράκι δροσερό, δὲν πνέει ὁ ἄνεμος Ὀρθοδοξία εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ ἀντισταθοῦμε ἐναντίον ἀποφάσεων ποὺ παρεκλείνουν ἀπὸ τὴν τροχιὰ τῆς Ὀρθοδοξίας.
Τί εἶπα; Διαβᾶστε Γαλάτας (1,8), λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, -σὰν νὰ τὰ πρόβλεπε ὅλα αὐτὰ τὰ πράγματα ποὺ γίνονταν στὶς μέρες, καὶ λέει· Ὄχι παπᾶς, ὄχι ἐπισκοπος, ἀλλὰ καὶ ἄγγελος ἀκόμα νὰ κατεβῆ στὴν γῆ καὶ νὰ σᾶς κηρύξη διαφορετικό Εὐαγγέλιο, ἀπὸ αὐτὸ τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ ἐκήρυξαν οἱ Ἀπόστολοι καὶ ἐρμήνευσν οἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας δὲν θὰ ὑπακούσετε. Δὲν θὰ ὑπακούσουμε οὔτε καὶ στὸν ἄγγελον, που ὑποδίεται τὸν διάβολον.
Ὅποιος κηρύττει ἄλλο εὐαγγέλιο, τὸ ἀντιευαγγέλιο, διαφορετικό ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ κηρύττω ἀνάθεμα. Δὲν τὸ λέω ἐγώ ὁ ἁμαρτωλος ἱερομόναχος, δὲν εἶμαι ἰκανὸς νὰ τὸ πῶ ἐγώ, τὸ λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος· «…ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω». Κἂν ἱερεύς, κἂν ἐπισκοπος, κἂν πατριάρχης κἂν ἄγγελος δὲν θὰ τὸν ὑποκούσομε.
Καὶ στρατιῶται γενναῖοι καὶ ὑψηλοὶ πρέπει νὰ εἴμεθα, διότι δὲν ἀποκλείεται σήμερα -αὔριο νὰ κληθοῦμε ὅλοι μας νὰ δώσουμε τὴν μαρτυρία. Μή γένοιτο Χριστέ, μὴ γένοιτο Παναγία, μὴ γένοιτο ἅγιοι… νὰ ἔρθη τέτοια ἡμέρα, ἀλλὰ ἐὰν ἔρθη, θὰ εἴμαι εὐτυχής, νὰ μποῦμε μπροστὰ ὅλοι μας καὶ ἱερεῖς τοῦ Ὑψίστου καὶ καλόγεροι καὶ πάσα ψυχή καὶ νὰ ποῦμε ἄλτ…, δὲν θὰ προχωρήσετε! Θὰ πέσουμε μέχρι ἑνός, ἀγωνιζόμενοι ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ δὲν ὑπάρχει τίποτε ἄλλο γλυκήτερο εἰς τὴν γῆ.