-Σέ παρακαλῶ λοιπόν, πές μου καί κάτι ἀκόμα: Γιατί στήν ἐποχή μας φανερώθηκαν τόσοι ἅγιοι σ' ὅλο τόν κόσμο; Πολλοί λάμπουνε σήμερα σάν τόν ἥλιο καί τά ὀνόματά τους διαλαλοῦνται παντοῦ. Καί πρῶτα-πρῶτα ὁ Ἀντώνιος, ὁ Ἱλαρίων, ὁ Συμεών, ὁ Παῦλος ὁ ἁπλούστατος καί τόσοι ἄλλοι, πού τούς ξέρει ὁ Κύριος...
-Πρέπει νά ξέρεις, ἀδελφέ μου, ὅτι μέχρι τή συντέλεια τοῦ κόσμου δέν θά λείψουν οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, ὅπως δέν θά λείψουν, βέβαια, καί οἱ ἐργάτες τοῦ σατανᾶ. Στίς ἔσχατες ἡμέρες, ὡστόσο, ὅσοι θά εἶναι ἀληθινά εὐάρεστοι στόν Κύριο, θά κρύβονται ἔξυπνα ἀπό τούς ἀνθρώπους.
Δέν θά κάνουν σημεῖα καί τέρατα, ὅπως οἱ σημερινοί, ἀλλά θά βαδίζουν στό δρόμο τῶν πρακτικῶν ἀρετῶν μέ πολλή ταπείνωση. Ἔ, λοιπόν, αὐτοί θά δοξαστοῦν στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν πιό πολύ κι ἀπ' τούς θαυματουργούς Ἁγίους! Καί ξέρεις γιατί; Ἐπειδή τότε δέν θά ὑπάρχει κανείς πού νά κάνει θαύματα μπροστά στά μάτια τους, ὅπως γίνεται σήμερα, κ ἔτσι νά θερμαίνεται ἡ πίστη τους καί νά τονώνεται τό ἀγωνιστικό τους φρόνημα. Ἀκόμα καί ἐκεῖ πού θά ἔχουν τό ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης, θά εἶναι ἄνθρωποι ἀσήμαντοι οἱ περισσότεροι, ἀνίδεοι ἀπό ἀρετή. Μά καί τῶν μοναχῶν οἱ πρόκριτοι δέν θά εἶναι καλύτεροι. Κενόδοξοι καί γαστρίμαργοι, θ' ἀποτελοῦν ὄχι ὑπόδειγμα ἀλλά μᾶλλον σκάνδαλο γιά τούς ἀνθρώπους. Γι' αὐτό καί θά παραμεληθεῖ γενικά ἡ ἀρετή. Θά βασιλεύει παντοῦ ἡ φιλαργυρία καί ἡ πλεονεξία. Μοναχοί καί λαϊκοί θά συνάζουν χρήματα καί θά τά τοκίζουν. Δέν θά τά προσφέρουν στόν Θεό, δίνοντάς τά ἐλεημοσύνη στούς φτωχούς. Καί οἱ περισσότεροι, ἀπό ἄγνοια, θά πλανηθοῦν μέσα στό χάος τοῦ ἄνετου δρόμου τῆς ἀπώλειας...
Ἀλλά εἶπα κιόλας πολλά, παιδί μου, σάν φλύαρος πού εἶμαι. Συγχώρεσέ με, τόν ἀμαρτωλό, καί μήν ξεχνᾶς νά προσεύχεσαι γιά μένα τόν ἄθλιο, πού σπατάλησα μέσα στίς ἀνομίες καί τά νιάτα καί τά γηρατειά μου...
Θαυμάζοντας τήν ταπείνωση τοῦ γέροντα ὁ Γρηγόριος, ἔπεσε στά πόδια του, ζητώντας αὐτός μᾶλλον τίς προσευχές του. Πρέπει νά πώς κι ὁ Γρηγόριος ἦταν ἄνθρωπο θεοφοβούμενος, ἐνάρετος, σπαλχνικός καί φιλομόναχος. Εἶχε μεγάλη ἀγάπη καί ἀφοσίωση στόν γέροντα. Ἀγωνιζόταν νά τοῦ μοιάσει στήν ἐγκράτεια, στήν προσευχή, στήν πραότητα, στήν ταπείνωση, στή φιλοξενία, σέ ὅλα. Μέ τή συνετή καί θεάρεστη πολιτεία του καί μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἔκανε μεγάλη προκοπή στήν πνευματική ζωή.
ΕΝΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
Ὅσιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανῆς
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ