Παραθέτομεν αποσπάσματα από μίαν συνομιλίαν του πατρός Δημητρίου Staniloae με κάποια μέλη της Ενώσεως Ορθοδόξου Νεολαίας της πόλεως Brasov ολίγους μήνας προ της κοιμήσεώς του:
«Εγώ δεν είμαι υπέρ του οικουμενισμού, είχε δίκαιο ένας Σέρβος, ο Ιουστίνος ο Πόποβιτς, ο οποίος τον ονόμασε παναίρεση της εποχής μας. Τον θεωρώ προϊόν της μασονίας, το οποίο σχετικοποιεί την αληθινή πίστη. Γιατί να κάνω τότε παρέα μαζί τους, μ’ αυτούς που έκαναν τις γυναίκες ιερείς, που δεν παντρεύονται [δηλαδή ζουν σε πορνείες, παλλακείες κλπ.], και στην Αμερική, στην Αγγλία και σε άλλες χώρες νομιμοποίησαν την ομοφυλοφιλία… Η Ρωμαιο-Καθολική Εκκλησία και η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι Αδελφές Εκκλησίες. Δεν υπάρχει παρά μόνο μία Κεφαλή της Εκκλησίας, ο Ιησούς Χριστός. Δεν δύναται να υπάρχει παρά μόνο ένα Σώμα, δηλαδή μία Εκκλησία. Επομένως, η έννοια των Αδελφών Εκκλησιών είναι ακατάλληλη».
(Συνέντευξη του π. Δημητρίου στο: Ortodoxia si internationalismul religios [Ορθοδοξία και θρησκευτικός διεθνισμός], Εκδόσεις Scara, Βουκουρέστι 1999. Πηγή: cuvantul-ortoxo.ro).
«Το βασικό χαρακτηριστικό του χριστιανισμού, το οποίο συνίσταται στο να διαλύσει το μεσότοιχο μεταξύ Θεού και ανθρώπου (…), καταργείται στον καθολικισμό και αποκτά μία νέα μορφή. Η Χριστιανική συνοδικότητα, η ίδια η Εκκλησία, το μυστικό Σώμα του Χριστού, αποσχίζεται από την αγκαλιά της πανταχού παρούσας αγάπης του Ιησού Χριστού και μετατρέπεται σε μία καθαρά ενδοκοσμική κοινωνία. (…) Ο Ιησούς [στο παπισμό] έχει επικοινωνία μόνο με ένα σημείο του διαστήματος και μόνο με ένα πρόσωπο, με τον Πάπα στο Βατικανό. (…) Το μόνο που έχει σημασία [για τους παπικούς] είναι η νομική εξάρτηση από ένα άνθρωπο. Η μυστική διάσταση μετατρέπεται σε νομική, η ζωή στην Εκκλησία μετατρέπεται σε μέριμνα για την καλή και ομοιόμορφη νομική τάξη. Οι θεολογικοί όροι δεν εκφράζουν πλέον το μυστήριο των άμεσων θεολογικών εμπειριών, αλλά μετατρέπονται σε νομικούς και ορθολογικούς όρους με θετικιστικές και επίγειες διευκρινήσεις».
Του μακαριστού π. Δημητρίου Staniloae
(Πηγή: π. Δημητρίου Staniloae, Ortodoxie si romanism [Ορθοδοξία και Ρουμανισμός], Σιμπίου 1939, σσ. 100-101).
Μετάφραση: Tatiana Petrache