Όταν ο άνθρωπος απορρίψει κάθε ορατή βοήθεια και την ανθρώπινη ελπίδα και ακολουθήσει τον Θεό με πίστη και καθαρή καρδιά, αμέσως τον ακολουθεί η Χάρις του Θεού. Και του αποκαλύπτει την δύναμή Της με πολυποίκιλες βοήθειες. Πρώτα-πρώτα με φανερές βοήθειες και σε όσα έχουν σχέση με την ζωή και τη συντήρηση του σώματος. Του δείχνει την ενίσχυσή Της με την Πρόνοια που έχει για τον άνθρωπο αυτόν. Μ΄ ένα σκοπό: Να μπορέσει με αυτές τις θείες βοήθειες να συναισθανθεί περισσότερο τη δύναμη της Προνοίας του Θεού, που τον περιφρουρεί. Και με την σύνεση των φανερών, βεβαιώνεται και για τα κρυφά, όπως αρμόζει στη νηπιότητα του φρονήματός του και στη διαγωγή του, για το πώς δηλαδή τακτοποιούνται οι ανάγκες του όλες, χωρίς ο ίδιος να εργασθή και να φροντίση. Ακόμα η Θεία Χάρις κάνει να φεύγουν από κοντά του πολλές περιστάσεις, συχνά γεμάτες από κινδύνους. Κι΄ ενώ αυτός δεν τους κατάλαβε, η Χάρις τους αποδιώκει με πολύ θαυμαστό τρόπο και τον φρουρεί όπως η τροφός, η οποία απλώνει τα φτερά της πάνω στα παιδιά της για να μην τα πλησιάσει καμμιά βλάβη. Και του δείχνει η Θεία Χάρις μπροστά στα μάτια του πως ήρθε κοντά του η απώλεια, και όμως έμεινε αβλαβής. Και όταν η Θεία Χάρις τον βεβαιώσει για όλα αυτά, δηλαδή να έχει την πεποίθησή του στον Θεό, τότε αρχίζει σιγά-σιγά να προσβάλλεται από τους πειρασμούς. Και επιτρέπει να σταλούν σ΄ αυτόν αρκετοί πειρασμοί ανάλογα με τα μέτρα του, ώστε να βαστάξη την δύναμή τους. Τότε μέσα σ΄ αυτούς τους πειρασμούς τον πλησιάζει η θεία βοήθεια, που την αισθάνεται με πνευματική αίσθηση, με σκοπό να πάρει θάρρος. Έως ότου σιγά-σιγά γυμνασθή και αποκτήση σοφία και περιφρονήση τους εχθρούς του με όλη την πεποίθησή του ακουμπισμένη στον Θεόν.
Του αγίου Ισαάκ του Σύρου (λόγος ιθ΄).