Mὴ νομίζετε ὅτι οἱ Χριστιανοὶ τὴν περίοδο τῶν διωγμῶν μιλοῦσαν συνεχῶς γιὰ τὸ Xριστό… Ἀλλ᾿ ἐνῷ δὲ μιλοῦσαν καθόλου μὲ τὸ στόμα περὶ Χριστοῦ, κατ᾿ ἄλλο τρόπο κήρυτταν τὸ ὄνομά του. Δὲ λέγανε τίποτα περὶ τοῦ Χριστοῦ. Διότι ἦταν ἄγρια καὶ ἀτίθασα πνεύματα οἱ εἰδωλολάτραι, ἦταν τίγρεις καὶ λέοντες ἐπίγειοι. Οἱ Χριστιανοὶ ὑπηρετοῦσαν σ’ αὐτοὺς ὡς ὑπηρετικὸ προσωπικὸ σὲ διάφορες ἐργασίες, ὡς μαγείρισσες, ὡς νοσοκόμες, παντοῦ. Καὶ δὲν μιλούσανε καθόλου γι᾿ αὐτὰ τὰ πράγματα, κατὰ τὸν λόγον «Mὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων» (Mατθ. 7,6). Kαὶ ὅμως κέρδισαν τοὺς εἰδωλολάτρες χωρὶς λόγο, χωρὶς κήρυγμα, χωρὶς κατήχησι.
Ποῦ εἶνε αὐτὸ γραμμένο; Ἐσεῖς ποὺ εἶστε ἐδῶ καὶ διαβάζετε τὸ Εὐαγγέλιο, πέστε μου ποῦ εἶνε αὐτὸ γραμμένο, «Διὰ τῆς (καλῆς) ἀναστροφῆς ἄνευ λόγου κερδηθήσονται». Ποῦ εἶνε αὐτὸ γραμμένο; (A΄ Πέτρ. 3,1).
Ὅ,τι συμβαίνει καὶ σήμερα σὲ μερικὰ σπίτια. Εἶνε μιὰ γυναίκα ποὺ κάνει τὸ θρησκευτικό· λέει λέει λέει, καὶ τὴ σιχαίνεται ὁ ἄντρας της, διότι τίποτα ἀπὸ ὅσα λέει δὲν ἐφαρμόζει. Ἐνῷ ἀντιθέτως ὑπάρχουν ἄλλες γυναῖκες, οἱ ὁποῖες δὲν μιλοῦν μέσ᾿ στὸ σπίτι περὶ Χριστοῦ· ἀλλὰ ὁμιλεῖ ἡ ζωή των, ἡ ἁγία ζωή των, καὶ φέρνουν τοὺς ἄνδρες τους στὸ Xριστό.
Λοιπόν, οἱ Χριστιανοὶ ποὺ ἐδιώκοντο εἶχαν ζωὴν ἁγίαν καὶ ἔκαναν μεγάλες θυσίες, καὶ ἔτσι κέρδισαν τοὺς εἰδωλολάτρας. Ἔμεινε κατάπληκτη ἡ Φαβιόλα καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ πρόσωπα τῆς ἀριστοκρατίας μπροστὰ στὴν αὐταπάρνησι καὶ στὴ θυσία καὶ τὴ σωφροσύνη, τὶς ἀρετὲς τῶν Χριστιανῶν.
Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 29
ΝΑ ΜΙΛΑ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ;