Πρώτη:
Ἡ παρ' ημῶν τῶν ἰδίων καταδίκη τῶν ἁμαρτημάτων μας. "Λέγε σύ πρῶτος τάς ἁμαρτίας σου ἵνα διακωθῆς" (Ἡσ. ΜΓ' 26).
"Εἶπα· ἐξαγορεύσω κατ'ἐμοῦ τήν ἀνομίαν μου τῷ Κυρίῳ· καί σύ ἀφῆκας τήν ἀσέβειαν τῆς καρδίας μου" (Ψαλμ. 31, 5).
Δευτέρα:
Τό νά μή μνησικακῶμεν τούς ἐχθρούς μας. Νά εἴμεθα κύριοι τῆς ὀργῆς καί νά συγχωρῶμεν τοῖς πταίσασιν εἰς ἡμᾶς. "Ἐάν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τά παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καί ὑμῖν ὁ Πατήρ ὁ Οὐράνιος τά παραπτώματα ὑμῶν..."(Ματθ. ΣΤ' 14).
Τρίτη:
Ἡ προσευχή καί ἡ δέησις, ἡ μετά κατανύξεως καί συντετριμμένης καρδίας καί ὑπομονῆς γενομένη, καί ὅρα τήν ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ χήραν πῶς τόν Κριτήν τῆς ἀδικίας πρός ἑαυτήν ἐκίνησεν εἰς συμπάθειαν (Λουκ. ΙΗ' 3). Σύ δέ ἥμερον ἔχεις Δεσπότην καί προσηνῆ καί φιλάνθρωπον, ἐκείνη ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν, σύ διά τήν ἰδικήν σου σωτηρίαν.
Τετάρτη:
Ὁδός, ἡ ἐλεημοσύνη· ὁ πρ. Δανιήλ πρός τόν βασ. Ναβουχοδνόσορα εἶπε· "Ἀρεσάτω σοι ἡ βουλή μου, ὦ Βασιλεῦ, καί τάς ἁμαρτίας σου ἐν ἐλεημοσύναις λύτρωσαι καί τάς ἀδικίας σου ἐν οἰκτιρμοῖς πενήτων" (Δανιήλ 5, 12), και
Πέμπτη:
Ἡ ταπεινοφροσύνη· ἔχε ὑπόδειγμα τόν τελώνην. Κατέβη οὖτος μᾶλλον δεδικαιωμένος ἤ ἐκεῖνος· ὅτι "πᾶς ὁ ὑμῶν ἑαυτόν ταπεινωθήσεται ὁ δέ ταπεινῶν ἑαυτόν ὑψωθήσεται".
Μή μένε λοιπόν ἀργός καί ἀκίνητος, ἀλλ' ὅλας τάς ἀνωτέρω ὁδούς περιπάτει καθ' ἑκάστην ἡμέραν διότι καί εὔκολαι ὁδοί εἶναι δέν ἔχεις νά προφασισθῇς πενίαν· ἀλλά καί ἄν πτωχότερος ἀπ' ὅλους εἶσαι, καί ὀργήν νά ἀφίσης καί ταπεινοφροσύνην νά δείξῃς θά δυνηθῇς, καί ἐκτενῶς νά προσευχηθῇς καί εἰς κανέν ἐκ τούτου δέν γίνεται ἐμπόδιον ἠ πενία. Καί τί λέγω περί τούτων ἀφ' οὗ οὐδέ εἰς ἐκείνην τήν ὁδόν τῆς μετανοίας εἰς τήν ὁποίαν χρήματα νά καταβάλωμεν πρόκειται ( τήν ἐλεημοσύνην λέγω) οὐδέ ἐκεῖ μᾶς ἐμποδίζει διόλου πρός ἐκτέλεσιν τῆς ἐντολῆς ἡ πενία, καί τοῦτο κατέστησε φανερόν ἡ χήρα, ἥτις τά δύο λεπτά κατέβαλεν (Μάρκ. ΙΒ' 42).
Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος