.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν» ( Λουκ. 21, 19 )




Πρέπει νά γνωρίζεις, ὅτι μέσα στίς θλίψεις καί στά παθήματα, στήν ὑπομονή καί στήν πίστη, εἶναι κρυμμένες οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἐπίσης καί ἡ δόξα καί ἡ ἀπόκτηση τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν.
Γιατί καί τό σιτάρι πού σπέρνεται στή γῆ, εἶναι ἀνάγκη πρῶτα νά δοθεῖ στή σήψη καί στήν ἀτιμία φαινομενικά καί ἔτσι νά ἀπολαύσουμε τήν ὀμορφιά καί τόν πολλαπλάσιο καρπό του.
Ἄν ὅμως δέν περνοῦσε ἀπό τή σήψη ἐκείνη καί τή φαινομενική ἀτιμία, δέν θά ἔβγαζε καρπό. Αὐτό λέει καί ὁ Ἀπόστολος: «πρέπει νά περάσουμε πολλές θλίψεις γιά νά μποῦμε στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ»!
Kαί ὁ Kύριος λέει: «Μέ τήν ὑπομονή σας θά σώσετε τίς ψυχές σας» καί: «στόν κόσμο θα έχετε θλίψεις».
Ὁ Ἰησοῦς, εἶναι ἡ μοναδική ἐλπίδα μας! Ἡ ἐλπίδα τοῦ κόσμου ὁλοκλήρου!

Ἅγιος Μακάριος