Όπως κάποιος που επιστέφει σπίτι του από πολύ μακριά, έτσι αισθάνεστε εσείς τώρα επιστρέφοντας από τους παγωμένους τόπους της απιστίας στη ζεστή εστία της πίστης των πατέρων σας.
Οι δυσκολίες που έχετε, δεν είναι άγνωστες στην Εκκλησία. Διότι η Εκκλησία έχει γενικά εμπειρία όσων συμβαίνουν στους ανθρώπους όταν απομακρύνονται από την πίστη, και όταν επιστρέφουν σ’ αυτή.
Στην πρώτη περίπτωση τα δαιμόνια τους σπρώχνουν μπροστά, ενώ στη δεύτερη τους γυρίζουν πίσω, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα όλους τους δυνατούς πειθαναγκασμούς. Έτσι συμβαίνει και με σας. Τη μια στιγμή πετούν πάνω σας την απελπισία, την άλλη σας γλυκαίνουν τον δρόμο προς τα κάτω, τον δρόμο της κατάρρευσης που μέχρι τώρα τρέχατε∙ άλλοτε πείθουν τους πρώην ταξιδιώτες σας να σας χλευάσουν, άλλοτε πάλι σας θυμίζουν τους γνωστούς άθεους, που είναι δοξασμένοι μεταξύ των ανθρώπων.
Πρέπει να παλεύετε με τους αόρατους εχθρούς. Κι εσείς θα τους νικήσετε σίγουρα, εάν δεν χάνετε από την οπτική σας τη μορφή του Ιησού Χριστού, του μέγιστου ευεργέτη σας. Διότι Αυτός είναι ο μόνος τέλειος φυσικός άνθρωπος, που εμφανίστηκε στη γη, από τότε που υπάρχουν άνθρωποι στη γη.
Να τείνετε προς Αυτόν, να προσεύχεστε, να κοιτάτε σ’ Αυτόν.
Κοιτάτε Τον, πώς γεννάται στο σπήλαιο για σας.
Κοιτάτε Τον, πώς μοχθεί και ταπεινώνεται για σας.
Κοιτάτε Τον, πώς γιατρεύει τις σωματικές αρρώστιες, τα σύμβολα των πνευματικών ασθενειών σας.
Κοιτάτε Τον, επάνω στον σταυρό για σας.
Κοιτάτε Τον, πώς τώρα από την ουράνια δόξα σας κοιτά.
Αυτός, που αναστήθηκε και αναλήφθηκε. Συναντήστε παντού το βλέμμα Του, και η καθαρτική ντροπή θα περιλάβει την ψυχή σας∙ ντροπή, επειδή ήσασταν έως τώρα μακριά απ’ Αυτόν και εναντίον Του. Και φωνάξτε στο δαίμονα, που σας λέει ψέματα και σας παρεμποδίζει: «Εσύ τί έκανες για μένα;».
Λέτε, πως με γλύκα διαβάζετε την Αγία Γραφή και πώς άλλα βιβλία σας έγιναν απεχθή και δεν μπορείτε να τα πάρετε στα χέρια σας. Έτσι συμβαίνει συνήθως στους πνευματικά πεινασμένους. Δεν μπορούν εύκολα να χορτάσουν τον λόγο του Θεού ύστερα από την άρρωστη διείσδυση μέσα τους των ανθρώπινων λόγων. Μόνο, λέτε, ακόμα δεν σας δίδεται η προσευχή. Θα έρθει και αυτό μην αμφιβάλετε.
Όταν θα αναφλέγεται στην καρδιά η αγάπη προς τον Αγαπητό σας, θα ψάχνετε διψασμένα όλους τους τρόπους επικοινωνίας μαζί Του. Και θα πιαστείτε και από την προσευχή. Προς το παρόν προσπαθήστε με μία σύντομη προσευχή, για παράδειγμα: «Άγιος ο Θεός», «Παναγία Τριάς», «Πάτερ ημών», ή «Θεοτόκε Παρθένε».
Επαναλάβετε αυτή την προσευχή πέντε φορές την ημέρα, τοποθετήστε το σαν κανόνα και μην απομακρύνεστε απ’ αυτόν. Διότι η ανάγνωση της Αγίας Γραφής δίνει το φως, αλλά η προσευχή προσαυξάνει τη θερμότητα. Σ’ αυτό, προσθέστε και την ελεημοσύνη, όση κι αν είναι και προς όποιον και να είναι.
Η ελεημοσύνη ενεργεί σαν κάποια πνευματική υγρασία, που με το φως της Γραφής και τη ζέστη της προσευχής, επιδρά στην ψυχή, ώστε η ψυχή να αυξάνεται, να επεκτείνεται, να βαθαίνει, να υψώνεται, και να δίνει καλό καρπό.
Έτσι η ψυχή σας θα επιστρέψει στην υγιή, φυσική κατάσταση, και θα είναι σαν καλό δέντρο. Και «πᾶν δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖ»(Ματθ.7.17), κατά τον λόγο του Αλάνθαστου.
Ειρήνη σε σας και χαρά από τον Χριστό!
Δεν φτάνει μόνο η πίστη…
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Β΄», Εκδόσεις «εν πλώ»
http://yiorgosthalassis.blogspot.com