.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ μοσχομυρίζει τα βράδια εδώ και ένα χρόνο



Τούρκος γνωστός: Εσείς οι Έλληνες πρέπει να είστε τρελοί ή ξέρετε κάποιο μεγάλο μυστικό. 
Εδώ που έφτασαν τα πράγματα ας ξεδιπλώσουμε μικρά προσωπικά βιώματα πιστεύοντας ότι συνεισφέρουμε το ελάχιστο σε αυτό που είναι ο αιώνιος Πόθος του Έλληνα Ρωμιού.

Τον Ισμαήλ, τον Τούρκο γνωστό μου που δεν είναι το πραγματικό όνομα του για λόγους δεοντολογίας και προστασίας της ατομικής ακεραιότητας , τον γνώρισα στην Μεγ. Βρετανία όταν εγώ και αυτός βρεθήκαμε να σπουδάζουμε στο ίδιο τμήμα, ένα χρόνο μετά την τραγωδία του Κυπριακού, δηλ . το 1975. 
Αυτός ήρθε εκεί από την Κωνσταντινούπολη και εγώ από μια επαρχιακή πόλη της Αν. Μακεδονίας. 
Στην αρχή με απέφευγε , γεγονός που το κατάλαβα και έτσι δεν ήξερα την καταγωγή του. 
Κάποια μέρα άλλοι συμφοιτητές μου ήρθαν με χαμόγελα και μου ανακοίνωσαν ότι ο Ισμαήλ δεν μου μιλάει γιατί με φοβάται λόγω των γεγονότων του Κυπριακού καθότι είναι τουρκικής καταγωγής. 
Άδραξα την ευκαιρία και τον πλησίασα σε μια ανύποπτη στιγμή και παρατήρησα επάνω του με τον πρώτο χαιρετισμό μου ένα ξάφνιασμα με φόβο. 
Τελικά γίναμε φίλοι και γνωστοί αποδεχόμενος ο Ισμαήλ τα εγκλήματα που έκαναν οι ομοεθνείς του στην μαρτυρική Κύπρο μας. 
Στις επόμενες δεκαετίες διατηρήσαμε μια αραιή επικοινωνία στο πλαίσιο των κοινωνικών σχέσεων. 
Σήμερα ο Ισμαήλ είναι ένας λαμπρός επιστήμονας και ένα ανοικτό μυαλό με πολλές απορίες για το τι μέλλει γενέσθαι στην χώρα του. 
Όμως έχει απορίες και προβληματισμούς και με εμάς τους Έλληνες πως φτάσαμε σε αυτό το οικονομικό χάλι με την καταιγίδα των μνημονίων. 
Το βασανίζει όμως και κάτι βαθύτερο και θέλησε να μου το διαμηνύσει μέσω τρίτων. 
¨ πως εσείς οι Ρωμιοί που όπως μας λένε τα διεθνή ΜΜΕ πάτε για φούντο , τώρα περισσότερο από κάθε φορά ασχολείστε με την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ και την προσδοκία για την αναβίωση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας;¨ 
Ο Ισμαήλ γνωρίζει ότι αρθρογραφώ και είμαι σκληρός κριτής των νεοθωμανικών πολιτικών επιλογών. 
Σημειωτέον ότι Ισμαήλ μένει σε απόσταση αναπνοής από την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ. 
Αντί για απάντηση τον παρέπεμψα πάλι μέσω τρίτων για ευνόητους λόγους σε άρθρο μου της 12 Σεπτεμβρίου του 2015 με τον τίτλο: 
¨ Όταν ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ μπει στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ τελειώνουν όλα και ξεκινούν όλα.¨ 
Η απάντηση του Ισμαήλ όπως μου ήρθε μετά την ανάγνωση του κειμένου από αυτόν. 

* Ρωμιέ Κώστα, ούτε τρελοί είστε αλλά και ούτε ξέρετε κανένα μυστικό γιατί το μυστικό το ξέρω εγώ και να το πεις με τον τρόπο σου στους Έλληνες.
* Την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ήδη την ¨χάσαμε¨ .
* Τα βράδια που περπατώ γύρω από αυτήν και όχι μόνο εγώ, η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ μοσχομυρίζει θυμίαμα σαν αυτό που καίτε στις Ορθόδοξες Εκκλησίες.
* την πρώτη φορά που το αισθάνθηκα έντονα και το σημείωσα ήταν πέρσι στις 13 Ιανουαρίου το βράδυ.Συγκλονίστηκα- συγκινήθηκα- ανατρίχιασα. 

Στις 13 Ιανουαρίου του 2015 έγινε η Αγιοκατάταξη του Οσίου Παισίου του Αγιορείτη.

Με πνευματική ευθύνη και συνείδηση 
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας