.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ζωή Χριστού…



Ναι, μωρέ. Θα περάσει κι αυτό. Μη στεναχωριέσαι... Και μετά θα έρθει το άλλο. Που θα περάσει κι αυτό. Όλη η ιστορία της ζωής είναι να μάθουμε αυτό. Το πάνω-κάτω. Μια στο βυθό, μια στον αφρό. Μια στη γαλήνη, μια στη μπόρα.
Κι εσύ, όσο μπορείς ατάραχος. Να κοιτάς όλα αυτά με τη σοφία του ‘’μετά’’. Στη μπόρα, να πονάς, μα να θυμάσαι ότι είναι περαστική. Στη γαλήνη, να γελάς, μα μην επαίρεσαι, μα απλά να χαίρεσαι. Γενικώς, κούλαρε...
Τόσα χρόνια χριστιανός, ακόμα να το μάθεις το μάθημα αυτό; Τι εστί χριστιανός; Φιλόσοφος βίου. Άνθρωπος γνώσης. Ζωή Χριστού…

π. Ανδρέας Κονάνος 

Ετικέτες