Οι προσευχές ποτέ δεν πάνε χαμένες. Κάθε ικεσία που βγαίνει ειλικρινά, γεμάτη δάκρυα, ποτέ δεν χάνεται, πηγαίνει κατευθείαν στον δικό Του θρόνο. Εκείνος πάντα σε κοιτάζει, όχι βλοσυρά, όχι σαν κακός εκδικητής, μα σαν στοργικός πατέρας, έτοιμος να σε σηκώσει αν χτυπήσεις, έτοιμος να σε παρηγορήσει αν στενοχωρηθείς...
Έχεις όμως και μια μητέρα ακόμα. Την δική Του μητέρα, που και εσένα σε αγαπάει όσο δεν φαντάζεσαι. Είναι η πιο γλυκιά μητέρα του κόσμου, που όποτε την χρειαστείς και την ζητήσεις, αμέσως θα έρθει δίπλα σου με ένα χάδι. Ένα αθόρυβο, ουράνιο χάδι. Η αγκαλιά Της είναι η πιο μεγάλη, η πιο σίγουρη, η πιο στοργική, η ωραιότερη. Περιμένει από σένα μονάχα να προσπαθείς, να αγαπάς το παιδί Της και να προσεύχεσαι…