.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Κατέχουμε μία πυξίδα, πού μας δείχνει κατά που πρέπει νά πλέουμε»



«Κατέχουμε μία πυξίδα, πού μας δείχνει κατά που πρέπει νά πλέουμε, στό πέλαγος της παρούσης ζωης. 
Μας δείχνει τήν κατεύθυνση της πνευματικής Ανατολης, δηλαδη που είναι ο Χριστός, καί της πνευματικής Δύσεως, δηλαδή που είναι ο Διάβολος καί ο αιώνιος θάνατος. 
Είναι η συνείδησή μας. 
Δέν εξαπατά καί δέν αποκρύβει τούς πλανερούς δρόμους. Ας τή διαβάζουμε προσεκτικά. 
«`Εαν η καρδία ημών μή καταγινώσκη ημών, παρρησίαν εχομεν πρός τόν Θεόν» 
(Α Ιω.γ`21), δηλαδή πλέουμε τότε πρός ανατολάς.»

Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης

Ετικέτες ,