.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Λόγοι του Γέροντα Ευμενίου




Να αγαπούμε τον άνθρωπο, 
μα πιο πολύ να αγαπούμε τον Θεό.


Ο Θεός τα θέλει όλα και όχι ό,τι μας περισσεύει.


Αν κανείς έχει κάποιο χάρισμα να μην υπερηφανευτεί, 
γιατί θα του το πάρει ο Θεός για να ταπεινωθεί.


Κάθε ταπεινός είναι και πράος, 
αλλά κάθε πράος μπορεί να μην είναι και ταπεινός.


Άμα δεν έχεις ταπείνωση, 
δεν έχεις καμμιά αρετή.


Αν κάτι σε στενοχωρεί, να λες: 
"Καλά να πάθω για τις αμαρτίες μου".




(Από το βιβλίο του Αντωνίου Σαριδάκη 
"Ο Άγιος Γέροντας Ευμένιος - Ο πράος και ταπεινός τη καρδία", 
σελ. 166 και 195)


Επιμέλεια Έκτακτο Παράρτημα
Ετικέτες ,