Το θηρίο της Αποκαλύψεως (Αποκάλυψη κεφ. 13),
νάρθηκας Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας.
Ολίγας ημέρας μετά την καταστροφήν της Μ. Ασίας κατά το έτος 1922, νύκτα τινά είδον ότι ευρέθην μετ΄ άλλων τινών ου μακράν της μονής μου εις το άκρον της κοιλάδος και θεωρώ υψηλά εις τον αιθέραν νέφος τι μικρόν, σκοτεινόν, το οποίον ήρχισεν ολίγον κατ΄ ολίγον να διαλύεται, και ότε διελύθη εφάνη καθαρά το θηρίον της Αποκαλύψεως το έχον κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα.
Κατ΄ αρχάς ίστατο ως αεροπλάνον υψηλά, κατόπιν κατήλθε χαμηλά και πλησίον μου έως 15 μέτρα.
Και είδον καθημένους επάνω εις τας κεφαλάς και τα κέρατα αυτού πολλούς των αρχόντων της γης, αυτοκράτορας, βασιλείς, ηγεμόνες, πρωθυπουργούς και εκ των αρχόντων της Εκκλησίας.
Πάπας, Πατριάρχας, Αρχιερείς, ενδεδυμένους τας στολάς των, οι μεν άρχοντες της πολιτείας τα διαδήματα και τα σκήπτρα, οι δε της Εκκλησίας τας ιερατικάς στολάς των, τιάρας, μίτρας, πατερίτσας κ.λ.π.
Φόβος και τρόμος με κατέλαβε και στενάξας εκ καρδίας είπον.
Ουαί ! ουαί τω κόσμω !
Οποία θλίψις μέλλει να έλθει εις τους κατοικούντας την γην, όταν οι άρχοντες αυτών εισίν υπηρέται και δούλοι του αντιχρίστου !
Ο ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ
(Ο ΟΥΡΑΝΟΔΡΟΜΟΣ ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ 1884 – 1980),
ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»,
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1980, σ. 553.