.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Νά συναναστρεφόμαστε μέ τούς αἱρετικούς; Τί λέει ὁ Μέγας Ἀντώνιος



"Προσέξτε μόνο νά μή μολύνετε τούς ἑαυτούς σας μέ τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία τῶν Ἀρειανῶν, διότι ἡ διδασκαλί τους δέν εἶναι τῶν Ἀποστόλων, ἀλλά τῶν δαιμόνων καί τοῦ πατρός τους διαβόλου. Ὡς τέτοια δέ εἶναι ἀκαρποφόρητη καί παράλογη καί προϊόν διανοίας, ὅπως ἀκριβῶς εἶναι ἡ ἀλογία τῶν ἠμιόνων".
("Οἱ ἀγῶνες τῶν μοναχῶν ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας β΄, σελ. 36)

"Καί κατά τήν πίστιν δέ, ἦταν λίαν θαυμαστός καί εὐσεβής. Διότι, οὔτε πρός τούς σχισματικούς Μελετιανούς ἐκοινώνησεν ποτέ, οὔτε πρός τού Μανιχαίους ἤ ἄλλους αἱρετικούς ὡμίλησε φιλικά…

Θεωρῶν καί διδάσκων τήν φιλίαν καί ὁμιλίαν μέ αὐτούς ὡς βλάβη καί ἀπώλεια ψυχῆς. 
Ἔτσι ἀκριβῶς ἐσιχαίνετο καί τήν αἵρεσιν τῶν Ἀρειανῶν καί προέτρεπε πάντας νά μήν προσεγγίζουν αὐτούς, οὔτε νά μετέχουν τῆς κακοδοξίας των".

(Ἀπό τήν βιογραφία τοῦ Μ. Ἀντωνίου πού γράφθηκε ἀπό τό Μ. Ἀθάνασιο)