*Ο δημοσιογράφος Ευάγγελος Κουτρουμπέλης είναι ιδρυτικό μέλος και σύμβουλος του ΑΟΡΑΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
Μιλώντας για το θέμα του προσηλυτισμού, είναι ενδιαφέρον να παραθέσουμε την προσωπική εμπειρία-μαρτυρία του Ε. Κουτρουμπέλη, πρώην μάγου:
«Σαν αναζητητής της δύναμης και της ισχύος, σαν ανώριμος αναζητητής, ασχολήθηκα με τις πολεμικές τέχνες. Διαπίστωσα ότι υπάρχουν και άλλες δυνάμεις μέσα μας, για να μπορείς να έχεις τα αποτελέσματα που ξεφεύγουν από τη συνήθη δυνατότητα.
Άρχισα να διαβάζω και να ασχολούμαι με τον αποκρυφισμό. Ωστόσο δεν μου συνέβησαν συνταρακτικά πράγματα… ώσπου ήλθε κάποιος μάγος επάνω, ο οποίος με μύησε στον εργαστηριακό πνευματισμό, στο δόγμα της υψηλής τελετουργίας, στο σατανισμό πάσης φύσεως…. Από κει και πέρα πλέον ασχολήθηκα με πάθος. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, κάλεσα δαιμόνια και ήλθα σε συνεργασία μαζί τους».
«Ξεκίνησα από τις πολεμικές τέχνες, ασχολήθηκα με τον ταοϊσμό… τα μυστήρια της ανατολής διδάσκουν ότι για να μπορέσεις να φθάσεις σε κάποια επίπεδα, πρέπει να ανακαλύψεις τις δυνάμεις εκείνες, τόσο τις εσωτερικές, όσο και τις δαιμονικές, να κατορθώσεις κάποια πράγματα, που είναι έξω από τη φύση και την δυνατότητα τού ανθρώπου. Με αυτό το σκεπτικό, να ανακαλύψω τις εσωτερικές δυνάμεις, άρχισα να ασχολούμαι με τον αποκρυφισμό. Αργότερα ήρθε ο Άγγλος και με βρήκε στα 17 μου χρόνια.
Είχα 4 χρόνια ασχοληθεί θεωρητικά, πρακτικά δαιμονιζόμαστε με ένα συλλογικό πνευματισμό. Κάναμε μία ομάδα ανθρώπων, που προσανατολιζόμαστε σ’ αυτό το χώρο…. Μετά τη μύηση και τη γνωριμία με τον Άγγλο, υπήρχε πραγματική εκπαίδευση, σχετική με τα φρονήματά μας και εισήχθηκα στη νεοειδωλολατρεία. Έμαθα να καθαγιάζω τα σκεύη… τους κύκλους επίκλησης, τις ονομασίες δαιμόνων, να κάνω επικλήσεις…».
«Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι δύσκολο να βρεθούν γιατί συχνάζουν σε πάρα πολλούς χώρους. Πρώτα απ’ όλα είναι τα βιβλιοπωλεία που υπάρχουν στην Αθήνα, που άμα πάει κανείς που δεν έχει ιδέα, θα δει του κόσμου τα βιβλία με καθαρά αποκρυφιστικό περιεχόμενο, που είναι το δόλωμα».
«Αρχίζει να ενδιαφέρεται κανείς, από τη γιόγκα μέχρι τη πρακτική μαγεία. Τα βιβλία εκείνα μπορεί να μη δίνουν τη γνώση που χρειάζεται, αλλά είναι αυτό που σε βάζει σε κάποιο πειρασμό να σταθείς περισσότερο σ’ αυτούς τους χώρους. Τότε αρχίζεις πλέον να εισάγεσαι σε κέντρα, τα οποία καλλιεργούν όλη αυτή την ανάγκη και ανάλογα με τις γνωριμίες, την οικονομική κατάσταση και τη διαχυτικότητα που έχεις, αρχίζεις και κινείσαι ποικιλοτρόπως. Ο ένας μπορεί να γίνει μασόνος, ο άλλος μέντιουμ, κάποιος άλλος μπορεί να πάει σε κάποια κυκλώματα και ν’ αρχίσει να πέφτει στον επαγγελματισμό».
«Να γίνουν αστρολόγοι, μέντιουμ και μη ξεχνάτε ότι ο καλύτερος πόλος έλξης να περάσουν τις δαιμονοδιδασκαλίες… είναι τα σύγχρονα μαντεία, με τον τρόπο που προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματα. Είναι τρόπος εκμετάλλευσης τού σύγχρονου ανθρώπου».
Αναφερόμενος στην επίδραση των κόμικς στα μικρά παιδιά, υπογράμμισε:
«Τα κόμικς προετοιμάζουν τα μικρά παιδιά στο να δεχθούν ότι υπάρχουν πνεύματα, ότι η δύναμη και το αποτέλεσμα έρχεται μέσα από τη χρήση μαγικών βοτάνων και ειδικών ουσιών, ότι με τη μαγεία μπορείς να επιφέρεις αποτελέσματα. Θα έλεγα, είναι ένας παιδαγωγικός τρόπος να μυηθούν τα μικρά παιδιά…».
«Πρώτα είναι η γνωριμία. Αρχίζει η πλύση εγκεφάλου με τη φιλοσοφία. Κατόπιν έρχεται ο εντυπωσιασμός με διάφορα σατανιστικά έργα. Με την εξάρτηση της ψυχής που γίνεται μέσα από την υπόδειξη, με την αφοσίωση στο δάσκαλο με αίμα, με πράξεις ανήθικες, με εξευτελισμό της προσωπικότητας. Κατόπιν αρχίζει να λαμβάνει κάποια φυλαχτά, κάποια υλικά στοιχεία επεξεργασμένα από το μάγο, δήθεν για να σε προστατέψουν στο χώρο… όμως στην ουσία γίνεσαι υποχείριο τού μάγου και των δαιμόνων. Όμως δεν γνωρίζεις ότι αυτό γίνεται για να σε εγκλωβίσουν… τον υπνωτίζουν, τον βλέπει σε ζωώδη κατάσταση απέναντι στο Δάσκαλο, πως μιλάς στο σκύλο και σ’ ακολουθεί χωρίς αντίρρηση».
Όμως στη διαδικασία τού απολύτου εγκλωβισμού χρησιμοποιούνται και άλλα πιο δραστικά μέσα:
«Η χρήση ναρκωτικών είναι σε ημερησία διάταξη και η πορνεία των κοριτσιών επιβάλλεται ως εντολή του Διαβόλου. Οι σατανιστές κάνουν ευρεία χρήση ναρκωτικών ουσιών».
«Αφιερώνουν την ψυχή τους στο Διάβολο και με την αφιέρωση χρειάζεται αίμα, που θα θυσιαστεί γι’ αυτό το λόγο. Αίμα προσωπικό του κοριτσιού, που γίνεται σε κάποιες ορισμένες ημερομηνίες. Μάλιστα γίνεται κάτω από ειδικές αστρολογικές ώρες (ζωδιακοί δαίμονες)».
Δεν υπάρχει μέση οδός. Να κάνω κοσμική ζωή και να αμαρτάνω και να πολεμήσω το Διάβολο. Είναι πλάνη αυτό.
Κατά τον Κουτρουμπέλη, «ο άνθρωπος, από τη στιγμή που θα αποποιηθεί το Σατανά, από κει και πέρα πρέπει να είναι έτοιμος να το αντιμετωπίσει αυτό. Δεν υπάρχει μέση οδός γι’ αυτούς τους ανθρώπους».
«Γι’ αυτό και κανένας, ή σπάνια περίπτωση να ξεφύγει κάποιος, γιατί δεν υπάρχει μετάνοια. Όχι γιατί είναι αδιανόητο ή αδύνατο, είναι λίγοι εκείνοι που πραγματικά θα τους φωτίσει ο Θεός να καταλάβουν ότι μόνο δια των αγιαστικών μυστηρίων θα γλυτώσουν. Διότι αν δεν είναι συγκοινωνός ο άνθρωπος μετά του Θεού δια των μυστηρίων, είναι σε κοινωνία με το Διάβολο. Δεν υπάρχει μέση λύση».
«Τα ψυχιατρεία έχουν γεμίσει και οι αυτοκτονίες είναι στην ημερησία διάταξη. Στους ανθρώπους που ασχολούνται με το χώρο αυτό, όσο κι’ αν φαίνεται τραγικό, είναι πραγματικότητα».
«Όταν ασχολήθηκα με τις δαιμονικές δυνάμεις, είχα οπαδούς, συμπαρέσυρα άτομα, έκανα πάρα πολλά πράγματα. Πήγα σε μυστικές εκκλησίες και μάλιστα έκανα και διαλέξεις (σε μυημένους ανθρώπους). Η μεταστροφή μου ήλθε, γύρισα στο χώρο της Εκκλησίας με τη χάρη τού Θεού έγινα Ορθόδοξος, κατάλαβα την αξία της ορθοδοξίας…. Μεγάλωσα κι έζησα στην Ελλάδα, αλλά δεν ήξερα τι είναι Ορθοδοξία».
«Ο Θεός ίσως ήξερε τη μεταστροφή μου και δεν είμαι σήμερα σ’ ένα ψυχιατρείο ή στο χώμα. Και μπορώ να το πω αυτό με βεβαιότητα. Δεν έχουν γλυτώσει, όχι ελάχιστοι, μπορώ να πω διεθνώς πάρα πολύ λίγοι είναι αυτοί, και αυτοί ακόμα παραπαίουν» (Διάλεξη στη θεολογική Σχολή Θεσ/νικης, 11.5.1993).
«Το πρόβλημα λύνεται μόνο με τα αγιαστικά μέσα της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Εάν ο άνθρωπος δεν προσέλθει με αυταπάρνηση, με αυτομεμψία, με αυτοκριτική, να εξαγοράσει τα αμαρτήματα και να γίνει συγκοινωνός δια του αίματος τού Χριστού, δεν εξασφαλίζεται από το Διάβολο».
«Δυστυχώς, ντρεπόμαστε να πούμε ότι είμαστε χριστιανοί. Να είμαστε ομοφυλόφιλοι, μπορούμε να συζητάμε και να μιλάμε για κοινωνικό ρατσισμό. Το να είμαστε φασίστες, μπορούμε να μιλάμε, γιατί έχουμε δικαιώματα. Όλοι έχουν δικαιώματα σ’ αυτό τον κόσμο. Το μόνο που δεν έχει δικαίωμα να γίνεται και να λέγεται, είναι το να ομολογεί και να πιστεύει κάποιος στο Χριστό. Όχι μόνο θεωρείται ντροπή, αλλά κατατάσσεται στη κατηγορία των χαζών ανθρώπων, το να πιστεύει κανείς σήμερα»!
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: ΝΕΟΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Επιμέλεια: Διονύσιος Πυλαρινός