.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Προσευχή μετανοίας πρός τόν Κύριο, γιά νά ἄρει τήν ὀργή Του ἀπό ἐμᾶς καί τό Ἔθνος μας! Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος



Λησμονήσαμε τίς ἐντολές Σου καί πορευθήκαμε σύμφωνα μέ τή δική μας πονηρή σκέψη.
Συμπεριφερθήκαμε ἀνάξια πρός τήν κλήση μας καί πρός τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ Σου.
Περιφρονήσαμε τή θεία Σου συγκατάβαση καί τά ἅγια παθήματά Του, πού γιά χάρη μας ὑπέμεινε.
Ντροπιαστήκαμε μπροστά στόν Ἀγαπητό Σου Υἱό. Κλῆρος καί λαός ἀπομακρυνθήκαμε ἀπό κοντά Σου, καί ὅλοι βρισκόμαστε μακριά ἀπό Σένα. Ὅλοι παρεκτραπήκαμε, ναί, ὅλοι, καί γίναμε ἀνάξιοι. Κανένας μας, μά οὔτε ἕνας δέν ἐφαρμόζει δικαιοσύνη καί δέν ἀποφασίζει δίκαια.
Ἀποδειχθήκαμε ἀνάξιοι τῆς εὐσπλαγχνίας Σου καί τῆς φιλανθρωπίας Σου καί τῆς στοργικῆς Σου ἀγάπης, Θεέ μας, ἐξαιταίς τῆς κακίας καί τῆς πονηρίας μας πού ἐκδηλώθηκε στά καθημερινά μας ἔργα καί στίς συνήθειές μας. Σύ εἶσαι γεμάτος ἀγάπη καί ἀγαθότητα, ἀλλά ἐμεῖς γίναμε παραβάτες τοῦ Νόμου Σου.
Σύ εἶσαι μακρόθυμος, ἀλλά ἐμεῖς ἄξιοι γιά πολλές τιμωρίες. 
Γνωρίζουμε τήν ἀγαθότητά Σου, μολονότι ἐξακολουθοῦμε νά φερόμαστε ἀσύνετα. 
Λίγο μᾶς ἔχεις τιμωρήσει σέ σύγκριση μέ τό πλῆθος τῶν ἁμαριῶν μας.
Σύ ἐμπνέεις φόβο, καί ποίος μπορεῖ νά ἀντισταθεῖ στή δύναμή Σου; 
Ἐάν θελήσεις νά φανερώσεις τή δύναμή Σου, τρόμος θά καταλάβει ἀκόμη καί τά ὄρη. 
Ἀλλά καί στό μέγεθος τῆς δυνάμεώς Σου ποιός ποτέ θά ἔχει τό θάρρος νά ἀντιπαραταχθεῖ;
Ἐάν κλείσεις τόν οὐαρνό, ποιός μπορεῖ νά τόν ἀνοίξει; Καί ἄν ἀνοίξεις τούς καταρράκτες Του, ποιός θά βρεθεῖ νά τούς συγκρατήσει; 
Πολύ εὔκολο εἶναι σέ Σένα νά κάνεις σέ μιά στιγμή τόν πλούσιο ζητιάνο καί τόν φωτχό πλούσιο, νά δώσεις ζωή σ' ὅποιον δέν ἔχει καί νά ὁδηγήσεις στόν θάνατο αὐτόν πού εἶναι γεμάτος ὑγεία, νά πατάξεις μέ ἀσθένεια, ἀλλά καί νά θεραπεύσεις. Καί μόνο νά θελήσεις κάτι, αὐτό ἔχει γίνει κιόλας πράξη τελειωμένη. 

Κάνε, Κύριε, νά κοπάσει ἡ ὀργή Σου. 
Δῶσε ἄφεση, Κύριε, συγχώρησε, Κύριε. 
Μή μᾶς καταδικάσεις ὁλοκληρωτικά γιά τίς ἀνομίες μας. Εἴμαστε καί μεῖς λαός Σου καί γνήσιοι κληρονόμοι Σου. 
Γι' αὐτό τιμώρησέ μας, ἀλλά μέ ἐπιείκεια καί ἀγάπη καί ὄχι μέ τόν θυμό Σου. 
Ἀμήν. 





http://kaiomenivatos.blogspot.gr/