Ένας φτωχός εργάτης ήξερε πως είχε ένα θείο, πολύ πλούσιο, στο εξωτερικό.
Κάποτε ο θείος αυτός πέθανε.
Ο φτωχός εργάτης λυπήθηκε σαν το έμαθε, παραξενεύτηκε όμως όταν ο δικηγόρος του θείου του τού είπε ότι τον είχε αφήσει μοναδικό κληρονόμο της πλούσιας περιουσίας του.
<<Μάλλον με κοροιδεύει>>, σκέφτηκε σκέφτηκε ο εργάτης και δεν παρουσιάστηκε στο δικηγόρο για να αποδεχτεί την κληρονομιά.
Έτσι την έχασε άδοξα και εξακολουθούσε να ζει μέσα στη φτώχια και τη στέρηση, ενώ θα μπορούσε να ζει σαν βασιλιάς.
Μικρό το κακό της ιστορίας μας.
Ίσως μάλιστα να ήταν έτσι καλύτερα, γιατί συχνά τα χρήματα φθείρουν τους ανθρώπους.
Όμως πόσο φοβερό είναι να φτάσει η στιγμή που θα συνειδητοποιήσουμε ότι χάσαμε την ευκαιρία μιας πολύ πιο σπουδαίας, αιώνιας κληρονομιάς, μόνο και μόνο επειδή δεν πιστέψαμε στη δωρεά του Θεού.
Να σκεφτόμαστε ότι θα μπορούσαμε όλη μας τη ζωή να την έχουμε ζήσει σαν βασιλόπουλα του Ουρανού, απαλλαγμένοι από φόβους άγχη, και εμείς συνεχίσαμε να ζούμε στα σκοτάδια θεληματικά, μέσα στην αμαρτία και τη φθορά.
Δεν είναι ψέματα, δεν είναι υπερβολή.
Υπάρχει κληρονομιά φυλαγμένη στον Ουρανό για μας, αιώνια.
Υπάρχει διαθήκη σφραγισμένη με αίμα, το αίμα του Γιού του Θεού, του Κυρίου Ιησού Χριστού!
Όπως κάθε διαθήκη, έχει τους όρους της.
Ο βασικότερος είναι η αναγνώριση της αμαρτωλότητάς μας, μετάνοια ειλικρινής και ταπεινή και αποδοχή του έργου του Σταυρού μέσα μας.
Κι έπειτα, ζωή πίστης και υπακοής στον Αγιο Λόγο Του, περπάτημα μαζί Του αγιότητα και καθαρότητα.