.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«ΜΗ ΧΤΙΣΕΤΕ ΠΟΤΕ ΤΖΑΜΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ…» Πέντε χρόνια ἀπὸ τὴν διακοσιοστὴ ἐπέτειο τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας ἐμεῖς θὰ τολμήσουμε νὰ ὑψώσουμε στὴν πρωτεύουσά μας, ἀντὶ τῶν Καμπαναριῶν τῆς Ὀρθοδοξίας, τὶς λόγχες τοῦ Ἰσλάμ, τοὺς μιναρέδες τοῦ τεμένους, βγάζοντας μὲ τὰ ἴδια μας τὰ χέρια τὰ μάτια μας

Αὐτὰ εἶπε σὲ Ἕλληνα διπλωμάτη, φιλέλληνας Αἰγύπτιος ἀξιωματοῦχος, μουσουλμάνος τὸ θρήσκευμα, ἐμπιστευτικά, συνταξιδεύοντας ἀεροπορικὰ ἀπὸ Κων/λη γιὰ Ἀθήνα. «Ἀφῆστε τους νὰ προσεύχονται ὅπως καὶ τώρα, ἄτυπα, ὅπου μποροῦν καὶ θέλουν. Ἐπίσημο ὅμως τζαμὶ μὴ τοὺς χτίσετε»!!

Γιατί ἄραγε μίλησε ἔτσι ἕνας μουσουλμάνος; Μήπως ἀπὸ ἀκραῖο φιλελληνισμὸ καὶ ἔσχατη ἀγάπη γιὰ τὴν Ἑλλάδα; Ἢ μήπως ἀπὸ βαθιά, ἐσωτερική, ἀπὸ πρῶτο χέρι καὶ ἀπὸ μέσα γνώση τοῦ τί εἶναι ἕνα Ἰσλαμικὸ τέμενος καὶ τί σημαίνει ἕνα τζαμί; Δὲν ἀποκλείεται κανένα ἀπὸ τὰ δύο ἐνδεχόμενα. Ὅμως… Εἶναι σὰ νὰ ἔλεγε: «Ξέρετε τί δύναμη ἔχουν οἱ ἰμάμηδες, οἱ χοτζάδες, οἱ μουφτῆδες καὶ οἱ μουλάδες; Θεὸς νὰ σὲ φυλάει! Ἔχουν ἐξουσία ζωῆς καὶ θανάτου. Μπορεῖ νὰ φανατίσουν μέχρις ἐσχάτων ὁλόκληρο πλῆθος πιστῶν. Ἐλέγχουν ἀπὸ τὸν ἀριθμὸ τῶν γεννήσεων μέχρι τὸ ποιὸς θὰ γίνει καμικάζι, μάρτυρας τοῦ Ἰσλάμ… Δεῖτε σχετικὲς προβολὲς στὸ Διαδίκτυο… Μάλιστα ὅταν ἔχουν ἕνα χῶρο ἄβατο καὶ ἀπόρθητο, ἐπενδεδυμένο μὲ ἱερότητα, ὅπως ἕνα τέμενος, εἶναι τελείως ἀνεξέλεγκτοι. Ποιός θὰ τολμήσει νὰ πατήσει τὸ πόδι του ἐκεῖ μέσα; Ὅταν ὅμως εἶναι σκόρπιοι, ἔχουν καὶ κάποιο φόβο… Σὲ μία πολυκατοικία, σὲ μία γειτονιά… Ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι, μπορεῖ καὶ ἡ ἀστυνομία νὰ ἐπέμβει… Σὲ ἕνα τζαμὶ εἶναι μόνο αὐτοὶ καὶ ὁ Ἀλλάχ…».

Ἐμεῖς πέρα ἀπὸ κάθε διάκριση καὶ σύνεση ψηφίσαμε στὴν Ἑλληνικὴ Βουλὴ τὴν ἀνέγερση τζαμιοῦ καὶ μάλιστα μὲ χρήματα τοῦ Δημοσίου γιὰ λόγους ἐλέγχου τῶν πραγμάτων καὶ τῶν δράσεων στὸ θρησκευτικὸ αὐτὸ κτήριο. Ἀλήθεια, θὰ ἔχουμε αὐτὴ τὴ δυνατότητα καὶ ἐξασφάλιση; Θὰ μποροῦμε νὰ ἐλέγχουμε τὰ πράγματα; Πόσο γελασμένοι εἴμαστε! Πόσο θλιβεροὶ εἴμαστε! Ἅπαξ καὶ χτίσαμε τὸ τζαμὶ καὶ τοὺς δώσαμε τὰ κλειδιά, πάει μετά… Στὴ Θράκη, γιὰ παράδειγμα, ὅπου ὑφίσταται ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία καὶ τὸ ὑπεύθυνο κράτος καὶ τόσα ἀσφαλῶς δαπανῶνται καὶ οἱ ὑπάρχουσες ὑποδομὲς καὶ δομὲς ἐλέγχονται ἀπὸ ἑλληνικοὺς κρατικοὺς φορεῖς καὶ ἀξιωματούχους, παντοῦ, καὶ ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχουν μουσουλμανικὲς κοινότητες, τί ἀκοῦμε καὶ τί μαθαίνουμε; «Ἁλωνίζει τὸ τουρκικὸ προξενεῖο τῆς Κομοτηνῆς… Πιέζονται οἱ Πομάκοι νὰ ἀκολουθήσουν γλώσσα καὶ νοοτροπία τουρκική… Μητέρα Πατρίδα καὶ Μητέρα Πατρίδα φωνάζουν συνεχῶς… Σημαῖες καὶ σημαιοῦλες κυκλοφοροῦν… Ὑπάρχουν μουφτῆδες ἐπίσημοι καὶ ἀνεπίσημοι… Ὑποτροφίες καὶ σπουδὲς στὰ μαῦρα βάθη τῆς Τουρκίας… Ἐπισκέψεις καὶ ἐπιδοτήσεις… Κηδεῖες καὶ κόμματα μὲ συγκεκριμένα χρώματα…»

Εἶναι δυνατὸν τώρα νὰ ἐλεγχθεῖ ἕνας κλειστὸς θρησκευτικὸς χῶρος, ὅταν δὲν μπορεῖ πλήρως νὰ ἐλεγχθεῖ ἕνας ἀνοιχτός; Καὶ τοῦτο, διότι κάθε μουσουλμανικὴ σπιθαμὴ θεωρεῖται ἱερή, μάλιστα δὲ ὑπάρχουν μουσουλμανικὲς χῶρες ποὺ ἰσχυρίζονται ὅτι ὅλη ἡ ἐπικράτειά τους εἶναι ἕνα ἀπέραντο τζαμί!! Δηλαδὴ τί σημαίνει αὐτό; Τὸ τζαμὶ βγαίνει πρὸς τὰ ἔξω, προσευχητικὰ καὶ θρησκευτικά, πρὸς τὰ μέσα ὅμως δὲν μπαίνει κανένας, χωρὶς νὰ θεωρηθεῖ βέβηλος καὶ ἄπιστος… μὲ ὁποιαδήποτε ἀφορμή. Ἀρκεῖ νὰ σκεφθοῦμε ὅτι κινδύνεψε νὰ καεῖ ἡ Ἀθήνα γιὰ σκισμένες σελίδες τοῦ Κορανίου ἐνδεχομένως, ἀλλὰ καὶ τί τράβηξαν ἀπὸ τὸν φανατισμὸ καὶ τὴ μισαλλοδοξία τῶν μουσουλμάνων οἱ πρόγονοί μας στὴν Τουρκοκρατία καὶ δὴ οἱ Νεομάρτυρες…

Ἂς ρωτήσουν οἱ ὑπεύθυνοι πολιτικοὶ τί γίνεται στὰ τζαμιὰ τῆς Ἀνατολῆς… Ἀκόμη καὶ στὴν Εὐρώπη… Τί ἀπειλὲς ἐκτοξεύουν τὰ πρώην χριστιανόπουλα, τὰ σπουδαγμένα μάλιστα, παιδιὰ τῆς Εὐρώπης, ποὺ ἀσπάστηκαν τὸ Ἰσλάμ, πρὸς τοὺς ἐπὶ δεκαετίες συμπολίτες τους. Νομίζουμε ὅτι εἶναι ἀμέτοχα τὰ ἱδρύματα αὐτὰ στὴν ἀνάπτυξη τοῦ λεγόμενου φονταμενταλισμοῦ, στὴν ἐπιβολὴ κατὰ περιοχὴ τοῦ νόμου τῆς Σαρία, στὴ στρατολόγηση μαχητῶν τοῦ προφήτη, ὄχι γιὰ νὰ πᾶνε κάτω στὴ Συρία, ἀλλὰ γιὰ νὰ φέρουν τὸ μήνυμα τοῦ προφήτη μέσα στὴν Εὐρώπη, μὲ τὰ γνωστὰ ἀποτελέσματα;

Γιατί συμβαίνουν ὅλα αὐτά; Ἀπὸ ἄγνοια πρωτίστως καὶ ἀπὸ πολιτικὴ σκοπιμότητα καὶ μυωπία. Νομίζουν οἱ ἀδαεῖς ὅτι τὸ Ἰσλὰμ εἶναι μία θρησκεία σὰν ὅλες τὶς ἄλλες, ὅτι ὑπάρχει σκληρὸ καὶ μαλακὸ Ἰσλάμ, ὅτι μπορεῖ νὰ γίνει τὸ ἴδιο κι ἐδῶ, ὅπως κάνουμε κι ἐμεῖς – μόλις καὶ μετὰ βίας – σὲ κάποιες μουσουλμανικὲς χῶρες, καὶ διατηροῦμε Πατριαρχεῖα, ναοὺς καὶ μοναστήρια…

«Πλανῶνται οἱ δυστυχεῖς πλάνην οἰκτράν»! Ἐμεῖς ἤμασταν ἐκεῖ. Μᾶς βρῆκε τὸ Ἰσλάμ. Ἐκεῖ ὑπάρχουν ἐξισλαμισμένοι καὶ κρυφοὶ χριστιανοὶ καὶ ἡ συνείδηση δὲν τοὺς ἀφήνει καὶ γιὰ θρησκευτικοὺς καὶ γιὰ τουριστικοὺς λόγους νὰ πειράξουν τὰ ὀρθόδοξα οἰκήματα. Λίγοι ὅμως ναοὶ καταστράφηκαν στὴν ἐγγὺς Ἀνατολὴ καὶ στὴ Β. Ἀφρική; Δὲν διώκεται ὁ Χριστιανισμὸς στὴν Αἴγυπτο; Ὑπάρχουν, ἀλήθεια, ἐκτὸς ἀπὸ ἐρείπια, ναοὶ στὴ Μικρὰ Ἀσία; Ὑπάρχουν ναοὶ στὴ Σαουδικὴ Ἀραβία, στὰ Ἐμιράτα κλπ; Ἐδῶ μία ἔρημη θεολογικὴ σχολὴ τῆς Χάλκης θέλουμε νὰ ἐπαναλειτουργήσουμε καὶ ἡ καχυποψία καὶ ἡ ἐπιφύλαξη τῆς Ἄγκυρας – αὐτὸ ποὺ στοιχειωδῶς δὲν ἔχουμε ἐμεῖς – δὲν τὸ ἐπιτρέπουν. Τί νὰ ποῦμε γιὰ τὴν Παναγία Σουμελᾶ καὶ τὴν Ἁγιὰ – Σοφιά;

Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο στὸ Φανάρι ἀνακαινίσθηκε μὲ ἑλληνικὰ χρήματα – δωρεὰ Ἀγγελόπουλου – καὶ μεῖς πᾶμε νὰ χτίσουμε ὁλόκληρο τζαμὶ σὲ καιρὸ φτώχειας; Οἱ Τοῦρκοι δὲν ἀφήνουν ἑλληνορθόδοξες ἐκκλησιὲς – ἀναγνωρισμένα μνημεῖα τῆς Οὐνέσκο – στὴ ἱστορικὴ μορφὴ καὶ χρήση ποὺ εἶχαν, καὶ τὶς μετατρέπουν σὲ τζαμιά, στὸν 21ο αἰώνα, καὶ μεῖς στὸ κέντρο τῆς Ἑλλάδος τοὺς χαρίζουμε ὁλόκληρο τέμενος; Δὲν ὑπάρχει αἴσθηση κοινῆς λογικῆς καὶ λογικὴ ἀμοιβαιότητας στὸ ἑλληνικὸ κοινοβούλιο;

Ἡ ἄγνοια τῶν βουλευτῶν ἔγκειται στὸ τί εἶναι τὸ Ἰσλάμ. Τὸ Ἰσλὰμ εἶναι κατὰ βάση ἐπίθεση, ἐπέκταση, ἅλωση, βία… Ἄλλοτε φέρεται σὰ θρησκεία καὶ ἄλλοτε σὰν ἐπελαύνουσα ἔνοπλη δύναμη καὶ κράτος. Ὑπάρχουν δὲ ἀρκετὲς ἐκδοχὲς τῆς ἰσλαμικῆς πίστης, ποὺ ὁπωσδήποτε δὲν μποροῦν νὰ καλυφθοῦν ὅλες κάτω ἀπὸ ἕνα γενικὸ τέμενος. Συνεπῶς τὸ ἕνα τέμενος θὰ φέρει τὸ ἄλλο… Καὶ τίνος χατήρι νὰ χαλάσεις μετά… Καὶ μὲ δικά σου χρήματα ἀσφαλῶς… Ἀλλιῶς μεροληπτεῖς ὑπὲρ τοῦ πρώτου τεμένους…

Καὶ ἡ γύρω περιοχή; Καὶ ἂν βρεθεῖ ἐκεῖ μία αἰτία βεβήλωσης καὶ ἡ γῆ μολυνθεῖ ἀπὸ χοιρινὸ ἢ κάτι ἄλλο, θὰ ψάχνουμε μετὰ γιὰ ἄλλα χωράφια; Μὴ κρίνουμε ἀπὸ τὴν ἀνοιχτοσύνη καὶ ἀνεκτικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας… Κάθε τρεῖς καὶ λίγο μετὰ θὰ ἔχουμε καὶ μία διαδήλωση διαμαρτυρίας στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν μὲ τὶς πράσινες σημαῖες, τὶς ποδιές, τὰ σαρίκια, τὶς μαντῆλες, τὶς κελεμπίες καὶ τὰ οὐρανομήκη «Ἀλλαχοῦ ἀκμπάρ».

Κι ἕνα τελευταῖο: Μᾶς χωρίζουν μόλις πέντε χρόνια ἀπὸ τὴ διακοσιοστὴ ἐπέτειο τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας 1821 – 2021 μ.Χ. Καὶ ἀντὶ οἱ ἀχάριστοι καὶ ἀμνήμονες, οἱ ταλαίπωροι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, νὰ βάλουμε τὰ δυνατά μας, ἔστω μὲ τὰ ἴδια χρήματα τοῦ προϋπολογισμοῦ τοῦ τζαμιοῦ, νὰ φτιάξουμε ἐπὶ τέλους τὸ ΤΑΜΑ τοῦ ΕΘΝΟΥΣ, τὴν ὑπόσχεση τῶν Πατέρων μας, τὸ ἐλάχιστο Ἀντίδωρο στὸ Θεὸ γιὰ τὸ μεγάλο ΔΩΡΟ τῆς Ἐλευθερίας μας ἀπὸ τοὺς Τούρκους, ἐμεῖς θὰ τολμήσουμε νὰ ὑψώσουμε στὴν πρωτεύουσά μας, ἀντὶ τῶν Καμπαναριῶν τῆς Ὀρθοδοξίας, τὶς λόγχες τοῦ Ἰσλάμ, τοὺς μιναρέδες τοῦ τεμένους, βγάζοντας μὲ τὰ ἴδια μας τὰ χέρια τὰ μάτια μας. Κρίμα!!!

τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΛΑΜΙΑΣ»