.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ὅσοι κατέχονται ἀπό τήν ἁμαρτία εἶναι πιό ταλαίπωροι ἀπό τούς δαιμονισμένους.



Πολύ πιό σοβαρή καί φοβερή ὅμως εἶναι ἡ κατάληψη αὐτῶν πού, ὄντας ἐλεύθεροι σωματικά, ὑφίστανται ὡστόσο μία κατοχή πιό ὀλέθρια μέσα στήν ψυχή τους καί εἶναι αἰχμάλωτοι τῶν παθῶν καί τῶν δαιμονικῶν ἡδονῶν.
Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἀναφέρεται σέ τέτοια δουλεία καί λέει:
"Ἀπό ὅ,τι ἔχει ὁ ἄνθρωπος νικηθεῖ, σ' αὐτό κι ἔχει ὑπολουλωθεῖ" (Β' Πέτρ. 2, 19). Ἡ συμφορά αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων εἶναι πολύ πιό ἀπελπιστική, ἐπειδή, ὄντας ὑποχείριο τῶν δαιμόνων, δέν ἀντιλαμβάνονται οὔτε κάν τίς ἐφόδους πού αὐτοί τούς ἐξαπολύουν, ἀλλά οὔτε καί τήν τυρρανία πού ὑφίστανται.
Γνωρίζουμε ὄτι ἀκόμη καί στούς Ἁγίους συμβαίνει νά παραδίδεται τό σῶμα τους στόν Σατανά ἤ νά δοκιμάζονται ὑποφέροντας ἀπό βαριές ἀρρώστιες καί γιά τά πιό ἐλαφρά λάθη τους. Αὐτό συμβαίνει γιατί ὁ Φιλάνθρωπος καί Πανοικτίρμονας Θεός δέν θέλει νά βρεῖ σ' αὐτούς, τή μεγάλη ἡμέρα τῆς Κρίσης, οὔτε τό παραμικρό ψεγάδι, οὔτε καί τήν πιό μικρή κηλίδα. Φροντίαζει λοιπόν, σύμφωνα μέ τό λόγο τοῦ Προφήτη Του, νά καθαρίσει τή σκουριά τῶν ἁμαρτιῶν τους, ὥστε ὅπως τό χρυσό ἤ τό ἀσήμι πού περνάει ἀπό τό καμίνι, ἔτσι κι αὐτοί νά περάσουν καθαροί καί ἄμωμοι καί νά λάμψουν στή μακάρια αἰωνιότητα. 
Πάνω σ' αὐτό λέει ὁ Προφήτης Ἡσαΐας: 
"Θά σέ βάλω στή φωτιά γιά νά σέ καθαρίσω καί θά βγοῦν ὅλες οἱ προσμίξεις. Καί μετά θά κληθεῖς πόλη δικαιοσύνης, ἡ Σιών, πόλη πού μένει πιστή στόν Θεό"(Ἡσ. 1, 25-26).
Καί ὁ σοφός Σολομώντας ἐπίσης, λέει:
"Ὅπως δοκιμάζεται τό ἀσήμι καί τό χρυσάφι στό καμίνι, ἔτσι δοκιμάζει ὁ Κύριος τούς ἐκλεκτούς του" (Παροιμ. 17, 3).
Καί ὁ σοφός Σειράχ λέει:
"Μέ τή φωτιά δοκιμάζεται ὁ χρυσός καί οἱ ἄνθρωποι γίνονται δεκτοί ἀπό τόν Θεό, ὅταν περάσουν ἀπό τό καμίνι τῆς ταπείνωσης" (Σοφ. Σειρ. 2, 5).
Τέλος ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει:
"Διότι ὁ Κύριος ἐκεῖνον πού ἀγαπάει τόν διαπαιδαγωγεῖ καί μαστιγώνει ὅποιον παραδέχεται γιά παιδί του" (Ἑβρ. 12, 6). 

Συνομιλία μέ τόν Ἀββᾶ Σειρῆνο,
ἐκ τοῦ βιβλίου:
Συνομιλίες μέ τούς Πατέρες τῆς ἐρήμου
Τόμος Α΄ 
Ἐκδόσεις: "ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ"