«Ο τρόπος με τον οποίον βαδίζουν οι οικουμενιστές θα έπρεπε να μας είχε γίνει αντιληπτός έως τώρα... Πως μπαίνει ο κλέφτης μέσα στο σπίτι; Παραβιάζοντας την πόρτα ή το παράθυρο μέσα στη νύχτα. Δεν μπορεί να μπει κανονικά από την κύρια πόρτα μέρα μεσημέρι ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΦΤΗΣ.
Με τον ίδιο τρόπο και οι οικουμενιστές χρησιμοποιούν καμουφλάζ, ΔΙΠΛΗ ΓΛΩΣΣΑ, για να μας κοιμίζουν όσο εδραιώνουν την παναίρεση του οικουμενισμού, τον προπομπό της πανθρησκείας. Δεν μπορούν να μιλήσουν ακόμα τόσο ανοιχτά. Μπορεί ένας ιερέας να βγει στο κήρυγμα και να πει στο ποίμνιο ότι οι προτεστάντες είναι Εκκλησία; Όχι, δεν μπορεί ... ΑΚΟΜΑ...
Τόσα χρόνια που αποκαλούσαν ο ένας τον άλλον “εκκλησία” στο ΠΣΕ και στα 'ειδικά συνέδριά' τους μας το είπαν ανοιχτά; ΟΧΙ. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και αυτά που εκείνοι έκαναν μυστικά και 'ειδικά' απέκτησαν 'ιστορικότητα' κατοχυρωμένη μάλιστα από 'Σύνοδο'. Ας φάμε λοιπόν τώρα στη μάπα την “ιστορική ονομασία” των αιρέσεων ως “εκκλησίες”. Οι οικουμενιστές λοιπόν, μας τα λένε και δεν μας τα λένε, φάσκουν και αντιφάσκουν διότι δεν έχουν άλλη επιλογή. Έτσι βαδίζουν, γιατί αυτό που κάνουν δεν είναι ούτε καθαρό ούτε τίμιο.
Ο Βαρθολομαίος στις ομιλίες του στην Κρήτη έλεγε ότι “η Εκκλησία είναι µία διαρκής σύνοδος” αλλά ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ αποκαλούσε “αδελφές εκκλησίες” τους αιρετικούς, και επικαλούνταν την προσευχή του αιρετικού πάπα που θα 'φώτιζε', λέει, την λεγόμενη Σύνοδο. Αυτό κι αν ήταν κατάρα! Και όλα αυτά πριν καν αποφασίσει αυτή η περιβόητη 'σύνοδος'».
