.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

"Διαβολοσκορπίσματα - ἀνεμομαζώματα" τῶν νέων!



Στήν ἀρχή ἡ ἀσωτεία σκορπᾶ χαρά στούς νέους.
Στόν τελικό ἀπολογισμό της, ὅμως, οἱ νέοι θά μαζεύουν τά συντρίμμια τῆς διαλυμένης ψυχῆς καί ζωῆς τους!
Ὅπου καί νά περιστρέψει κανείς τό κεφάλι του στήν Ἑλλάδα, παντοῦ βλέπει καφετερίες καί καφενεῖα. Καί μέ κλειστά μάτια νά βαδίσει κάποιος στήν χώρα μας, ἀπό τίς μουσικές, τίς φωνές (βρισιές ὡς ἐπί τό πλεῖστον...) καί τίς ὀσμές τῶν τσιγάρων, τοῦ καφέ καί τῶν ποτῶν, θά καταλάβει ὅτι πατᾶ καί βρίσκεται στήν "Ἐδέμ τῶν νυχτερινῶν-ἀκριβέστερα τῶν νυχθημερησίων-κέντρων"! Μία 24ωρη χαρά παραλογίας ἐπικρατεῖ, τῆς ὁποίας τό "ψυχοφάγο νέφος" πού ὑπερίπταται ἐπάνω ἀπό τήν κεφαλή μας, δέν συνάδει σέ τίποτε μέ τά σοβαρώτατα ἐθνικά, παγκόσμια (καί προσωπικά γιά τούς περισσοτέρους, ἄν ὄχι γιά ὅλους) προβλήματα πού ὑφιστάμεθα καί τά ὁποῖα ἀπαιτοῦν συστολή, σύνεση, μετάνοια καί ἀλλαγή νοοτροπίας, διαύγεια καί προπαντός λύση- καί λύση ὀρθή!



Μαῦρα χάλια...
Δυστυχῶς ὅμως, οἱ νέοι μας σήμερα (καί ὄχι μόνο οἱ νέοι, ἀλλά καί οἱ νεανίζοντες γηραλέοι, πού ἄγνωστον σέ ποιά ἡλικία θά θεωρήσουν ὅτι γήρασαν...), δέν "σκοτώνουν τόν χρόνο τους" (καί τήν ψυχή τους) μόνο στίς καφετερίες καί στά καφενεῖα, ἀλλά καί σέ πολύ πιό κακόφημα "στέκια", τά ὁποῖα ἀφειδῶς σερβίρουν:
ξέφρενη μουσική καί χορό, ἀλκοόλ, τσιγάρα καί ἀργιλέδες (εἶναι τῆς μοδός, γιά βαθυτέρα "ἰσλαμοεξοικείωση"…), ναρκωτικά, τζόγο,  πορνεῖες, 
Ὅταν δέν θά ἔχεις χρόνο ζωῆς γιά μετάνοια, μήν ρωτήσεις ποιός τόν σκότωσε...!
μοιχεῖες, 
ὁμοφυλοφιλίες, 
μαγεῖες-μαντεῖες,
δερματοστιξίες (τατουάζ) καί μπόντυ πίρσινγκ,
καί ἄλλες ὀλέθριες ἀκρασίες, κραιπάλες καί διαστροφές!
Ὅποιο "μαγαζί" ἔχει κέρατα διαβόλου, εἶναι κατάμεστο καί ἔχει τό ἀδιαχώρητο ἐπί καθημερινῆς βάσεως, ἠμερησίας καί νυχτερινῆς!
Οἱ Ἱεροί Ναοί πού ἔχουν τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου καί νικητή τοῦ Διαβόλου καί τά ἀγγελόφωνα σήμαντρα πού καλοῦν οὐρανίως πρός αἰώνιο σωτηρία, κι ὄμως, παρεμένουν στασίδια ἀδειανά, παγερῶς ἀδιάφορα, ἀκόμη καί τήν Κυριακή!




Οἱ σημερινοί νέοι ξεπορτίζουν ἀπό τό σπίτι καί τοῦ ἐπίγειου καί τοῦ Ἐπουρανίου Πατρός τους!
Ἀπό τό δημογραφικό πρόβλημα καί ὅλα τά αἴτια (πολιτικά, οἰκονομικά, κοινωνικά, πνευματικά)πού τό προκαλοῦν καί τό θρέφουν καί τό ὁποῖο συρρικνώνει μεθοδικῶς καί μεθοδευμένα τήν Ἑλλάδα, ὁ ἀργός θάνατος (τουτἔστιν ὁ πνευματικός) τῶν νέων (καί ὄχι μόνο αὐτῶν...), ἀποτελεῖ ὄχι μονάχα τήν μεγαλυτέρα ἐθνική συρρίκνωση, ἀλλά καί τόν καταποντισμό τῆς Ἑλλάδας στό ἐγγύς μέλλον, ἄν δέν ὑπάρξει μετάνοια καί σωτήριος ἐπιστροφή στόν Θεό πάραυτα! Δυστυχῶς σήμερα, ἡ Ἑλλάς δέν χρειάζεται ἐχθρούς καί πόλεμο γιά νά διαλυθεῖ. Κάνει χαρακίρι ποικιλοτρόπως κι ἀπό μόνη της, ὅπως ὁ σκορπιός πού στρέφει τό κεντρί του στό σῶμα του κι αὐτοκτονεῖ, μόλις ἀνάψουν γύρω του φωτιά! Αὐτήν τήν στιγμή εἰδικά, στήν Ἑλλάδα, οἱ διάφορες τρέχουσες κρίσεις μᾶς ἔχουν ἀνάψει πολυμέτωπα πυρά καί ἐνῶ καίγονται τά μπατζάκια μας, ἐμεῖς,... τό διασκεδάζουμε κι ἀνάβουμε τό τσιγάρο μας!...Καί ὄχι μόνο δέν παίρνουμε μυρουδιά μέ τήν δέουσα σοβαρότητα τίς φλόγες τῶν τρεχόντων προβλημάτων, ἀλλά καί στίς φλόγες τῆς κολάσεως, πού ἀπό αὐτήν τήν ζωή τυλίγει μέ τήν ἀσωτεία καί ἀμέλεια τίς ἀνθρώπινες ψυχές γιά νά τίς καταπιεῖ αἰωνίως, ἁπλώνουμε τά χέρια μας γιά νά λάβουμε ζεστασιά! 
Ἕνα σοφό ρητό τῆς πατρίδος μας ρωτάει ρητορικά: 
-"Ποῦ πᾶς ξυπόλυτος στ' ἀγκάθια;"!
Ἡ σημερινή κατάσταστη κράζει καί βοᾶ πρός τούς νέους (καί ὄχι μόνο...): 
-"Ποῦ πᾶτε ξυπόλητοι χωρίς Θεό;"! 


"Δεῦτε πρός μέ..."

Ἀγαπητοί νέοι (καί ὄχι μόνο...), μήν χρειαστεῖ νά συνετιστεῖτε ὅταν τό χρονόμετρο θά γίνει εὐθεία γραμμή καί τότε πεῖτε ματαίως γιά τήν χαμένη ζωή καί τίς χαμένες εὐκαιρίες, τό ἄλλο ρητό ὡς πικρά διαπίστωση:
-"Στερνή μου γνώση, νά σέ εἶχα πρῶτα"!

«Ἰδού νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, 
ἰδού νῦν ἡμέρα σωτηρίας»!
(Ρωμ. 13,12)


ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ! 



Λεζάντες φωτό καί ἄρθρο: