.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Επίσκοπος Λογγίνος Ζαρ του Μπεντσένσκι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Επίσκοπος Λογγίνος Ζαρ του Μπεντσένσκι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ουκρανία: Κυριακής της ορθοδοξίας, ο επίσκοπος Λογγίνος της κανονικής εκκλησίας που υπάγετε στο πατριαρχείο Μόσχας, αναθεματίζει τον οικουμενισμό και την ψευτοσύνοδο της Κρήτης !

Αυτά τα αναθέματα έπρεπε να διαβάσουν την περασμένη Κυριακή οι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος.


Αλλά πως να αναθεματίσουν τις αποφάσεις τους για την (ψευδο)Σύνοδο της Κρήτης; 
Ή πως να αναθεματίσουν τους αιρετικούς ενώ συμμετέχουν στο ΠΣΕ και τους αποκαλούν "εκκλησίες" (καταργώντας το "Πιστεύω" όπου ομολογούμε "Εις Μίαν ... Εκκλησίαν"),
ή την "μεταπατερική θεολογία" που διδάσκεται πλέον στις ορθόδοξες σχολές;
Ή πως να καταργήσουν την Μασωνία και τον Σιωνισμό; Αυτούς δηλαδή που τους ανέβασαν στους δεσποτικούς θρόνους;

Όταν η ηγεσία προδίδει την Ορθόδοξη αλήθεια, έχουν χρέος να την υπερασπιστούν οι πιστοί.

Ακούστε έναν πραγματικά ομολογητή επίσκοπο -που αν και βρίσκεται στην δοκιμαζόμενη Ουκρανία- ομολογεί την αλήθεια : 



ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ
(...)

21) - Τοῖς κηρύσσουσι καί διδάσκουσι τήν παναίρεσιν τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ, ἀνάθεμα (γ΄).

22) - Τοῖς κηρύσσουσι καί διδάσκουσι τήν μεταπατερικήν, νεοπατερικήν, συναφειακήν καί μετακανονικήν αἵρεσιν, ἀνάθεμα (γ΄).

23) - Τοῖς ἀρνουμένοις τάς Ἁγίας Η΄ καί Θ΄ Οἰκουμενικάς Συνόδους, τάς συγκληθείσας ἐπί Μεγάλου Φωτίου καί Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, παποφιλιοκβισταῖς, ἀνάθεμα (γ΄).

24) - Τῷ προτεσταντικῷ λεγομένῳ «Παγκοσμίῳ Συμβουλίῳ Ἐκκλησιῶν»-Αἱρέσεων, ἐν ᾧ διδάσκεται ὅτι ἅπασαι αἱ αἱρέσεις κλάδοι εἰσί τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, καί τοῖς Ὀρθοδόξοις, τοῖς συμμετέχουσι ἐν ταῖς ἀντικανονικαῖς συμπροσευχαῖς μεθ’αἱρετικῶν κατά τήνλεγομένην «ἑβδομάδα προσευχῆς ὑπέρ τῆς ἑνότητος τῶν χριστιανῶν», ἀνάθεμα (γ΄).

25) - Τοῖς ἀντορθοδόξοις κειμένοις τοῦ Τορόντο (1950), Μπαλαμάντ (1993), Σαμπεζύ (1994), Πόρτο Ἀλέγκρε (1997) καί Πουσάν (2013), ἀνάθεμα (γ΄).

26) - Τοῖς διδάσκουσι ὅτι αἱ αἱρέσεις, αἵτινες ἀπεκόπησαν ἐκ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, συμπεριλαμβάνονται ἐντός αὐτῆς, τάς ὁποῖας καί ὀνομάζουσι «ἀτελεῖς ἐκκλησίας» καί ὅτι ἔστι σωτήριος Χάρις, ἔγκυρον βάπτισμα καί ἐνεργοῦσα Χάρις τῆς ἱερωσύνης ἐκτός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀνάθεμα (γ΄).

27) - Τοῖς κηρύσσουσι καί διδάσκουσι τήν αἵρεσιν ὅτι ὁ ἐκάστοτε Οἰκουμενικός Πατριάρχηςπρῶτος ἐστί ἄνευ ἴσου, ἀνάθεμα (γ΄).

28) -Των αιρετικών κειμένων της ληστρικής ,αιρετικής και οικουμενιστικής ψευδοσυνόδου της Κρήτης του Ιουνίου 2016, τη λεγομένῃ «Αγίᾳ και Μεγάλη Συνόδῳ της Ορθοδόξου Εκκλησίας», και αυτών που τα δέχονται και τα εφαρμόζουν εν πραξη, κείμενα που :
- θεσμοθετούν τον διάλογο σε προτεσταντικές πλατφόρμες και όχι με το Ορθόδοξο κριτήριο της ομολογίας (Τίτος κεφ 3 παραγ 10)
-Θεσμοθετούν την λεγομένη " αποκατάσταση ενότητας των Χριστιανών" και την ιστορική ονομασία του όρου των "εκκλησιών "για τους Αιρετικούς .
-Θεσμοθετούν το Σύνταγμα του λεγομένου «Παγκόσμιου Συμβούλιου Εκκλησιών» ως βάση του διαλόγου με αιρετικούς
- τον δογματικό μινιμαλισμό!
-Θεσμοθετούν την Δήλωση του Τορόντο που δηλώνει οτι υπάρχουν μέλη της Εκκλησίας και εκτός των τειχών Της, ότι υπάρχει Εκκλησία εκτός Ορθόδοξης Εκκλησίας και ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι περισσότερο από κάθε μέλος -ομολογία- του λεγομένου «Παγκόσμιο Συμβούλιου Εκκλησιών»
-Θεσμοθετούν τους μεικτούς γάμους με μια ψεύτικη οικονομία
-Θεσμοθετούν την θεωρία του Ιωάννη Ζηζιούλα για το"ανθρώπινο πρόσωπο" τοῖς κακοδόξοις αὐτῆς κειμένοις καί τοῖς ἀποδεχομένοις καί ἐφαρμόζουσι τάς αἱρετικάς αὐτῆς ἀποφάσεις, ἀνάθεμα (γ΄).

29) - Τῇ Μασονίᾳ καί τῷ διεθνῇ φρικώδῃ Σιωνισμῷ,
ἀνάθεμα (γ΄).

30) - Ὅλοις τοῖς αἱρετικοῖς, ἀνάθεμα (γ΄).

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΓΓΙΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΑΙΣΧΥΝΗΣ

ΓΕΡΩΝ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ,
ΙΕΡΑ ΚΑΛΥΒΗ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ,
ΙΕΡΑ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ - ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Τετάρτη 25-01-2017 Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΓΓΙΝΟΣ 
ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ 


Αδελφοί εν Χριστώ χάιρετε εν Κυρίω πάντοτε.

Δεν βρίσκω καταλληλότερο, ορθόδοξο, βιωματικό, Ιστορικό να σας παρουσιάσω προς τέρψη της πνευματικής σας αναζήτησης από τον βίο του Αγίου Επισκόπου Λογγίνου από το Μπαντσένι Ουκρανίας. Στην Ελλάδα η ποιότητα αυτή του Επισκόπου έχει εκλείψει προ πολλού. Τι υπάρχει όμως στην Ελλάδα τώρα; Επιτρέψατε μου λίγες γραμμές μόνο, για να μπορούμε να συγκρίνουμε, να συμπεράνουμε και τέλος να καταλήξουμε σε σοφές κοινές αποφάσεις αλλαγής της στάσεως της ζωής μας ως προς την Διοικούσα Εκκλησία για την σωτηρία της ψηχής μας.

Πριν αρκετό χρόνο άκουσα ότι, το όνομα του Αρχιεπισκόπου Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμου Β' και άλλα (17) δέκα επτά ονόματα Αρχιερέων της Αισχύνης από την Ελλαδική Εκκλησία ευρίσκονται στην Λίστα Λαγκάρντ και είναι μόνο αυτό; Σας ερωτώ αδελφοί μου θα συνεχίσουμε να εμπιστευόμαστε την Ορθόδοξο Εκκλησία του Χριστού μας σε αυτούς τους ειδωλολάτρες; 

Δύο λόγια για τον άγιο επίσκοπο τα οποία δεν θα τα βρείτε στην συνέντευξη του. 

Όταν ένα από τα παιδάκια με έϊτς που περιθάλπτει στο ανδρικό μοναστήρι του ο άγιος, εκοιμήθη εν Κυρίω, το επήρε στην αγκαλιά του, επήγε μπροστά στην Αγία και Θαυματουργό εικόνα της Παναγίας μας στο Μποϊάν και προσευχήθηκε γι'αυτό και το θαύμα έγινε, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός επέστρεψε την ψυχή του παιδιού στο σώμα του.

Το όνομα του Αγίου Επισκόπου Λογγίνου θα ακουστεί στην πατρίδα μας προς χαροποίηση των Χριστιανών μας, περισσότερο στο εγγύς μέλλον.


Ο Κύριος Ιησούς Χριστός
και η Υπεραγία Μητέρα Του
η επονομαζομένη 
Παναγία Αρβανίτισσα 
να σας ευλογούν.
Γέρων Νεκτάριος Μοναχός


Πνευματικός σεισμός! Διακοπή μνημοσύνου 
και στην εκκλησία της Ουκρανίας!


Ο Επίσκοπος Λογγίνος απὀ Μπαντσένι (Banceni), περιοχή Τσερναούτσι (Cernauti), ο οποίος έχει ως Μητροπολίτη τον Σεβασμιώτατο Ονούφριο του Κιέβου και πάσης Ουκρανίας που ανήκει στο Πατριαρχείο Μόσχας, διέκοψε το μνημὀσυνο του Πατριάρχη Κύριλλου.

Ο Επίσκοπος Λογγίνος απὀ Μπαντσένι (Banceni), περιοχή Τσερναούτσι (Cernauti), ο οποίος έχει ως Μητροπολίτη τον Σεβασμιώτατο Ονούφριο του Κιέβου και πάσης Ουκρανίας που ανήκει στο Πατριαρχείο Μόσχας, διέκοψε το μνημὀσυνο του Πατριάρχη Κύριλλου στην Θεία Λειτουργία και σε όλες τις ακολουθείες της Εκκλησίας μετά την αποδοχή απο την Σύνοδο της Ρώσικης Ορθόδοξης Εκκλησίας των κειμένων του εγγράφου-σχέδιο της 5ης συναντήσης από Σαμπεζύ, αλλά και λόγω συνάντησης μεταξύ Πάπα και Πατριάρχη Κυρίλλου στην Αβάνα και της έκδοσης του κοινοὐ κείμενου με «κοινή ευλογία» που αναγνωρίζει πονηρά τον παπισμό ως Εκκλησία.
Ο Επίσκοπος Λογγίνος έλαβε τον τίτλο του «Ήρωα της Ουκρανίας" για το σπουδαίο του φιλανθρωπικό έργο, έχοντας σε φροντίδα δύο ορφανοτροφεία με 400 ορφανά από τα οποία πολλά είναι με ειδικές ανάγκες και ένα νοσοκομείο με παιδιά με AIDS από τα οποία μερικά θεραπεύτηκαν με θαυμαστό τρόπο μετά από την συμμετοχή τους στις θείες ακολουθίες και την προσώπικη προσευχή του Μητροπολίτη. Ο ίδιος είναι ηγούμενος των μοναστηρίων Μπαντσένι (ανδρικό) και Μποιάν (γυναικείο).

Επίσκοπος Λογγίνος-Πατέρας 400 παιδιών!
Μία συνέντευξη που αγγίζει την ψυχή!

Δεν είναι ακαδημαικός, ούτε εφευρέτης, ούτε εξωγήινος. Είναι εθνικός ήρωας στην Ουκρανία παρότι είναι Ρουμάνος.
Γιατί;
Επειδή είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Είναι 50 ετών και έχει 400 παιδιά. Τα 33 από αυτά τα έχει υιοθετήσει,ενώ έχει την κηδεμονία των υπόλοιπων. Τα μεγαλώνει σε δύο μοναστήρια.Στο Μπαντσένι και στο Μποιάν.
Πρόκειται για τον επίσκοπο Λογγίνο. Τον γνωρίσατε πρώτη φορά μέσα από την ταινία «ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ». Όταν γυρίστηκε η ταινία ήταν ο ιερομόναχος Μιχαήλ(Ζαρ).
Ξέρω ότι αυτή η ταινία άγγιξε πολλές ψυχές.Ξέρω πως άγγιξε τις ευαισθητες χορδές πολλών. Είναι μία ταινία για αγγέλους και αγίους ή αλλιώς για αγάπη και χριστιανική ομολογία. Είναι για την ψυχή μία δοκιμασία.
Η παρουσία του Θεού σε αυτό το μοναστήρι είναι έντονη, τα θαύματα καθημερινά.

Σας παρουσιάζω λοιπόν μία συνέντευξη του επίσκοπου Λογγίνου, εξίσου συγκινητική που ίσως βοηθήσει να αναθεωρήσουμε πολλά.


Δοκίμασα πολλά στη ζωή μου αλλά όλοι οι δρόμοι με οδήγησαν στην εκκλησία, στην πίστη, στον Θεό.Εαν θα μου έλεγε κάποιος όταν έμεινα ορφανός και μόνος σε αυτόν τον κόσμο, πήγαινε στο μοναστήρι να γίνεις μοναχός, να υπηρετήσεις τον Κύριο, θα πήγαινα.
Ο Θεός όμως μου έδωσε άλλον σταυρό,άλλον δρόμο,για να περάσω από πολλά βάσανα και θλίψεις και να φτάσω εκεί που βρίσκομαι σήμερα. Επειδή όταν έμεινα μόνος μου σε αυτόν τον κόσμο...

-Σε ποιά ηλικία;
-Στα δεκαέξι μου.Ήμουν μικρός και φιλάσθενος.Εργαζόμουν πολύ. Μία μέρα πήγαινα σχολείο και μία μέρα άρμεγα τις αγελάδες στην φάρμα για να μπορώ να ζήσω..
Την νύχτα φύλαγα τις αγελάδες στην φάρμα, καθάριζα, και το πρωί πήγαινα στο σχολείο. Όλα τα παιδιά έφευγαν από κοντά μου επειδή μύριζα κοπριά, εγώ όμως είχα μέσα μου ειρήνη…
Και έτσι άρχισε η ζωή μου.Θυμάμαι όμως τον μεγαλύτερο πόνο μου...
Βγαίνοντας στο κατώφλι του σπιτιού μου και βλέποντας να βγαίνει ο καπνός από τις καμινάδες των γειτόνων,ρωτούσα τον Θεό:
«Θεέ μου, γιατί δεν έχω και εγώ ξύλα για να ανάψω φωτιά; Και πήγαινα, έβαζα όλα τα μαξιλάρια όπως τότε που κοιμόμουν με την μητέρα -η μητέρα ήταν άρρωστη και ήταν πολύ δύσκολα- και έβαζα τα μαξιλάρια πάνω στην σόμπα, ντυνόμουν, σκεπάζομουν με το πουπουλένιο πάπλωμα και ήμουν πολύ ευτυχισμένος εκεί κοντά στην μητέρα μου.
Έτσι συνέχισα και όταν δεν την είχα. Μόνο που μου έλειπε η μητέρα και κοιμόμουν αγκαλιά με τα ρούχα της και την φωτογραφία της.Έτσι κοιμήθηκα πολλά χρόνια, η ψυχή μου όμως σχιζόνταν από την νοσταλγία της μητέρας μου. Επειδή σαν εκείνην δεν είχα κανέναν.
Και όταν πεινούσα,πάλι ρωτούσα τον Θεό:
«Κύριε, γιατί δεν έχω τουλάχιστον ένα κομμάτι ψωμί;» Αφού δεν έχω ξύλα,τουλάχιστον να έχω ψωμί! Αφού μου πήρες την μανούλα, Κύριε, τουλάχιστον δώσε μου κάτι απ'όλα αυτά!»
Αλλά ο Θεός δεν μου απαντούσε τότε, επειδή δεν ήταν η στιγμή να μου απαντήσει, αλλά μου απαντάει σήμερα. Εαν είχα τότε απ'όλα, δεν θα είχαν αυτά τα τετρακόσια παιδια σήμερα, αυτά που έχουν.

-Πώς ξεπεράσατε αυτό το γεγονός που σας σημάδεψε, τον θάνατο της μητέρας σας;
-Διάβαζα όλο το βράδυ προσευχές,επειδή είχα μέσα μου έναν φόβο όταν νύχτωνε. Ήμουν μόνος στο σπίτι, διάβαζα προσευχές και έβαζα το βιβλίο κάτω από το μαξιλάρι. Μέχρι να κοιμηθώ όμως έβρεχα το μαξιλάρι με τα δάκρυά μου. Μου ήταν πολύ δύσκολο! Όμως αισθανόμουν και κάτι σαν ανακούφιση...δεν λέω ότι είδα κάτι, αλλά αισθανόμουν σαν να βρισκόμουν υπό την φροντίδα κάποιου. Αυτό είπε και η μητέρα πριν πεθάνει, ήταν τα τελευταία της λόγια: «Δεν έχω σε ποιόν να σε αφήσω,εαν σε αφήσω σε εκείνο το μέρος ή κάπου αλλού δεν θα σου φερθούν καλά, γι αυτό σε αφήνω στα χέρια του Θεού. 
Αυτός θα σε φροντίζει!


-Πότε σκεφτήκατε να πάτε στο μοναστήρι;Πώς σας ήλθε η ιδέα να ξεκινήσετε το μοναστήρι στο Μπαντσένι;
Εγώ πέρασα πολλά στη ζωή μου.Παντρεύτηκα,είχα οικογένεια,είχα τρία παιδιά-ή θα έλεγα την έχω και σήμερα,πνευματική οικογένεια.Είχα μία ζωή ήσυχη,ήμουν ιερέας,λειτουργούσα...όμως στην καρδιά μου είχα πόθο να πάω στο μοναστήρι.

Όταν έβλεπα μοναχούς ή μοναχές στα μοναστήρια ή έρχονταν σε εμάς ή όταν ήλθαν οι καλύτεροι καιροί για την χώρα,οι ευλογημένοι....Ο πατέρας Υάκινθος ερχόνταν σε εμάς και όταν πέθανε,όλο το χωριό έτρεχε για να δει πως είναι ένας μοναχός.Ο πόθος ήταν μεγάλος,αλλά δεν ήξερα ότι ο καθένας θα μπορούσε να πάει στο μοναστήρι να αγαπήσει τον Θεό.Σκέφτηκα ότι εκεί πηγαίνουν άνθρωποι εκλεκτοί.Όταν ήμουν στο μοναστήρι και κυμάτιζαν από τον αέρα οι μανδύες των μοναχών,όταν περνούσαν από κοντά μου,εμένα μου φαίνονταν πως με νανουρίζουν,τόσο καλά αισθανόμουν.
Έπειτα αποφασίσαμε με την πρεσβυτέρα-είχαμε ήδη τρία παιδια-να υπηρετήσουμε τον Θεό με πιο σκληρή άσκηση, να μην κοιτάμε τα του σώματος αλλά τα της ψυχής.
Ένα ολόκληρο βράδυ συζητήσαμε και είχαμε την ίδια σκέψη:Να υιοθετήσουμε ορφανά.
Σίγουρα πήγαμε μαζί με την πρεσβυτέρα στο ορφανοτροφείο.Κοιτάγαμε,και όλο τρυγυρνούσαμε γύρω από ένα άρρωστο παιδί.
Μου λέει τότε:
-Τι όλο τριγυρίζεις κοντά του; Τόσα παιδιά υγιή βρίσκονται εδώ! Γιατί δεν κοιτάς τα άλλα;
Λέω τότε; «Ναί, πάμε στα άλλα παιδιά».Πάλι κοντά του όμως τριγυρνούσα και έλεγα:«Κοίτα το καημένο,δεν έχει κανέναν. Ποιός θα το βοηθήσει, ποιός θα το ταϊσει, ποιός θα το πλύνει;....και τελικά έτσι αποφασίσαμε και πήραμε τα δύο πρώτα παιδιά.


-Σε ποιάν ηλικία παντρευτήκατε και πότε μπήκατε στο μοναστήρι;
-Παντρεύτηκα 22 ετών,25 ετών χειροτονήθηκα και έπειτα το 1997 εγώ και η πρεσβυτέρα γίναμε μοναχοί -η πρεσβυτέρα μου είναι τώρα η μοναχή Σαλώμη. Τα παιδιά μας είναι όλα παντρεμένα, έχουμε και εγγονάκια, εμείς όμως συνεχίσαμε να υπηρετούμε τον Θεό από αυτόν τον δρόμο. Η μοναχή Σαλώμη ασχολείται πιο πολύ με τα παιδιά που έχουν Εϊτζ, μαζί με τις μοναχές απο την Μονή Μποιάν.

-Πόσες μοναχές ζουν εκεί;
-Εκατόν τριάντα μοναχές, οι οποίες φροντίζουν τα παιδιά

Δεν σκεφτηκα ποτέ ότι μπορει να έχω τόσα παιδια
-Θυμάστε όταν πήρατε το πρώτο παιδί και το πήγατε στο μοναστήρι;
-Τα πρώτα παιδιά τα πήρα στο μοναστήρι το 1991-92. Έπειτα πήρα δύο αδελφάκια που και αυτά τα υιοθέτησα.
Ανυπομονούσα να γυρίσω στο σπίτι,να τους κάνω το μπάνιο τους, πολύ μου αρέσει να κάνω μπάνιο στα παιδιά και να τα βάζω για ύπνο. Ότι έκανε η μητέρα μου, ήθελα να κάνω και εγώ: να τα φιλήσω και να τα αγκαλιάσω.
Εγώ ρωτούσα το βράδυ την μητέρα μου: «Μαμά,με ποιόν θα κοιμηθείς; Ήμασταν τέσσερα παιδιά. Εγώ επειδή ήμουν το μικρότερο και η μητέρα μου έλεγε: «με εσένα».
Έτσι και εγώ, όταν με ρωτούσαν: «Πατέρα,με ποιόν θα κοιμηθείς;» εγώ τους έλεγα: 
«Με εσάς» Αυτή ήταν η ευτυχία μας, επειδή μπορούσα να τα χαϊδέψω και ν απαλύνω τον πόνο τους.

-Και συνεχίσατε στο μοναστήρι. Από εκεί τα πήρατε στο μοναστήρι.Έπειτα,όλο πήρατε και πήρατε...
-Όλους θα τους έπαιρνα σπίτι. Σίγουρα δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα έχω κάποτε τόσα παιδιά.

-Τετρακόσια!
-Ναι. Και πάλι λίγα είναι. Πιο πολλά θα ήθελα, έχουμε την δυνατότητα. Δεν πρέπει μόνο να τα πάρεις αλλά να τους δείξεις και γονική στοργή. Σε εμάς δεν είναι όπως στα κρατικά, που τα κρατάνε μέχρι τα 18 τους. Τα παιδιά είναι δικά μας για όλη τους τη ζωή. Παντρεύτηκαν, τους κάναμε σπίτια...

-Έχετε παιδιά τόσο μεγάλα που ήδη παντρεύτηκαν;!
-Ναι,πολλά παιδιά παντρεύτηκαν, τώρα έχουμε από αυτά και εγγόνια. Όλο και πολλαπλασιάζονται και κάθε χρόνο φτιάχνουνε 10-20 σπίτια. Συνεχίζουμε. Μας δώρησαν γη, θα φτιάξουμε εκεί σπίτια για τα παιδιά…
Να τα μεγάλωσεις και να τα πετάξεις μετά στον δρόμο; Δεν πάει. Εαν τους δώσεις ένα σπιτάκι, μία δουλίτσα, τότε και αυτά με την σειρά τους θα συνεχίσουν να κάνουν το καλό, έτσι όπως τα μάθαμε εμείς.

-Σεβασμιώτατε πατέρα Λογγίνε. Δεν αποφύγατε να πάρετε κοντά σας παιδιά με αναπηρίες και με Έιτζ. Γιατί το κάνατε αυτό;. Δεν θα σας ήταν πιο εύκολο να πάρετε παιδιά υγιή-εγκαταλελειμένα, αλλά υγιή -και να τα μεγαλώσετε;
-Το σκέφτηκα και πολλοί με τρόμαζαν λέγοντάς μου πως θα είναι πολύ δύσκολα.
Τότε αλήθεια μου ήταν δύσκολο. Τώρα όμως δεν μου είναι καθόλου δύσκολο, επειδή είμαστε πολλοί μοναχοί στο μοναστήρι.

-Πόσοι είστε;
-Ογδόντατρεις. Και αυτοί στην συνέχεια θα σηκώσουν τον σταυρό που σήκωσα και εγώ. Βρίσκονται δίπλα μου, με βοηθούν πολύ, όπως και οι μοναχές από το γυναικείο μοναστήρι που έφτιαξα εκεί που ήταν η ενορία μου. Εκεί υπάρχει θαυματουργή εικόνα της Παναγίας (Μποϊαν), μπροστά στην οποία θεραπεύτηκαν πολλά παιδιά. Δεν φοβήθηκα και δεν φοβάμαι ούτε τώρα, επειδή όταν πήρα τα παιδιά, εκείνα διάλεξαν εμένα και όχι εγώ τα παιδιά

-Πώς;
-Όταν έμπαινα εκεί, άπλωναν όλα τα χέρια τους και μου έλεγαν ''Μαμά!''.
Δεν με έλεγανπατέρα,με έλεγαν μαμά. Υπήρχαν άρρωστα παιδιά που δεν τα έπαιρνε κανένας. Έπαιρναν όλοι τα υγιή.Μάχη γινόνταν.Εγώ έπαιρνα όλα εκείνα τα παιδιά που δεν έπαιρνε κανένας. Έπαιρνα 10-15 την φορά. Είμαι όμως πολύ ευτυχισμένος! Δεν μπορώ να εκφράσω πόση χαρά έχω στην ψυχή που ό Θεός μου έδωσε έλεος και οικτιρμό.

Και εσύ φοβάσαι;Δεν θα με πάρεις;
- Πότε αποφασίσατε να πάρετε παιδιά με Έιτζ; Πώς το αποφασίσατε;
-Η πρώτη περίπτωση ήταν ένα κοριτσάκι.Πήγα στο ορφανοτροφείο-έφερνα γάλα κάθε πρωί. Ο γιατρός εκεί μου είπε: «Θέλεις να δεις ένα παιδί με Έϊτζ;»
Είπα:«Θέλω να δω.Δεν είδα ποτέ μου»Και μπήκα.Τέσσερις πόρτες πέρασα μέχρι να φτάσω στο παιδί αυτό και ήταν μόνο του.Ήταν δύο ή τριών μηνών.Ήταν κόκκινη από το κλάμα.Έκλαιγε,σταματούσε και ξανά έκλαιγε,αλλά κανείς δεν την άκουγε. Πότε-πότε έμπαινε η νοσοκόμα, την τάιζε, την άλλαζε και έτσι τελείωναν όλα. Δεν υπήρχε κανείς να μείνει κοντά της, να την φροντίσει.
Τότε εγώ έβαλα τα χέρια πίσω στην πλάτη, βλέποντας τους γιατρούς πως φυλάγονταν.
Το έκανα μην τυχόν την αγγίξω και μολύνω τα άλλα παιδιά.

-Σκεφτήκατε τα παιδιά,όχι τον εαυτό σας.


-Τα παιδιά σκέφτηκα, μήπως τα μολύνω με κάτι.Έφυγα και οδηγούσα μόνος το αυτοκίνητο. Προχωρώντας στον δρόμο, ενώ είχα φτάσει κοντά στο μοναστήρι -και μη νομίσει κάποιος πως δεν ξέρω τι μου συνέβη- εμφανίστηκε το παιδί εκείνο μπροστά στο αυτοκίνητο…
Σαν να ήταν στον αέρα το κοριτσάκι εκείνο και μου χαμογελούσε από το κρεβατάκι της. Είχε πονέσει η ψυχή μου όταν την αντίκρυσα και μου φάνηκε σαν να μου λέει «Και εσύ με φοβάσαι; Δεν θα με πάρεις;»
Μείωσα ταχύτητα και άρχισε να με πονάει το κεφάλι. Μόλις έφτασα στο μοναστήρι άφησα το αυτοκίνητο και πήγα στο δάσος να περπατήσω, αισθανόμουν ένα βάρος..
Ξαφνικά, βλέπω μπροστά στα μάτια μου εκείνο το κοριτσάκι. «Δεν φοβάμαι. Θα σε πάρω»της λέω. Όλα τότε εξαφανίστηκαν, ακόμη και ο πονοκέφαλος.
Πήγα στο μοναστήρι και παρακάλεσα τους μοναχούς: «Ετοιμάστε ένα όμορφο δωμάτιο, με νερό, θα πάω αύριο να την φέρω».
Το βράδυ εκείνο έφερα τα πιο ωραία έπιπλα. Παρακάλεσα κάποιους φίλους μου να μου φέρουν το πιο όμορφο κρεβάτι για το πιο δυστυχισμένο πλάσμα. Να δείτε όμως το κορίτσι. Ένας άγγελος είναι..!

Το πρώτο θαύμα. «Εαν δεν ακούσεις, αύριο θα πεθάνει»
-Πόσων ετών είναι τώρα;
-Είναι 12 ετών, αλλά μόνο στην αγκαλιά μου κάθεται. Όταν με βλέπει φωνάζει:' 'Πατέρα'',και τους παραμερίζει όλους για να φτάσει πρώτη κοντά μου.
Έτσι μικρούλα λοιπόν την πήρα. Κατά τρόπο θαυμαστό από τις 2 εως τις 4 το πρωί, όταν στο μοναστήρι κάνουμε Θεία Λειτουργία ποτέ δεν κοιμάται. Ξυπνούσε, την είδα μία φορά στην εκκλησία -αν και δεν επιτρέπεται. Όταν έβλεπε άλλα παιδιά έτρεμε, τόσο πολύ ήθελε να παίξει μαζί τους, αλλά δεν την αφήναμε να έλθει σε επαφή με τα άλλα παιδιά.

-Φοβόσασταν μήπως μολύνει τα άλλα παιδιά;
-Όχι, το είχαν απαγορεύσει οι γιατροί. Μας είπαν να κοιμάται χωριστά, να τρώει μόνη της.

-Απομονωμένη;
-Ναι, πλήρως απομονωμένη. Στην εκκλησία όμως κυκλοφορούσε ελεύθερα. Εμείς οι μεγάλοι την παίρναμε αγκαλιά και την φιλούσαμε αφού δεν υπήρχε κάτι να φοβηθούμε, αλλά για να μην υπάρξει πρόβλημα με τους άλλους. Και το βράδυ λοιπόν τριγυρνούσε στον ναό, πήγαινε κοντά στον κάθε μοναχό και τραβούσε το κομποσχοίνι και χαμογελούσε στον ώρες, όσο κρατούσε η Θεία Λειτουργία.
Μία φορά φώναξα κάπως πιο αυστηρά: «Τα παιδιά τέτοιαν ώρα πρέπει να κοιμούνται. Γιατί είναι στην εκκλησία;» Ποτέ δεν ήθελε να κοιμηθεί εκείνη την ώρα και με το έλεος του Θεού θεραπεύτηκε!
Ένας ιερομόναχος που πολύ την αγαπούσε, ο πατήρ Σιλουανός μου έλεγε:
«Δεν μπορείτε να κάνετε κάτι για να μην πεθάνει;»
Εμείς περιμέναμε ότι θα πεθάνει, μέρα παρά μέρα. Εαν όχι σήμερα, αύριο.Έτσι μας έλεγαν οι γιατροί. Αυτό επειδή είχε μία βαριά μορφή Έίτζ, 4ου βαθμού, δεν ξέρω πως το λένε εδώ στην Ρουμανία.
Εγώ είπα ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα και έδειξα τον ουρανό. Ο π.Σιλουανός τότε άρχισε να κλαίει και μαζί του έκλαιγα και εγώ και... ο ελεήμων Θεός την θεράπευσε. Όταν έκαναν αναλύσεις στο παιδί, είδαν ότι δεν είχε πια τίποτα.

Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας του Μποϊαν

-Είναι το μόνο παιδί, από τα τετρακόσια, στο οποίο έγινε κάποιο θαύμα;
-Έχουμε ογδόντα δύο παιδιά με Έϊτζ και θεραπεύτηκαν επτά.

-Ήταν θαύμα Θεού; Είστε πεπεισμένος;
-Ναι, είμαι πεπεισμένος ότι ήταν θαύμα Θεού. Κανείς δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο. Εμείς δεν αποκλείουμε την ιατρική, δεν είμαστε ενάντια. Άλλωστε παίρνω τα φάρμακα που μου έδωσαν οι γιατροί για την καρδιά. Μάλιστα τα παιδιά με Έϊτζ ξέρουν πως είμαι άρρωστος σαν εκείνα και ότι παίρνουμε τα ίδια φάρμακα. Θέλω να τους δώσω θάρρος.

-Τους είπατε ότι έχετε Έϊτζ;
-Όχι, τους είπα ότι είμαι άρρωστος σαν και εκείνα. Να πω πω ψέματα δεν μπορώ, αλλά τους είπα: «Κοιτάχτε τα φάρμακά μου. Έχω και κόκκινα και άσπρα και έγχρωμα», επειδή κάποιος έπιασε ένα από τα μεγαλύτερα παιδια με 'Είτζ, έναν 11χρονο και του είπε:
«Εσύ ξέρεις τι αρρώστια έχεις; Αυτό και αυτό».
Εκείνο τότε άρχισε να κλαίει δυνατά και να φωνάζει: «Γιατί με έφερε η μαμά μου σε αυτόν τον κόσμο; Δεν θέλω να ζήσω πια».
Τότε οι αδελφές μου είπαν: «Ελάτε επειδή είναι πολύ στενοχωρημένος, δεν τρώει και όλο κλαίει».
Πήγα εκεί και του είπα: «Σεργκέι και εγώ είμαι άρρωστος σαν εσένα, κοίτα, παίρνω χάπια και φάρμακα. Πρέπει όμως να πιστεύουμε, για να πάνε όλα καλά. Τι αδέλφια είμαστε αν θυμώνεις έτσι; Εγώ περίμενα να είσαι δυνατός να με βοηθήσεις και εμένα, και τώρα...»
Άρχισε τότε να γελάει και είπε: «Πατέρα, εγώ σε αγαπώ! Δεν θα ξανακλάψω ποτέ!»
Και από τότε το παιδί είναι εύθυμο. Με τον καιρό όμως πρέπει να τους πούμε την αλήθεια, για να μην το κάνει κάποιος ξένος και τους προκαλέσει πόνο.
Δεν ξέρω...Είναι τόσο όμορφα και τόσο καλόψυχα…
Εαν κάποτε τα επισκεφτείτε θα δείτε ότι αυτά τα παιδιά είναι λες και κατέβηκαν από τον ουρανό. Φαίνεται όμως ο πόνος στην καρδιά τους.Φαίνεται!


Αφήστε τον να πεθάνει ήσυχα, δεν έχουμε τι να του κάνουμε!
Είχαμε ένα άλλο παιδί με δύο καρκίνους. Το βράδυ, όταν έπαιρνε την τελευταία του πνοή το παιδί αυτό, ήλθαν όλοι οι γιατροί, κοίταξαν και είπαν:
«Αφήστε τον να πεθάνει ήσυχα, δεν έχουμε τι να του κάνουμε».
Ήταν δύο ετών και ζύγιζε έξι κιλά, ανέδυε μία μυρωδιά έντονη, ήταν σε άσχημη κατάσταση.
Τον πήρα στην αγκαλιά μου και άρχισα να κλαίω δυνατά. Το λυπόμουν τόσο πολύ που είπα: «Να ήταν εδώ η μαμά..!». Στον μεγάλο πόνο μόνο η μητέρα μπορεί να απαλύνει τον πόνο. Ο καθένας είχε ή έχει μητέρα και ξέρουμε πως όταν πονάμε, εαν εκείνη κολλήσει τα χείλη της στο μέτωπό μας ή μας αγκαλιάσει, ξεχνούμε τα πάντα.
Μέσα σε αυτόν τον πόνο, έκλαιγα με το παιδί αγκαλιά και σκέφτηκα: εαν ήταν η μαμά του εδώ να τον αγκαλιάσει, θα του ήταν πιο εύκολο ακόμη και να πεθάνει.
Αλλά ο Θεός έκανε το θαύμα Του. Τον πήγα μπροστά στην εικόνα της Παναγίας του Μποϊάν και όπως τον κρατούσα αγκαλιά τον έβαλα μπροστά στην εικόνα.
Δεν ήταν κανείς εκεί και άρχισα να προσεύχομαι:
«Παναγία μου, δεν έχει κανέναν σε αυτόν τον κόσμο. Είναι ένα ορφανό. Εαν μπορείς βοήθησέ το!»
Το παιδί άρχισε να αναπνέει ξανά αφού μέχρι τότε ανέπνεε δύσκολα. Άρχισε να κουνάει τα χέρια του, το κεφαλάκι, τα πόδια… το πρωί μάλιστα άρχισε να τρώει. Τώρα είναι δόκιμος στο μοναστήρι μας, Ιωάννη τον λένε.


-Πώς ''μοιράζεστε''στα παιδιά;
-Με ένα φιλί. Τα αγκαλιάζω. Πιο πολύ όμως κλαίω όταν δεν τα βλέπω. Στα άρρωστα παιδιά, όταν μπαίνω και βλέπω τον πόνο, όταν βλέπω αυτά που δεν έχουν πόδια, χέρια, που κάθονται μόνο στο κρεβάτ ι-υπάρχουν αρκετά παιδιά σε αυτήν την κατάσταση- μου έρχεται να κλάψω, αλλά δεν μπορώ επειδή πρέπει να τα ενισχύσω, τους χαμογελάω πάντοτε.
Αν δω κάποιον που θέλει να κλάψει, του το απαγορεύω. Για τα παιδιά, επειδή πρέπει να βλέπουν ότι όλοι είμαστε ευτυχισμένοι και σηκώνουμε τον σταυρό μας.
Σίγουρα ο Θεός εργάζεται στην καρδιά τους. Ο Θεός στέλνει κάτι το ξεχωριστό σε αυτά τα παιδιά. Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν προβλήματα, αλλά σε εμάς όλα, δεν ξέρω γιατί, σκεπάζονται με μία θεϊκή αγάπη, με κάτι το ουράνιο, που μας δίνει αυτή την δύναμη.
Δεν ξέρω πως βρίσκω τόση δύναμη -σίγουρα από το Θεό- για να δώσω σε όλα την ίδια αγάπη.


Δεν επιθύμησα ποτέ να γίνω επίσκοπος

-Σας μένει καιρό να κάνετε τον κανόνα σας;
Τώρα είσαστε βοηθός επισκόπου. Τα καταφέρνετε. Πιστεύω ότι τώρα παλεύετε πιο πολύ με τον χρόνο.
-Σίγουρα είναι πολύ πιο δύσκολα. Δεν επιθύμησα ποτέ να γίνω επίσκοπος, πρώτον επειδή είμαι ανάξιος και δεύτερον πρέπει να αφιερώνω πολύ χρόνο στα παιδιά. Πολλές φορές δεν κοιμάμαι τη νύχτα. Πρέπει να έχουμε φαγητό και ρούχα εγκαίρως. Επίσης να έχουμε ζέστη, φάρμακα, νοσοκομεία. Πολλά παιδιά τα εγχειρίσαμε στο εξωτερικό, στην Γερμανία και σε άλλες χώρες, είναι πολύ δύσκολο. Τώρα είμαι ακόμη πιο απασχολημένος. Ο Θεός με το έλεός Του με βοηθάει να μην αφήσω κάτι στην άκρη.

-Καταφέρνετε να τους δείτε όλους καθημερινά;
-Εαν βρίσκομαι εδώ, προσπαθώ να τους δω όλους. Τελευταία όμως τους βλέπω λιγότερο συχνά και αυτό με κάνει να υποφέρω. Αυτό με κάνει να μην κοιμάμαι την νύχτα, να είμαι ανήσυχος, ακόμη και να κλαίω. Για ποιό λόγο; Επειδή δεν μπορώ να δω τα παιδιά μου αφού με στέλνουν σε άλλα μέρη. Να τώρα έλειψα μία εβδομάδα στην Σύνοδο. Πηγαίνω για Θείες Λειτουργίες σε άλλες αρχιεπισκοπές και έτσι λείπω πάλι δύο-τρεις μέρες και πονάει η ψυχή μου.

-Σκέφτεστε πως ίσως είναι καλά για εκείνα τώρα, ξέροντας πως έχουν τώρα έναν πατέρα-αρχιερέα; Δεν είναι μικρό πράγμα
-Δεν μπορώ να απαντήσω επειδή δεν αισθάνομαι ακόμη επίσκοπος. Και δεν ξέρω αν θα το αισθανθώ ποτέ. Μην αμαρτάνω όμως, η Θεία Χάρη παραμένει Θεία Χάρις… παρακάλεσα την Σύνοδο να μην με κάνουν επίσκοπο αλλά αποφάσισαν ερήμην μου, και τώρα που πήγα μου είπαν: «Τι, εσύ τα βάζεις με την Σύνοδο και την Εκκλησία;»και αναγκάστηκα να πάω.
Δεν το αισθάνομαι όμως επειδή είναι κάτι πολύ υψηλό για εμένα, δεν μπορώ να το εννοήσω ακόμη.
Εγώ όμως παρέμεινα πατέρας, έμεινα κοντά στους χριστιανούς μου, όπως ήμουν είμαι, ακόμη κι αν είμαι επίσκοπος ή ιερέας, έχω ευθύνη μπροστά στον Θεό και όλοι είμαστε το ίδιο. Όταν θα βρεθούμε ενώπιον του Θεού θα δώσουμε λόγο για το τι κάναμε σε αυτήν την ζωή. Πιστεύω ότι για εμάς τους αρχιερείς θα είναι πιο δύσκολο να απαντήσουμε μπροστά στον Κύριο.

-Είστε σχεδόν πενήντα ετών. Μετανοιώνετε για κάτι;
-Μετανοίωνω που μπορούσα να κάνω περισσότερα και δεν έκανα. Δεν μπόρεσα να γίνω κοινωνός του πόνου πολλών ανθρώπων.
Για πολλά χρόνια ασχολήθηκα με το χτίσιμο εκκλησιών σε διάφορα χωριά, με την βοήθεια των ανθρώπων.
Ήμουν απασχολημένος και δεν είχα χρόνο να ακούσω τον πόνο του λαού.Έπρεπε καλύτερα να κάνω για τον Θεό επειδή η ζωή αυτή περνάει γρήγορα, σύντομα θα φύγουμε από εδώ. Ευχαριστώ τον Θεό για την κάθε ημέρα που ζω, αφού αισθάνομαι αρκετά άρρωστος. Έπαθα τρία εμφράγματα και κουράζομαι ευκολότερα τώρα. Όταν μπορούμε να κάνουμε κάτι, τότε να το κάνουμε. Το κάθετι στον καιρό του για να μην περνάει μάταια.
Ο Θεός δεν θα μας κρίνει για τις αμαρτίες μας αλλά για το καλό που μπορούσαμε να κάνουμε και δεν κάναμε.


ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Ένας επίσκοπος ΠΑΛΙΚΑΡΙ! : Στην Κρήτη έγινε μια διαβολική, αντίχριστη Σύνοδος. Αρχιερείς, πατριάρχες και επίσκοποι δεν ομολόγησαν την λυτρωτική Ορθόδοξη πίστη, αλλά προσχώρησαν στις πλάνες, στις αιρέσεις, υπέγραψαν αιρετικά ντοκουμέντα και γίνανε με τη σειρά τους αιρετικοί

"... Στην Κρήτη έγινε μια διαβολική, 
αντίχριστη Σύνοδος. (...)

Αρχιερείς, πατριάρχες και επίσκοποι δεν ομολόγησαν την λυτρωτική Ορθόδοξη πίστη, αλλά προσχώρησαν στις πλάνες, στις αιρέσεις, υπέγραψαν αιρετικά ντοκουμέντα και γίνανε με τη σειρά τους αιρετικοί."


ΕΤΣΙ ομολογούν οι αληθινοί Επίσκοποι. Που νοιάζονται πραγματικά για το ποίμνιο τους και το προστατεύουν από τους "λύκους". 
ΑΥΤΟ είναι ΟΜΟΛΟΓΙΑ ξεκάθαρη και όχι τα "ήξεις αφίξης" που επιδιώκουν να τα έχουν καλά και με τους "χριστιανούληδες" και με τους "επαγγελματίες" συναδέλφους τους (δεσποτική εξουσία).

Όχι σαν κάτι άλλους "νάνους", που τους κάναμε "λέοντες" ενώ δεν τόλμησαν να ψελλίσουν μια λέξη και με την σιωπή τους συναίνεσαν ήδη στην καθιέρωση της αίρεσης από την επίσημη Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος και θα μείνει το όνομα τους στην εκκλησιαστική ιστορία με την ταμπέλα της προδοσίας.

Ο επίσκοπος συγχαίρει και ευχαριστεί τον πιστό λαό που κράτησε αμόλυντη την ορθόδοξη πίστη.

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"


Ακολουθεί το εξαιρετικό κείμενο - διακήρυξη:

Πανιερώτατος Λογγίνος Ζαρ [1] του Μπαντσένι:
Κήρυγμα για τη Σύνοδο της Κρήτης.

Ευχαριστώ τους χριστιανούς ορθόδοξους που στάθηκαν φρουροί της Ορθόδοξης Πίστης. Ήταν ένα αρκετά δύσκολο έτος, με δοκιμασίες. 


‘Έγινε στη Κρήτη μια διαβολική, αντίχριστη Σύνοδος που δεν είχε καμία βάση - δεν βασίστηκε στις επτά Συνόδους της Ορθόδοξης Εκκλησίας -, που υπέγραψε αδιάντροπα αιρετικά ντοκουμέντα, που πουλήθηκε στον σατανά και τώρα είναι, φυσικά, δύσκολο να αναγνωρίσουμε πια, εκείνους τους αρχιερείς, πατριάρχες και επισκόπους που δεν είχαν τον κοινό νου να ομολογήσουν την λυτρωτική Ορθόδοξη πίστη, αλλά προσχώρησαν στις πλάνες, στις αιρέσεις, υπέγραψαν αιρετικά ντοκουμέντα και γίνανε με τη σειρά τους αιρετικοί, όπου δεν τους αναγνωρίζουμε πια ως Εκκλησία και ευχόμαστε ένα πράγμα μόνο, να τους γυρίσει ο Θεός στην μετάνοια, να αποστρέφονται την ληστρική ψευδό-σύνοδο της Κρήτης. Και θα ήθελα να πω σήμερα σε όλους σας, ίσως να το ακούσουν και αυτοί, οι μοναχοί του Αγίου Όρους, από την Σκήτη Προδρόμου, οι μοναχοί από την ρουμάνικη σκήτη κλείσανε τις πόρτες στους αιρετικούς και δεν τους άφησαν να μπούνε στο μοναστήρι τους` πήγε πρόσφατα ένας μητροπολίτης και του κλείσανε τις πόρτες στα μούτρα διότι έχει υπογράψει τα αιρετικά ντοκουμέντα της Κρήτης και πουλήθηκε στον Αντίχριστο.

Αδέλφια, έτσι πρέπει να κάνουμε, πρέπει να μη αποδεχόμαστε τίποτα απ’ αυτά που μας εισάγουν στην Ορθόδοξη πίστη μας, πρέπει να μείνουμε θερμοί ομολογητές, μέσα στην πίστη μας, μέσα στην Εκκλησία μας` να μην προδώσουμε ούτε την Εκκλησία μας, ούτε το έθνος μας` και να μην προδώσουμε τον Θεό, τον Ένα Θεό` μια μόνο Πίστη και ένα μόνο […?]
Έτσι να μείνετε! Να μη φοβάστε, όταν η πίστη κινδυνεύει πρέπει να βγούνε και οι ερημίτες, και οι μοναχοί, όλοι πρέπει να βγούνε, να φωνάζουνε, να υπερασπίζουν την σωτήρια, Ορθόδοξή μας πίστη.
Να ντρέπονται όσοι ακόμα εμμένουν στις αιρέσεις τους, θέλοντας να καταστρέψουν την Πίστη και την Εκκλησία του Χριστού` θα τους καταστρέψει ο Θεός, θα πάνε στην κόλαση με τις αιρέσεις τους. Έτσι είχε πει ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, ότι δεν γνωρίζουμε ούτε τα χρόνια, ούτε τους καιρούς, είχε, όμως, ειπωθεί ότι οι αρχιερείς στα έσχατα θα πάνε στη κόλαση.
Ιδού γιατί θα πάμε στη κόλαση – γιατί κι εγώ δεν ήξερα για ποιο λόγω: για την προδοσία της πίστεως, επειδή έχουμε επιτρέψει να διεισδύουν οι αιρέσεις, επειδή σήμερα θέλουμε να ενωθούμε με εκείνους που φέρνουν σκυλιά στη λειτουργία και τους ψέλνουν εξόδιο ακολουθία. Με αυτούς θέλουμε να ενωθούμε και να […] εκείνο τον «Άγιο Παύλο» που να καταστρέψει τον Θεό και τη Πίστη.

Σας ευχαριστώ, αδέλφια, για την πίστη και την ιερή αλήθεια! 
Πηγαίνετε και ομολογήστε την Αλήθεια και κανείς να μην προσπαθεί να μας ταΐζει με το ζόρι άλλη πίστη, να μας αλλάζει το μυαλό, να μας πειράζει τον εγκέφαλο. Εμείς έχουμε μια σωτήρια, ορθόδοξη πίστη για την οποία έχουν υποφέρει, έχουν πεθάνει εκατομμύρια μάρτυρες` οι φυλακές ήταν γεμάτες, αλλά δεν πρόδωσαν, δεν πούλησαν την πίστη τους, δεν άλλαξαν υπέρ των παπικών συμφερόντων και ούτε δέχτηκαν καμία από τις αιρέσεις που προσπάθησαν να φέρουν στην ορθόδοξη μας πίστη.

Ευφραίνεστε χριστιανοί, διότι είστε στον καλό τον δρόμο, φυλάξτε τα δόγματα, τους κανόνες, την αληθινή ορθόδοξη πίστη που είναι η μοναδική λυτρωτική πίστη. Εκείνοι που χάθηκαν, που ακολουθούν τις αιρέσεις, που κατάντησαν να πολεμάνε τον Σταυρό του Κυρίου, την Υπεραγία Θεοτόκο, την Εκκλησία και ότι ιερό και όσιο έχουμε. Να αισθανθούν την ντροπή, να κλάψουν τις αμαρτίες τους και να επιστρέψουν, με πίστη και μετάνοια, στην Ορθόδοξή μας Εκκλησία. 
Και όσοι έχουν αποδεχτεί την Σύνοδο της Κρήτης, λέγοντας ότι δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε στην ιστορία κάτι τόσο καλό και όμορφο, να ντρέπονται και να γυρίσουν στους κόλπους της Εκκλησίας των παππούδων και των προπατόρων μας που μας είχαν πει ούτε μια «ι» να μην αλλάξουμε, κι’ αν κατεβεί άγγελος εξ ουρανών να δώσει άλλο ευαγγέλιο, ανάθεμα να είναι. 
Καταλαβαίνουν τώρα, αυτοί, τι τους περιμένει, που έχουν χαλάσει τον νόμο της Εκκλησίας, τα δόγματα και τους κανόνες. 
Εκείνοι λένε ότι δεν έχουν φτιάξει καινούργια δόγματα. Δεν έχουν φτιάξει καινούργια δόγματα αλλά βάλθηκαν να χαλάσουν αυτά που είχαμε για χιλιετίες, που μας είχε αφήσει ο Χριστός μέσω των Αγίων Αποστόλων, των Αγίων Πατέρων.

Σας ευχαριστώ που μείνατε και θα μείνετε σταθεροί, μην φοβάστε τίποτα` λίγοι θα είναι εκείνοι που θα αγαπάνε την Αλήθεια μέχρι τέλους, αλλά, να ξέρετε, μόνο εδώ σωζόμαστε, μέσα στην Ιερή Αλήθεια που λάβαμε από τους αγίους της Ορθόδοξής μας Εκκλησίας.
Να καμαρώνετε, πιστοί, με την γέννηση του Κυρίου, να ευφραίνονται όλοι οι λαοί, πληροφορήστε τους ότι λυτρωτής ετέχθη και σωτήρας, που μας αγαπάει και μας περιμένει να επιστρέφουμε στον καλό Ουράνιο Πατέρα. Αμήν!

[1] Θερμός υπερασπιστής της Πίστης, ο ιδρυτής, εκ του μη όντος, μιας πραγματικής, σύγχρονης, Βασιλειάδας, στο Μπαντσένι, από την Ουκρανική πλευρά των συνόρων με την Ρουμανία.

Ο Επίσκοπος Λογγίνος προς το Ρουμανικό Πατριαρχείο: "Σταματήστε τις Διώξεις κατά Αυτών που Υπερασπίζονται την Ορθοδοξία"



" Εξοχότατε Μητροπολίτη Θεοφάνη,
Ο Βασανισμένος και Διωκόμενος Ρουμανικός Ορθόδοξος Λαός, Εμείς οι Ρουμάνοι Ορθόδοξοι στην Ουκρανία, είμαστε βαθιά λυπημένοι για όλους εσάς τους ιερείς, μοναχούς, μοναχές και πιστούς στην Ρουμανία, εσάς που ομολογείτε την Ορθή Πίστη, αληθινά παιδιά της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, που διατηρείτε την ιερότητα σε όλα όσα σας παραδόθηκαν από τους Πατέρες με τις Επτά Οικουμενικές Συνόδους, με τα δόγματα, με την Παράδοση και που αγαπάτε πολύ την Μητέρα Εκκλησία. 

Νιώθουμε λυπημένοι γιατί βλέπουμε όλους εσάς που θέλετε να παραμείνετε ακλόνητοι στην πίστη των προγόνων μας, σήμερα να σας συμπεριφέρονται με τόση κακία, να σας εκδιώκουν και να σας απομακρύνουν από τα μοναστήρια και τις εκκλησίες.
Υφίσταστε διώξεις γιατί δεν αποδέχεστε τις καταδικαστέες αιρέσεις που αναγνωρίστηκαν από την αιρετική Σύνοδο της Κρήτης. Σε τέτοιο σημείο μάλιστα που ακόμα κι οι ίδιοι οι επίσκοποι κι οι ιερείς σας που έρχονται σε σας είναι χειρότεροι από ότι ήταν στις μέρες του Κομμουνισμού.
Ευλογημένοι Επίσκοποι, δεν είστε αρκετά ευχαριστημένοι με το αίμα των Χριστιανών σας που έχει χυθεί μέχρι τώρα ή θέλετε να τους κάνετε να μοιάσουν ακόμη περισσότερο στον Σωτήρα μας Ιησού Χριστό?

Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όλοι σας υπογράψατε τα αιρετικά κείμενα της Συνόδου της Κρήτης (την οποία ντρεπόμαστε και να αναφέρουμε ακόμη), κι έτσι στην ουσία εναντιωθήκατε στην Αλήθεια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Αν είστε ειλικρινείς, όμως δεχτείτε τους στην αγκαλιά σας.
Με το να αποδεχτείτε την ληστρική Σύνοδο της Κρήτης, εγκαταλείπετε αυτά που μέχρι σήμερα θεωρούνταν ιερά και όσια και κάνετε κατάχρηση των διδαχών της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας έτσι όπως παραδόθηκε σε μας από τον Σωτήρα Χριστό και στη θέση τους αποδέχεστε και τιμάτε "αιρετικές" εκκλησίες.
Πολλές φορές φορές αναρωτήθηκα γιατί να υπάρχει αυτή η συνεχής τιμωρία του Ρουμανικού λαού, γιατί να υποφέρουμε τόσο, γιατί να διωκόμαστε και να περνάμε δύσκολες ώρες μέσα σε φυλακές? Και το αίμα των ομολογητών δεν έχει στεγνώσει ακόμα από τους τοίχους των φυλακών.
Τώρα όμως αρχίζω να αντιλαμβάνομαι γιατί. Όλες αυτές οι τιμωρίες δεν είναι τιμωρίες τελικά, αλλά ευλογίες στην πραγματικότητα, που δίνονται σε εκείνους που η αγνή ψυχή τους θέλει να ακολουθήσει τον Σωτήρα Χριστό και γι' αυτό δέχονται να διωχθούν, να χτυπηθούν, και να μισηθούν απ΄τους ίδιους τους ιερείς τους οι οποίοι άφησαν το μονοπάτι του Χριστού και ακολούθησαν την οδό της καταραμένης αίρεσης του Οικουμενισμού.

Αγαπημένες μου ψυχές που υποφέρετε γιατί θέλετε να ακολουθήσετε τον Κύριο Ιησού Χριστό! Θέλω να σας πω ότι έφτασε η ώρα της ομολογίας της Αλήθειας.
Μη σας φοβίζει τίποτα! Ένα μέρος για την Θεία Λειτουργία θα βρεθεί είτε στο ύπαιθρο, είτε σε σπίτια, σε δάση, σε σπηλιές, σε κατακόμβες. Μόνο να καταφέρετε να παραμείνετε ομολογητές, και ακέραιοι και ακλόνητοι να βαδίζετε στον σωστό δρόμο της Ορθόδοξης Πίστης.

Κι όσο για σας κύριοι "Επίσκοποι" που ξεκινήσατε έναν ανελέητο πόλεμο απέναντι στα παιδιά του Θεού και την Ευλογημένη Μάνα Του, νιώθετε καλά που εκδιώκετε τους ιερείς, μοναχούς και μοναχές? Μήπως χάσατε την κοινή λογική της αξιοπρέπειας?
Εξοχότατε, μπορούμε να μάθουμε για ποιό σκοπό ήρθατε να υπηρετήσετε στην Ουκρανία?
Μήπως για να δείξετε στον κόσμο το πόσο σωστός είσαστε και να βεβηλώσετε έτσι το ποίμνιο του Χριστού με τις αιρετικές διδασκαλίες σας? Ίσως ξεχάσατε αυτό που σας ρώτησε ο Μητροπολίτης Ονούφριος στο μοναστήρι του Κρνίβτσι "Κρατάτε την Ορθόδοξη Πίστη καθαρή κι αμόλυντη?" Αλλά, η Εξοχότητά σας δεν αφήνει τους άλλους ναακολουθήσουν το δρόμο του Χριστού και να σωθούν.
Φύγετε από τον τρελό δρόμο του Οικουμενισμού! Απορρίψτε την αιρετική Σύνοδο της Κρήτης.
Μετανοείστε.

Αγκαλιάστε περισσότερο τον Ρουμανικό λαό που έχει υποστεί τόσα πολλά και έχει περάσει τόσες δύσκολα χρόνια στην πορεία της ιστορίας της.
Αγαπημένε μου Ορθόδοξε λαέ, αδέρφια κι αδερφές μου εν Κυρίω διατηρήστε την καθαρότητα της Ορθοδοξίας. Ξέρω καλά πως ο Θεός δε θα σας εγκαταλείψει ποτέ!
Εγώ ο ίδιος που είμαι αμαρτωλός κι ανάξιος και θέλω να παραμείνω μαζί σας σ΄αυτή την ώρα της δοκιμασίας. Και υποφέρω μαζί σας και συμπάσχω και κλαίω και προσεύχομαι για όλους. Γιατί ακόμα κι αν έχουμε αποξενωθεί υποφέρουμε γι΄αυτό-για το ότι δεν έχουμε ο ένας τον άλλο-και, αν και αυτό ήταν πολύ σκληρό, όμως αυτό που μας ενώνει και μας δίνει δύναμη είναι η Ιερή Αλήθεια, γιατί όλοι είμαστε στην ίδια Πίστη, έχουμε το ίδιο αίμα και ανήκουμε στο ίδιο έθνος. Θέλω λοιπόν να βοηθήσω όλους αυτούς που διώκονται εξαιτίας του Αγίου Πνεύματος και της Αλήθειας, οπότε σας παρακαλώ, κρατήστε την Ορθή Πίστη ακόμα κι αν το πληρώσετε με την ζωή σας.
Σ' αυτές τις εποχές, τις τόσο δύσκολες για τους πιστούς, ας θυμηθούμε τα λόγια του Κυρίου και Σωτήρα μας¨" Και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου, ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται."

Εξοχώτατε, σας γράφω αυτά τα λόγια με πόνο ψυχής, για να σας ενημερώσω ότι οι άνθρωποι εδώ υποφέρουν με αυτά που πιστεύουν οι άνθρωποι εκεί.
Σας παρακαλώ, ας παύσουν οι διωγμοί απέναντι σ΄αυτούς που αγαπούν την Εκκλησία τους, την Αλήθεια και την Μόνη Πίστη που Σώζει, την Ορθόδοξη Πίστη.
Κι όσο για σας που πήρατε μέρος στην ψευτοσύνοδο της Κρήτης, έχετε ακόμα την ευκαιρία να επιστρέψετε από τον Οικουμενιστικό λάθος δρόμο, με την μετάνοια στον Θεό, για να μπορούμε να βαδίζουμε όλοι μαζί προς την Ουράνια Βασιλεία.

Και αν αποκαλείτε αυτούς τους πιστούς "φανατικούς", ¨σχισματικούς", "αντάρτες", πως αποκαλείτε τότε τις 4 Αυτοκέφαλες Εκκλησίες που δεν πήραν μέρος σ΄αυτή τη Σύνοδο αλλά και τους 53 Επισκόπους που ήταν παρόντες στην Σύνοδο, οι οποίοι δεν υπέγραψαν και διαφώνησαν με τις αποφάσεις της Συνόδου?
Γιατί έχετε τόσο ζήλο και ευλάβεια να κυνηγήσετε αυτούς που εναντιώθηκαν?
Σταματήστε επιτέλους! Γιατί αν δεν το κάνετε από μόνοι σας, ο Θεός ο ίδιος θα το κάνει.
Επιστρέψτε στην Αγία Τράπεζα και Θυσιάστε στην καθαρή Ορθοδοξία, όπως μας την παρέδωσε ο ίδιος ο Κύριος μας, ο Ιησούς Χριστός.

Σας ζητάμε συγνώμη αν αμαρτήσαμε ενώπιον σας.
Και, τέλος, για χάρη του Χριστιανού Ορθόδοξου Ρουμανικού λαού μας, προσευχηθείτε στον Καλό Θεό και την Δοξασμένη Αγία Τριάδα, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα καθώς και στην Υπεραγία Θεοτόκο και στις ουράνιες δυνάμεις και σ όλους τους αγίους να σας δώσουν την δύναμη να παραμείνετε σταθεροί κι ακλόνητοι στην Αγία Ορθόδοξη Πίστη μας και να ομολογείτε την Αλήθεια έως τέλους. Μακάρι με την χάρη κι ευλογία του Ουρανού να έχετε την δύναμη να συνεχίσετε στο σωστό μονοπάτι. Αμήν.

Με αγάπη Χριστού και πολύ πόνο στην καρδιά
Ο αμαρτωλός Λογγίνος, Επίσκοπος Μπεντσένσκι.