.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Προφήτης Ησαίας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Προφήτης Ησαίας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Είναι γραμμένα τό ...738 π.Χ. ! Όμως, λές καί τά έγραψε ΤΩΡΑ !!!


♰ Ἴδετε, ὅτι ἐκτετύφλωνται πάντες........

Ἴδετε ὅτι ὅλοι οἰ ἄρχοντες ἔχουν τυφλωθῆ, δὲν ἐγνώρισαν σύνεσιν καὶ φρόνησιν, τὴν ὁποίαν ἐπιβάλλει τὸ καθῆκον των ἔναντι τῶν κινδύνων τοῦ ποιμνίου.

Ὅλοι εἶναι κύνες ἄφωνοι, δὲν δύνανται νὰ γαυγίσουν κατὰ τῶν ἐχθρῶν ἐπισημαίνοντες τὸν ἐξ αὐτῶν κίνδυνον, εἰς τὴν κοίτην των κοιμώμενοι καὶ ἐνυπνιαζόμενοι, ἀγαπῶντες νὰ νυστάζουν καὶ νὰ κοιμῶνται.


Καὶ οἱ κύνες οὗτοι εἶναι ἀναίσχυντοι ψυχικῶς, μὴ γνωρίζοντες χορτασμόν.

Καὶ εἶναι πονηροί, μὴ γνωρίζοντες σύνεσιν καὶ φρόνησιν, ἀναγκαίαν καὶ ἀπαραίτητον διὰ νὰ ποιμάνῃ τις λογικὸν ποίμνιον· ὅλοι ἐξηκολούθησαν νὰ βαδίζουν καὶ νὰ συμπεριφέρωνται κατὰ τὸν διεφθαρμένον τρόπον τῆς ζωῆς των, ἕκαστος σύμφωνα μὲ τὸ συμφέρον του.

ΠΡΟΦΗΤΗΣ Ησαΐας
Κεφ.56,10-11



Μή φοβάσαι, Εγώ Είμαι μαζί σου!


Μή φοβάσαι, Εγώ Είμαι μαζί σου!
Μή περιπλανηθείς εδώ και εκεί αναζητώντας βοήθεια από τούς ανθρώπους!!!
Εγώ Είμαι ο Θεός σου, μήν τρομάζεις,
Θά σ'ενισχύσω, θά σέ στηρίξω με τό δίκαιο Μου χέρι, τό δυνατό!!!
Θα ντραπούν καί θα γίνουν καταγέλαστοι όλοι όσοι είναι εναντίον σου οργισμένοι,
Θά εκλείψουν καί θά αφανιστούν όσοι σε εσένα αντιδρούν,,
Μή φοβάσαι, γιατί σέ λύτρωσα,
Σού έδωσα τό Όνομά Μου (Χριστιανός)
Σύ είσαι δικός Μου,
Καί άν περνάς από νερό, είμαι μαζί σου,
Ποτάμια ολόκληρα δέν θα σε παρασύρουν,
Καί άν περάσεις ανάμεσα από φωτιά, δέν θα καείς, και η φλόγα δέν θα σε κατακάψει,
Γιατί, Εγώ Είμαι ο Κύριος σου ο Θεός σου,,ο Άγιος τού Ισραήλ,,πού σε σώζει!!(Τό Νέο Ισραήλ είναι τά Έθνη)

Προφήτης Ησαϊας (41,8-16)
Ησ. 41,8 Συ όμως, Ισραηλιτικέ μου λαέ, δούλε μου Ιακώβ, τον οποίον εγώ εξέλεξα ως ιδιαίτερόν μου λαόν, απόγονον του Αβραάμ τον οποίον ηγάπησα,

Ησ. 41,9 οὗ ἀντελαβόμην ἀπ᾿ ἄκρων τῆς γῆς καὶ ἐκ τῶν σκοπῶν αὐτῆς ἐκάλεσά σε καὶ εἶπά σοι· παῖς μου εἶ, ἐξελεξάμην σε καὶ οὐκ ἐγκατέλιπόν σε·
Ησ. 41,10 μὴ φοβοῦ, μετὰ σοῦ γάρ εἰμι· μὴ πλανῶ, ἐγὼ γάρ εἰμι ὁ Θεός σου ὁ ἐνισχύσας σε καὶ ἐβοήθησά σοι καὶ ἠσφαλισάμην σε τῇ δεξιᾷ τῇ δικαίᾳ μου.

Ησ. 41,11 ἰδοὺ αἰσχυνθήσονται καὶ ἐντραπήσονται πάντες οἱ ἀντικείμενοί σοι· ἔσονται γὰρ ὡς οὐκ ὄντες καὶ ἀπολοῦνται πάντες οἱ ἀντίδικοί σου·

Ησ. 41,12 ζητήσεις αὐτοὺς καὶ οὐ μὴ εὕρῃς τοὺς ἀνθρώπους, οἳ παροινήσουσιν εἰς σέ· ἔσονται γὰρ ὡς οὐκ ὄντες καὶ οὐκ ἔσονται οἱ ἀντιπολεμοῦντές σε.

Ησ. 41,13 ὅτι ἐγὼ ὁ Θεός σου ὁ κρατῶν τῆς δεξιᾶς σου, ὁ λέγων σοι· μὴ φοβοῦ,

Ησ. 41,14 Ἰακώβ, ὀλιγοστὸς Ἰσραήλ· ἐγὼ ἐβοήθησά σοι, λέγει ὁ Θεός σου, ὁ λυτρούμενός σε, Ἰσραήλ.

Ησ. 41,15 ἰδοὺ ἐποίησά σε ὡς τροχοὺς ἁμάξης ἁλοῶντας καινοὺς πριστηροειδεῖς, καὶ ἁλοήσεις ὄρη καὶ λεπτυνεῖς βουνοὺς καὶ ὡς χνοῦν θήσεις·

Ησ. 41,16 καὶ λικμήσεις, καὶ ἄνεμος λήψεται αὐτούς, καὶ καταιγὶς διασπερεῖ αὐτούς, σὺ δὲ εὐφρανθήσῃ ἐν τοῖς ἁγίοις Ἰσραήλ.

Πρίν έρθει η Πανθρησκεία και ο αντίχριστος, ο...οικουμενισμός!

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος:

Πρίν ἔρθει η Πανθρησκεία και ὁ ἀντίχριστος 
θά ὑπάρχει ὁ οἰκουμενισμός.


«Ὁ οἰκουμενισμός, νά ξέρετε παιδιά, εἶναι ὁ τελευταῖος πρόδρομος τοῦ ἀντιχρίστου, γιατί, ὅταν θά γίνει… μία ἰσοπέδωση θρησκευτική καί πολιτική-κυβερνητική, θά ὑπάρξει ἕνας μόνο, πού θά κυβερνήσει τόν κόσμο. Αὐτός ὁ ἕνας, κατά τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Πατέρες, 

θά εἶναι ὁ ἀντίχριστος. Ἔτσι, ὁ οἰκουμενισμός, χωρίς περιστροφές, ἀπό τούς μεγαλύτερους θεολόγους τῆς ἐποχῆς μας χαρακτηρίστηκε ἀντίχριστο σύστημα». 


Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ 


(Δανιήλ, ὁμιλία 5η) 

Εἶναι ἐπί θύραις ὁ οἰκουμενισμός, ἄς τό προσέξουμε αὐτό [ἡ ὁμιλία ἔγινε στίς 6-12-1993]. Λυποῦμαι πού τά λέγω, ἀλλά πρέπει νά εἰπωθοῦν γιά νά ἑτοιμαζόμαστε καί νά ξέρομε. Τό πρῶτο βῆμα ἡ ἕνωση Ὀρθοδοξίας-Ρκαθολικισμοῦ-Προτεσταντισμοῦ. Αὐτοί προσεταιρίζονται τόν Ἰουδαϊσμό-Μωαμεθανισμό, τό δεύτερο βῆμα. Καί αὐτά τά πέντε ἑνωμένα. Καί πᾶμε στό τρίτο βῆμα, πού εἶναι ὅλες οἱ λεγόμενες φυσικές θρησκεῖες, πού εἶναι εἰδωλολατρικές, Βουδισμός κτλ., νά ἑνωθοῦν ὅλα. Αὐτή ἡ λεγόμενη «Ὑπερθρησκεία». 

Πρίν ἔρθει ὁ ἀντίχριστος θά ὑπάρχει ὁ οἰκουμενισμός. Ὅταν ἔρθει ὁ ἀντίχριστος, θά καταργήσει τόν οἰκουμενισμό, θά καταργήσει ὅλες τίς θρησκεῖες, ὥστε σέ αὐτόν τό ναό τοῦ Θεοῦ, σάν θεός θά καθήσει καί θά πεῖ: «Ἐγώ εἶμαι θεός, δέν ὑπάρχει ἄλλος θεός», θά ἀποδεικνύει μέ ψευδοθαύματα τόν ἑαυτό του ὅτι εἶναι θεός» (Ἡσαΐας, ὁμιλία 9η)

Μόνο στόν Ἀληθινό Θεό ὑπάρχει ἡ σωτηρία

Όταν αποφάσισε ο Κύριος να καταστρέψει τη Γη!
Έτσι ξεκινάει η μαρτυρία του προφήτη Ησαΐα. Ο Ησαΐας δεν αυτοαποκλήθηκε προφήτης όπως κάνουν πολλοί ψευδοπροφήτες στην εποχή μας και μιλούν έτσι: Θα συμβεί αυτό…, και στη συνέχεια ποτέ δεν συμβαίνει τίποτε.
Ο μεγάλος προφήτης είχε φλόγα θεϊκή στο στόμα προερχόμενη από άγγελο του Θεού, για να είναι καθαρός από κάθε πλάνη, και να μπορεί να προφητεύει την αλήθεια και κάθε τι που προερχόταν από το Θεό.
Ο Ησαΐας είναι ένας από τους μεγαλύτερους προφήτες στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, επειδή προφήτευσε τα πιο σημαντικά γεγονότα στο θεϊκό έργο της σωτηρίας του ανθρώπου.Προφήτεψε τη γέννηση του Σωτήρα από την Παρθένο Μαρία...
Προφήτεψε το γενεαλογικό δέντρο του Ιησού Χριστού, το οποίο έχει τις ρίζες του στον Ιεσαί και στον οίκο Δαβίδ. Απόγονοι του Δαβίδ υπήρξαν ο δίκαιος Ιωακείμ και η Άννα, οι γονείς της Παρθένου Μαρίας, και ο δίκαιος Ιωσήφ ο προστάτης της.
Προφήτεψε το έργο του Χριστού. Περιέγραψε τη σεμνότητά Του, την αφοσίωσή Του στο θέλημα του Ουράνιου Πατέρα Του, την πραότητά Του, την ώρα που Τον οδήγησαν στο σταυρό, σαν αμνό για σφαγή.
Προφήτεψε την τελική νίκη Του. Περιέγραψε την ασύγκριτη και άφθαρτή Του δόξα, μάρτυρες των οποίων είμαστε εμείς σήμερα και όλος ο κόσμος.
Ο Ησαΐας περιέγραψε όλα όσα συνέβησαν πραγματικά. Όμως μοχθηροί άνθρωποι βασάνισαν τον Χριστό μέχρι θανάτου, επειδή δεν επιθυμούσαν τη βασιλεία των Ουρανών, αλλά την βασιλεία της γης. Οι άνθρωποι αυτοί δεν προσδοκούσαν τον Μεσσία από τον ουρανό αλλά από τη γη. Όμως με το έγκλημά τους το μόνο που πέτυχαν ήταν να μεγαλώσουν τη δόξα του προφήτη Ησαΐα και τη δική τους αισχύνη.
Ο ονομαστός Ησαΐας ακόμη και αυτό προφήτεψε: Ότι οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι υψηλοί και βλέπουν από υψηλά τα πάντα. Ο άνθρωπος είναι μηδαμινός και θα ταπεινωθεί η αλαζονεία και η έπαρσις των ανθρώπων. Θα υψωθεί δε μόνος ο Κύριος κατά την ημέρα εκείνη της δικαίας κρίσεώς Του. Διότι η μεγάλη αυτή ημέρα Κυρίου του Παντοκράτορος θα έλθη, για να τιμωρήσει κάθε αναιδή και αυθάδη, κάθε υπερήφανο, κάθε υψηλόφρονα, κάθε επηρμένο. Και όλοι θα ταπεινωθούν κατά την ημέραν εκείνην (Ησαΐα Β’, 11-12).
Στα παλιά χρόνια αποφάσισε ο Κύριος να αφανίσει τη γη, εξαιτίας του ότι λατρεύονταν άνθρωποι ως θεοί αντί να λατρεύεται Αυτός, ο μοναδικός Θεός.
Και στα δικά μας χρόνια ο Κύριος πραγματικά «καθάρισε» ολόκληρη τη γη. 
Ήταν δίκαια θυμωμένος και θέλησε να τιμωρήσει την ανθρώπινη αλαζονεία, και την προσποιητή μεγαλοσύνη του ανθρώπου.
Η τιμωρία του Θεού εναντίον των ανθρώπων αναπόφευκτα ήρθε μετά από την επανάσταση των ανθρώπων εναντίον του Θεού. Οι αιρετικοί λαοί στην εποχή μας έβαλαν το Χριστό, το Θεό, στην τελευταία θέση του δείπνου αυτού του κόσμου. Τον άφησαν σαν κακόμοιρο, για να βάλουν στις πρώτες θέσεις του τραπεζιού τους δικούς τους «μεγάλους» ανθρώπους, τους πολιτικούς, τους λογοτέχνες, τους φιλοσόφους, τους παραμυθάδες, τους οικονομολόγους, ακόμη και τους τουρίστες και αθλητές. Όλα τα βλέμματα αυτών των λαών στράφηκαν σ’ αυτούς τους φαινομενικά μεγαλειώδεις και μοντέρνους θεούς, ενώ στον Αναστημένο Χριστό έδωσαν πολύ λίγη σημασία. Τότε καταστράφηκαν πολλοί λαοί της γης μπορστά στα μάτια μας. Όχι μόνο οι ειδωλολατρικές ανθρώπινες μεγαλειότητες έσβησαν, αλλά και κανείς δεν σκέφθηκε πλέον να τις λατρέψει. Συνέβη εκείνο που ο προφήτης Ησαΐας προφήτεψε: Τότε οι άνθρωποι θα κρυφτούν στις πέτρινες σπηλιές και στις τρύπες μέσα στη γη από το φόβο του Κυρίου και από το φόβο της δόξας της μεγαλοσύνης Του.
Ο Κύριος υψώθηκε για να «καθαρίσει» τη γη! Έτσι ακριβώς δεν συνέβη και στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο; Δεν κρύφτηκαν οι άνθρωποι σε πέτρινες σπηλιές και σε τρύπες μέσα στη γη σ’ όλο τον κόσμο, για να βρούνε καταφύγιο από τους Ευρωπαίους που έσπερναν το θάνατο; Αυτοί που έσπερναν το θάνατο ήταν εκείνοι οι μεγαλειώδεις άνθρωποι, τα ανθρώπινα είδωλα, που στο τραπέζι αυτού του κόσμου καθόταν στις πρώτες θέσεις και γελούσαν με τον Χριστό, σαν να ήταν ζητιάνος στην άκρη του τραπεζιού.
Όμως προφητεύει ο Ησαΐας: Οι άνθρωποι και οι λαοί μπροστά στη δόξα του μοναδικού Θεού, θα καταστρέψουν όλα τα είδωλά τους, θα αρνηθούν τους ψεύτικους θεούς και θα πάψουν να προσκυνούν τους τυφλοπόντικες και τις νυχτερίδες. Δηλαδή τους μεγαλομανείς ανθρώπους που αρνούνται να δεχτούν το Θεό και την ουράνια βασιλεία Του, και διδάσκουν στους ανθρώπους να ζούνε στο σκοτάδι αυτού του κόσμου, να σκέφτονται τη γη και να επιβιώνουν τρώγοντας γη· ακόμη δε και τους ανθρώπους που, σαν τις νυχτερίδες, φοβούνται το φως του Χριστού και τρέχοντας κρύβονται στο σκοτάδι.
Τελειώνοντας λέγει ο προφήτης Ησαΐας και την παρακάτω τρομακτική προφητεία: 
Ας αποφεύγετε τον άνθρωπο στον οποίο η αναπνοή είναι στη μύτη. Μιλάει για όσους μπορούν να ακούσουν και να καταλάβουν, δηλαδή για μας, και μας συμβουλεύει να αποφεύγουμε να εμπιστευόμαστε τους θνητούς ανθρώπους.
Ας επιστρέψετε, λοιπόν, στον Αληθινό Θεό, επειδή μόνο σ’ Αυτόν υπάρχει η Σωτηρία. Ποιος σας κορόιδεψε και βάλατε τον Χριστό στην άκρη του τραπεζιού; Θα επιτρέψετε και πάλι να σας κοροϊδέψουν; Επιλέξτε, τη ζωή ή το θάνατο; Να ξέρετε: αν πάλι θα ξεσηκωθείτε εναντίον του Κυρίου, για λογαριασμό των ψεύτικων θεών του πολιτισμού, θα ξεσηκωθεί και ο Θεός εναντίον σας. Τότε τα παιδιά σας θα τρέμουν φοβισμένα στις σπηλιές και στις τρύπες και εκεί θα αποδεχτούν τη δόξα και τη μεγαλειότητα του Κυρίου, του Δημιουργού και Παντοκράτορα. Θα πληρώσουν πολύ ακριβά, πιο ακριβά από σας, την αποστασία τους. Αμήν.

Αγίου Νικολάου Αχρίδος
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΛΑΟ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”

ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ! ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΗΣΑΪΑ (ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ ΚΕΦ. 10, ΣΤΙΧ.19)

ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΗΣΑΪΑ

Ἐπίλογος τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ» φυλ. 235, Μάρτιος 1961
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου


Ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται! Ἐκ τῶν ἀπογραφῶν ποὺ διενεργοῦνται ἐξάγεται, ὅτι ὁ πληθυσμὸς ὄχι μόνον τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων χωρῶν τῆς ὑφηλίου αὐξάνεται. Αὐξάνεται ποσοτικῶς, ἀλλὰ ποιοτικῶς, πῶς εἶνε τὰ δισεκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων;
Μήπως σπανίζουν οἱ ἔντιμοι χαρακτῆρες; Μήπως τὰ ζωτικὰ στοιχεῖα τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως, ὡς εἶνε ἡ πίστις, ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἐλπίς, ἀρχίζουν νὰ ἐκλείπουν, καὶ μόνον σάρκες ἄνευ ψυχῆς, ἄνευ ἐνθέου φρονήματος ἔχουν καταντήσει οἱ ἄνθρωποι; Μήπως ἐφθάσαμεν εἰς ἐποχὴν παροιμοίαν πρὸς τὴν ἐποχὴν τοῦ Νῶε («ὥσπερ αἱ ἡμέραι Νῶε»), κατὰ τὴν ὁποίαν μόνον ὀκτώ, ὡς εἴδομεν, ἐκρίθησαν ἄξιοι σωτηρίας; Μήπως ἡ ἐποχή μας εἶνε ἡ ἐποχὴ ἐκείνη, περὶ τῆς ὁποίας προφητικῶς ὡμίλησεν ὁ Κύριος λέγων˙ «Πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθῶν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς»; (Λουκ. 18, 8).
Ὁ Κύριος ὅστις ἐξ ὕψους κατοικητηρίου του ἐποπτεύει τὰ ἀνθρώπινα, βλέπει τὴν καταπληκτικὴν πρόοδον τοῦ κακοῦ καὶ δὲν ἀδιαφορεῖ. Μακροθυμεῖ καὶ ἀναμένει τὴν μετάνοιαν ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Δὲν ἐμακροθύμησε, καὶ ἐπὶ 120 ἔτη δὲν ἀνέμενε τὴν μετάνοιαν τῶν ἀνθρώπων τῆς γενεᾶς τοῦ Νῶε; Οὕτω καὶ σήμερον μακροθυμεῖ, δίδει συνεχῶς προθεσμίας πρὸς μετάνοιαν καὶ ἐπιστροφήν˙ Ἀλλὰ δὲν μετανοεῖ ἡ ἀνθρωπότης; Δὲν μετανοοῦν οἱ ἄρχοντες αὐτῆς, οἱ τὰς μεγαλυτέρας εὐθύνας ὑπέχοντες; Δὲν μετανοοῦν οἱ ἀρχόμενοι, οἱ ὁποῖοι καὶ αὐτοὶ κατὰ διαφόρους τρόπους συνευδοκοῦν εἰς τὰς πράξεις τῶν ἀρχόντων των; Δὲν μετανοεῖ Ἀνατολὴ καὶ Δύσις; Ἀλλʼ ἐξακολουθοῦν τὰ τεράστια πολιτικά, στρατιωτικὰ καὶ οἰκονομικὰ συγκροτήματα νὰ σκέπτωνται ὅπως καὶ χθές; Κωφεύουν πρὸς τὰς ἀρχαγγελικὰς σάλπιγγας τῆς Ἀποκαλύψεως; Τυφλώττουν πρὸς τὰ φωτεινὰ σήματα ποὺ εἰδοποιοῦν «κίνδυνος – θάνατος»; Ἐπῆλθε γενικὴ πώρωσις συνειδήσεων;
Αἴ τότε! Εὑρισκόμεθα ἐγγὺς μαχαίρας. Τὰ δισεκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων μὴ μετανοοῦντα δὲν ἔχουν λόγον ὑπάρξεως. Πρὸς τί νὰ ζοῦν; Θὰ παραχωρήση ὁ Θεὸς νὰ ἔλθη ἡ μεγάλη συμφορά. Ποία θὰ εἶνε αὕτη;

Πλημμύραι; Κυκλῶνες; Σεισμοί; Ἡφαίστεια; Ἐπιδημίαι θανατηφόροι; Ἤ ἔκρηξις ἀτομικῶν βομβῶν, τὰς ὁποίας μὲ συνεχῶς ἐπιταχυνόμενον ῥυθμὸν κατασκευάζουν τὰ πολεμικὰ ἐργοστάσια τῶν μεγάλων κρατῶν; Ἡ ἐξ οἱασδήποτε αἰτίας καταστροφὴ θὰ εἶνε γενική.
Αἱ μεγάλες πόλεις θὰ καταστραφοῦν, ὡς πάλαι ποτέ κατεστράφησαν ἡ Νινευΐ καὶ ἡ Βαβυλών. Ἡ ὕπαιθρος θὰ ἐρημωθῆ, ἡ χλόη καὶ τὰ δένδρα θὰ ἐξαφανισθοῦν…
Ἀναγνώσατε Ἡσαΐαν τὸν προφήτην, κεφάλαιον 10 στίχον 19 καὶ θὰ ἴδητε καὶ θὰ φρίξητε. Κατὰ τὴν προφητείαν αὐτήν, ἐκείνη οἱ ὁποῖοι θὰ σωθοῦν θὰ εἶνε τόσον ὀλίγοι, ὥστε διὰ τὴν ἀπαρίθμησίν των δὲν θὰ χρειασθοῦν πλέον συνεργεῖα ἀπογραφέων, ἀλλʼ ἕν καὶ μόνον παιδίον θὰ ἀρκῆ διὰ νὰ τοὺς μετρήση. Ἰδοὺ ἐπὶ λέξει ἡ φοβερὰ προφητεία, ἡ ὁποία ἐξ ἀφορμῆς ὡρισμένου ἱστορικοῦ γεγονότος λεχθεῖσα ἔχει γενικωτέραν τὴν ἐφαρμογὴν˙
«Καὶ οἱ καταλειφθέντες ἀπʼ αὐτῶν ἀριθμὸς ἔσονται 
καὶ παιδίον γράψει αὐτούς».

Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες! Ἄς προσευχηθῶμεν, γιὰ μὴ γίνῃ στὶς ἡμέρες μᾶς ἡ φοβερὰ ἀπογραφὴ τῆς προφητείας τοῦ Ἡσαΐου.

«Κύριος καταφθείρει τὴν οἰκουμένην καὶ ἐρημώσει αὐτὴν» Ησαΐας 24:1

Και όμως υπάρχουν ασεβείς, 
εμπαίκτες του Θεού και της Αγίας Γραφής, 
που ομιλούν για «παραμύθια των παπάδων», 
αρνούνται την θεοπνευστία της Βίβλου και την πολεμούν, 
ιδιαίτερα μάλιστα την Παλαιά Διαθήκη!

«ΙΔΟΥ Κύριος καταφθείρει τὴν οἰκουμένην καὶ ἐρημώσει αὐτὴν καὶ ἀνακαλύψει τὸ πρόσωπον αὐτῆς καὶ διασπερεῖ τοὺς ἐνοικοῦντας ἐν αὐτῇ. καὶ ἔσται ὁ λαὸς ὡς ὁ ἱερεὺς καὶ ὁ παῖς ὡς ὁ κύριος καὶ ἡ θεράπαινα ὡς ἡ κυρία· ἔσται ὁ ἀγοράζων ὡς ὁ πωλῶν, ὁ δανείζων ὡς ὁ δανειζόμενος καὶ ὁ ὀφείλων ὡς ᾧ ὀφείλει. φθορᾷ φθαρήσεται ἡ γῆ, καὶ προνομῇ προνομευθήσεται ἡ γῆ· τὸ γὰρ στόμα Κυρίου ἐλάλησε ταῦτα. ἐπένθησεν ἡ γῆ, καὶ ἐφθάρη ἡ οἰκουμένη, ἐπένθησαν οἱ ὑψηλοὶ τῆς γῆς. ἡ δὲ γῆ ἠνόμησε διὰ τοὺς κατοικοῦντας αὐτήν, διότι παρήλθοσαν τὸν νόμον καὶ ἤλλαξαν τὰ προστάγματα, διαθήκην αἰώνιον. διὰ τοῦτο ἀρὰ ἔδεται τὴν γῆν, ὅτι ἡμάρτοσαν οἱ κατοικοῦντες αὐτήν· διὰ τοῦτο πτωχοὶ ἔσονται οἱ ἐνοικοῦντες ἐν τῇ γῇ, καὶ καταλειφθήσονται ἄνθρωποι ὀλίγοι. ……. καὶ καταλειφθήσονται πόλεις ἔρημοι, καὶ οἶκοι ἐγκαταλελειμμένοι ἀπολοῦνται. ταῦτα πάντα ἔσται ἐν τῇ γῆ ἐν μέσῳ τῶν ἐθνῶν, ὃν τρόπον ἐάν τις καλαμήσηται ἐλαίαν, οὕτως καλαμήσονται αὐτούς, καὶ ἐὰν παύσηται ὁ τρύγητος……θυρίδες ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἠνεῴχθησαν, καὶ σεισθήσεται τὰ θεμέλια τῆς γῆς. ταραχῇ ταραχθήσεται ἡ γῆ, καὶ ἀπορίᾳ ἀπορηθήσεται ἡ γῆ· ἔκλινεν ὡς ὁ μεθύων καὶ κραιπαλῶν, καὶ σεισθήσεται ὡς ὀπωροφυλάκιον ἡ γῆ, καὶ πεσεῖται καὶ οὐ μὴ δύνηται ἀναστῆναι, κατίσχυσε γὰρ ἐπ᾿ αὐτῆς ἡ ἀνομία.» Ησαΐας 24: 1- 20.

Στο 24ο κεφάλαιο του Προφήτου Ησαΐα περιέχεται μία φοβερά προφητεία. Προφητεύεται η μελλοντική ερήμωση του πλανήτη! Η Γραφή περιέχει πληθώρα προφητειών εκ των οποίων οι περισσότερες έχουν εκπληρωθεί. Η εκπλήρωση του μεγάλου μέρους των προφητειών της Βίβλου αποτελεί εγγύηση ότι θα επληρωθούν και οι υπόλοιπες.

Η προφητεία αναφέρει ότι «Κύριος καταφθείρει τὴν οἰκουμένην καὶ ἐρημώσει αὐτὴν», θα ερημωθεί η Γη, «ἐφθάρη ἡ οἰκουμένη», ο προφητικός Αόριστος «ἐφθάρη» δηλώνει την βεβαιότητα της εκπλήρωσης της φοβερής Προφητείας. «Καταλειφθήσονται ἄνθρωποι ὀλίγοι», λίγοι άνθρωποι θα παραμείνουν …« ὃν τρόπον ἐάν τις καλαμήσηται ἐλαίαν, οὕτως καλαμήσονται αὐτούς», σαν κάποιος να χτυπάει με καλάμι πολλές φορές ένα δέντρο ελιάς ! Τι μένει μετά το χτύπημα ; Πολύ λίγες ελιές ! Πάρα πολύ λίγες…

«ταραχῇ ταραχθήσεται ἡ γῆ, καὶ ἀπορίᾳ ἀπορηθήσεται ἡ γῆ· ἔκλινεν ὡς ὁ μεθύων καὶ κραιπαλῶν, καὶ σεισθήσεται ὡς ὀπωροφυλάκιον ἡ γῆ, καὶ πεσεῖται καὶ οὐ μὴ δύνηται ἀναστῆναι» Μεγάλη καταστροφή περιμένει τον πλανήτη μας λόγω των αμαρτιών μας. Σαν μεθυσμένος που τρεκλίζει θα μοιάζει η Γη λέγει ο Προφήτης ! Η Γη θα κλονιστεί και θα πέσει και δεν θα ξανασηκωθεί πλέον, θα παραμείνει καθημαγμένη μέχρι την Β Παρουσία του Κυρίου. Αυτά είναι τα αποτελέσματα των ασεβειών μας και της αμετανοησίας του κόσμου.

Η προφητεία αυτή φέρνει στο μυαλό μας μια άλλη φοβερή προφητεία του Προφήτου Ζαχαρία :

« Καὶ αὕτη ἔσται ἡ πτῶσις, ἣν κόψει Κύριος πάντας τοὺς λαούς, ὅσοι ἐπεστράτευσαν ἐπὶ ῾Ιερουσαλήμ· τακήσονται αἱ σάρκες αὐτῶν ἑστηκότων αὐτῶν ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτῶν, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ρυήσονται ἐκ τῶν ὀπῶν αὐτῶν, καὶ ἡ γλῶσσα αὐτῶν τακήσεται ἐν τῷ στόματι αὐτῶν» Ζαχαρίας 14: 12.

Σε εποχή που δεν υπήρχαν όπλα μαζικής καταστροφής, σε εποχή που ο πόλεμος γίνονταν με πρωτόγονα μέσα, ο θεόπνευστος Ζαχαρίας ομιλεί για σάρκες που θα λιώνουν ενώ οι άνθρωποι θα στέκουν ακόμη στα πόδια τους!!! Για ακαριαία δηλαδή καταστροφή του ανθρώπινου σώματος πριν αυτό προλάβει να πέσει στο έδαφος! Ακαριαίως θα λιώνει η σάρκα, θα λιώνουν επίσης οι οφθαλμοί και η γλώσσα και θα χύνονται έξω! Πράγματα αδιανόητα για την εποχή που εγράφησαν. Κανέα όπλο της εποχής εκείνης και καμία ασθένεια δεν παρουσιάζουν αυτά τα χαρακτηριστικά!

Και όμως υπάρχουν ασεβείς, εμπαίκτες του Θεού και της Αγίας Γραφής, που ομιλούν για «παραμύθια των παπάδων», αρνούνται την θεοπνευστία της Βίβλου και την πολεμούν, ιδιαίτερα μάλιστα την Παλαιά Διαθήκη!

Είναι άνθρωποι επιπόλαιοι, φανατικοί, κακοπροαίρετοι που δεν εξετάζουν τα τεκμήρια του Χριστιανισμού για να γίνουν πιστοί.

Ας επιστρέψουμε όμως στο απόσπασμα από την προφητεία του Ησαΐα.

«Κύριος καταφθείρει τὴν οἰκουμένην καὶ ἐρημώσει αὐτὴν καὶ ἀνακαλύψει τὸ πρόσωπον αὐτῆς καὶ διασπερεῖ τοὺς ἐνοικοῦντας ἐν αὐτῇ. καὶ ἔσται ὁ λαὸς ὡς ὁ ἱερεὺς καὶ ὁ παῖς ὡς ὁ κύριος καὶ ἡ θεράπαινα ὡς ἡ κυρία· ἔσται ὁ ἀγοράζων ὡς ὁ πωλῶν, ὁ δανείζων ὡς ὁ δανειζόμενος καὶ ὁ ὀφείλων ὡς ᾧ ὀφείλει».

Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή των αναγνωστών στην διάκριση Λαού και Ιερέων που αναφέρει ο Προφήτης. Όπως ο Προφήτης αναφέρει διάκριση κυρίου και δούλου, κυρίας και υπηρέτριας, πωλητή και αγοραστή κτλ. Έτσι αναφέρεται σε Λαϊκούς και Ιερείς !

Άρα μέχρι και την εποχή αυτή - την μελλοντική, (κατά την οποία θα συμβεί αυτή η παγκόσμια ερήμωση), θα υπάρχει διάκριση Λαού και Ιερέων. Οι Ιερείς αυτοί αφού διακρίνονται από τον Λαό είναι ΕΙΔΙΚΟΙ ΙΕΡΕΙΣ. Έχουν ειδική Ιερωσύνη και όχι γενική. Γενική Ιερωσύνη έχουν όλοι οι πιστοί, όλος ο Λαός.
Η αναφορά αυτή του Προφήτη που κάνει διάκριση σε Λαό και Ιερείς αναφερόμενος σε έσχατη εποχή διαψεύδει την κακοδιδασκαλία του Προτεσταντισμού περί δήθεν κατάργησης των Κληρικών στην Μεσσιακή εποχή !

Τι έχουν να πουν οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά ; Και οι λοιποί πολέμιοι των Ορθοδόξων Ιερέων - Πεντηκοστιανοί, Ευαγγελικοί, Αντβεντιστές, Κουακέροι κτλ, Τί απαντούν ;

Όλοι οι αιρετικοί αρνητές της Ειδικής Ιερωσύνης φιμώνονται από την Αγία Γραφή ! Ας μην παραπλανά η ψευτοευσέβειά τους κανέναν Χριστιανό. Ας λέγουν ότι ακολουθούν «Μόνο την Αγία Γραφή», η ίδια η Αγία Γραφή τους διαψεύδει απολύτως.

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΗΣΑΪΑΣ ΠΡΟΦΗΤΕΥΣΕ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙΤΗΝ ΕΡΗΜΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΘΑ ΕΛΘΕΙ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ !!!



Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΗΣΑΙΑΣ ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ: “ΤΑ ΕΘΝΗ ΘΑ ΘΟΡΥΒΗΣΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟΝ ΘΟΡΥΒΟ ΠΟΛΛΩΝ ΝΕΡΩΝ! Η ΔΑΜΑΣΚΟΣ, Η ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΣΩΡΟΣ ΑΠΟ ΕΡΕΙΠΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΥΣΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΗ!”


Δέστε, η Δαμασκός έχει παύσει να είναι πόλη, και θα είναι ένας σωρός από ερείπια
Ουαί στο πλήθος πολλών λαών, που κάνουν ταραχή, σαν την ταραχή των θαλασσών και στον θόρυβο των εθνών, που θορυβούν, σαν τον θόρυβο πολλών νερών
Το «χτύπημα» στη Συρία έχει κάνει ορισμένους ανθρώπους να μην προβληματίζονται μόνο για το μέλλον και για το τι πρόκειται να συμβεί τις επόμενες ημέρες, αλλά και πίσω, στις αρχαίες και αποκαλυπτικές προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης…
Ορισμένοι χριστιανοί το τελευταίο χρονικό διάστημα συνδέουν τις προφητείες με τα γεγονότα στη Λιβύη στην Αίγυπτο και την Συρία.
«Δέστε, η Δαμασκός έχει παύσει να είναι πόλη, και θα είναι ένας σωρός από ερείπια» αναφέρει ο πρώτος στίχος στο 17 κεφάλαιο της Παλαιάς Διαθήκης στον Ησαΐα. Κάποιοι πιστεύουν, ότι ένα τρομακτικό γεγονός θα αφήσει την πόλη μη κατοικήσιμη και θα οδηγήσει τον κόσμο στην θλίψη και στην έλευση του Αντιχρίστου.
Να θυμίσουμε πως η Δαμασκός είναι η πρωτεύουσα της Συρίας και μία από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου.
Ο Ησαΐας σε ένα άλλο απόσπασμα ασχολείται με τον εμφύλιο στην Αίγυπτο και την άνοδο του ”άγριου Βασιλιά”.
Το 17ο όμως κεφάλαιο δίνει και άλλες λεπτομέρειες γύρω από την επικείμενη καταστροφή της Δαμασκού η οποία και θα σηματοδοτήσει και τη Δευτέρα Παρουσία.
Μετά την εμπλοκή και της Ρωσίας στη μάχη κατά των τζιχαντιστών γίνονται συζητήσεις γύρω από τις προφητείες της Βίβλου σε σχέση με την κρίση στην Συρία και το πιθανό ξέσπασμα του 3ου Παγκοσμίου Πολέμου.
Σύμφωνα πάντως με ακαδημαϊκούς η προφητεία που είναι γραμμένη στη Βίβλο έχει εκπληρωθεί το 732 π.χ. όταν η Δαμασκός καταστράφηκε από τους Ασσύριους.
Κεφάλαιο 17 : Προφητεία κατά της Συρίας και του Ισραήλ
1 Η ΟΡΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΑΜΑΣΚΟ. Δέστε, η Δαμασκός έχει παύσει να είναι πόλη, και θα είναι ένας σωρός από ερείπια.
2 Οι πόλεις τής Αροήρ εγκαταλείφθηκαν• θα είναι για τα κοπάδια, που θα αναπαύονται εκεί, και δεν θα υπάρχει αυτός που εκφοβίζει.
3 Και από τον Εφραίμ θα εκλείψει η βοήθεια, και το βασίλειο από τη Δαμασκό, και το υπόλοιπο της Συρίας θα γίνει όπως η δόξα των γιων τού Ισραήλ, λέει ο Κύριος των δυνάμεων.
4 Και κατά την ημέρα εκείνη, η δόξα τού Ιακώβ θα μικρύνει, και το πάχος τής σάρκας του θα γίνει ισχνό.
5 Και θα είναι, όπως όταν ο θεριστής μαζεύει το σιτάρι, και θερίζει τα στάχυα με τον βραχίονά του• και θα είναι, όπως εκείνος που μαζεύει τα στάχυα στην κοιλάδα Ραφαείμ.
6 Θα μείνουν, όμως, μέσα σ’ αυτή ρώγες, όπως στον τιναγμό τής ελιάς, δυο τρεις ελιές επάνω στην κορυφή των ψηλότερων κλάδων, τέσσερις πέντε επάνω στους μακρύτερους από τους καρποφόρους κλάδους της, λέει ο Κύριος ο Θεός τού Ισραήλ.
7 Κατά την ημέρα εκείνη, ο άνθρωπος θα ανασηκώσει τα μάτια του προς τον Δημιουργό του, και τα μάτια του θα ενατενίσουν προς τον Άγιο του Ισραήλ.
8 Και δεν θα ανασηκώσει τα μάτια του προς τους βωμούς, το έργο των χεριών του, ούτε θα σεβαστούν εκείνο που έκαναν τα δάχτυλά του ούτε τα άλση ούτε τα είδωλα.
9 Κατά την ημέρα εκείνη, οι οχυρές πόλεις του θα είναι σαν ένα εγκαταλειμμένο κλαδί, και ένα ακρότατο κλωνάρι, που άφησαν εξαιτίας των γιων Ισραήλ• και θα είναι ερήμωση.
10 Επειδή, λησμόνησες τον Θεό τής σωτηρίας σου, και δεν θυμήθηκες τον βράχο τής δύναμής σου, γι’ αυτό θα φυτέψεις αρεστά φυτά, και θα κάνεις το φύτεμα με ξένα βλαστήματα•
11 την ημέρα θα κάνεις το φυτό σου να αυξηθεί, και το πρωί θα κάνεις τον σπόρο σου να ανθίσει• όμως, το καλοκαίρι θα διαρπαχθεί, στην ημέρα τού πόνου και της απελπισμένης θλίψης.
12 Ουαί στο πλήθος πολλών λαών, που κάνουν ταραχή, σαν την ταραχή των θαλασσών• και στον θόρυβο των εθνών, που θορυβούν, σαν τον θόρυβο πολλών νερών.
13 Τα έθνη θα θορυβήσουν, σαν τον θόρυβο πολλών νερών• ο Θεός, όμως, θα τα ελέγξει, και θα φύγουν μακρυά, και θα εκδιωχθούν, σαν το άχυρο των βουνών μπροστά στον άνεμο, και σαν σκόνη μπροστά στον ανεμοστρόβιλο.
14 Προς την εσπέρα, δέστε, ταραχή• και πριν από την αυγή δεν υπάρχει. Αυτή είναι η μερίδα εκείνων που μας λεηλατούν, και ο κλήρος αυτών που μας διαρπάζουν.
Ο Προφήτης Ησαΐας, ο υιός του Αμώς
Ο Προφήτης Ησαΐας, υιός του Αμώς (Ησαΐας 1,1 και 2,1), γεννήθηκε στα Ιεροσόλυμα περί το 774 π.Χ. Το όνομα Ησαΐας σημαίνει “ο Θεός σώζει”. Υπήρξε ο σπουδαιότερος από τους τέσσερις ονομαζόμενους “μεγάλους” προφήτες. Καλείται και “Μεσσιανικός” προφήτης γιατί κήρυξε για τον ερχομό του Μεσσία Ιησού Χριστού. Χαρακτηρίζεται και ως “πέμπτος ευαγγελιστής” ή “ευαγγελιστής της Παλαιάς Διαθήκης” καθώς περιγράφει με λεπτομέρειες τη ζωή και το έργο του Ιησού, ιδιαίτερα τη γέννησή Του και τα πάθη Του.
Η Αγία Γραφή δεν αναφέρει ιδιαίτερες πληροφορίες για το πρόσωπό του, παρόλο που ήταν ο πιο σημαντικός προφήτης. Σύμφωνα με την εβραϊκή παράδοση (Ταλμούδ) καταγόταν από βασιλική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν αδελφός του βασιλέως των Ιουδαίων Αμασίου. Εάν αυτό αληθεύει τότε ο Ησαΐας ήταν ξάδερφος του βασιλιά Οζία και εγγονός του βασιλιά Ιωάς. Η δε θυγατέρα του λέγεται ότι είχε νυμφευθεί τον βασιλέα Μαννασή. Οι παραδόσεις αυτές, θρύλοι μάλλον και όχι ιστορικές αλήθειες, υποδηλώνουν πάντως την ευγενή καταγωγή του Ησαΐου. Ο Ησαΐας ήταν παντρεμένος και η σύζυγός του καλείται και “προφήτισσα” (Ησαΐας 8,3), γιατί πιθανόν να προφήτευε και αυτή. ήταν έγγαμος και είχε αποκτήσει δύο παιδιά, τα οποία αναφέρονται στις Προφητείες του. Σε αυτά, κατ’ εντολήν προφανώς του Θεού, είχαν δοθεί συμβολικά ονόματα. Του μεν πρώτου το όνομα ήταν Σεάρ-Ιασούβ και σημαίνει κατά τους εβδομήκοντα “το υπόλοιπο θα επιστρέψει” (Ησαΐας 7,3), δηλαδή οι εναπομείναντες στην αιχμαλωσία Ιουδαίοι θα επανέλθουν στην πατρίδα τους. Του δε άλλου το όνομα ήταν Μαχέρ Σχαλάζ Χας Βαζ και σημαίνει “ταχέως σκύλευσον, οξέως προνόμευσον” (Ησαΐας 8,1-4), σε δήλωση της επικείμενης κατά των Ιεροσολύμων επιδρομής των Ασσυρίων και Βαβυλωνίων.
Ο «μεγαλοφωνότατος των Προφητών»
Ο Ησαΐας κλήθηκε στην προφητική διακονία του κατά το 738 μ.Χ., τελευταίο έτος της βασιλείας του Οζίου και πρώτο έτος της βασιλείας Ιωάθαμ, η οποία και κράτησε 60 χρόνια. Ο ίδιος ιστορεί σε μια συναρπαστική περιγραφή την κλήση του. Ευρισκόμενος στο ιερό είδε τον Κύριο καθήμενο επάνω σε θρόνο υψηλό, ενώ ο ναός ήταν πλημμυρισμένος από υπέρλαμπρο φως της θείας δόξας. Τα εξαπτέρυγα Σεραφίμ, ίσταντο γύρω από το θείο θρόνο προσφωνώντας και αντιφωνώντας το ένα το άλλο, δοξολογώντας τον Θεό και λέγοντας «άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης πάσα η γη της δόξης Αυτού». Μπροστά στο μεγαλειώδες αυτό θέαμα ο Ησαΐας καταλύφθηκε από βαθιά συγκίνηση και δέος, αναλογίστηκε την αναξιότητά του ως ανθρώπου και αναφώνησε ότι, ως άνθρωπος που έχει ακάθαρτα χείλη, αξιώθηκε να δει τον Βασιλέα, Κύριο Σαβαώθ. Μετά την ταπεινή αυτή ομολογία του, ένα από τα Σεραφίμ έλαβε διά της λαβίδος στο χέρι του αναμμένο κάρβουνο από το θυσιαστήριο, στο οποίο καιγόταν ευώδες θυμίαμα, άγγιξε τα χείλη του Ησαΐα και του είπε: «ιδού, αυτό άγγιξε τα χείλη σου και θα αφαιρέσει τις ανομίες σου και θα καθαρίσει τελείως και θα απαλείψει από σένα τις αμαρτίες σου».
Μετά απ΄ αυτό τον τρόπο κάθαρσης ο Ησαΐας πλήρης πίστης, θείου φωτισμού και πραγματικά ακατανίκητου θάρρους προθυμοποιήθηκε να αναλάβει το προφητικό έργο του, ήταν ηλικίας τότε 27 ετών.
Το έργο του Προφήτη Ησαΐα επεκτάθηκε επί της βασιλείας του Ιωάθαμ, Άχαζ, Εζεκίου (Ησαΐας 1,1), ίσως δε και επί Μανασσή, από τον οποίο, όπως λέγεται καταδικάσθηκε σε θάνατο και εκτελέσθηκε με ξύλινο πριόνι, επειδή τον έλεγξε δημοσίως για την ασέβειά του. Η πρώτη περίοδος της προφητικής του διακονίας αρχίζει επί βασιλείας Οζία (783-738 π.Χ.) και συνεχίζει επί βασιλείας Ιωάθαμ (750-735 π.Χ.). Η δεύτερη περίοδος εκτείνεται από την εποχή της βασιλείας του Άχαζ (735-719 π.Χ.) μέχρι τη βασιλεία του Εζεκία, και η τρίτη από την άνοδο του Εζεκία στο θρόνο μέχρι το δέκατο πέμπτο έτος της βασιλείας του (719-705 π.Χ.).
Καταδίκαζε την αποστασία και την ειδωλολατρία
Η εποχή κατά την οποία έζησε ο Ησαΐας ήταν πολύ δύσκολη για το Ισραηλιτικό βασίλειο. Οι Εβραίοι της εποχής εκείνης είχαν εκτραπεί σε μια υλόφρονα ζωή, για την ικανοποίηση της οποίας δεν δίσταζαν μπροστά σε καμία αδικία και παρανομία. Οι ιερείς ήταν μέθυσοι, οι ψευδοπροφήτες οργίαζαν, οι άρχοντες ήταν κλέφτες. Οι ψευδοευλαβείς εκείνοι, που νήστευαν και προσέφεραν θυσίες υποκριτικά και ήταν άδικοι και ανελεήμονες, είχαν πληθυνθεί και συνεργούσαν στη διαφθορά.
Μια τέτοια κατάπτωση ήταν επόμενο να οδηγήσει σε ολιγοπιστία, σε απιστία προς τον αληθινό Θεό και σε εκτροπή προς την ειδωλολατρία. Εξαιτίας της αμαρτωλότητας και ασέβειας που κυριαρχούσε, με σκοπό την παιδαγωγία, την επιστροφή του λαού και την υπακοή στον θείο νόμο, ο Θεός επέτρεπε συμφορές και θλίψεις, ιδιαίτερα δε τις καταστρεπτικές επιδρομές ξένων, γειτονικών και μακρινών λαών.
Έτσι το έργο του Προφήτη Ησαΐα, καθ’ όλο το διάστημα της δράσεώς του, ήταν να ελέγχει την αμαρτωλότητα και ασέβεια, να καταδικάζει αυστηρότατα την αποστασία και ειδωλολατρία, να προλέγει θλίψεις κατά του αποστάτη λαού και να καλεί σε μετάνοια και επιστροφή προς τον Θεό. Σε περίοδο προφανών κινδύνων, επιδρομής εχθρών και δουλείας του λαού, ενθάρρυνε τους αποκαρδιωμένους, αναθέρμαινε την πίστη και υπακοή προς τον Θεό, καλλιεργούσε την ελπίδα της απολυτρώσεως.
Προανήγγειλε την εκ Παρθένου γέννηση του Λυτρωτού
Ο Ησαΐας είναι ο συγγραφέας του ομώνυμου βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης. Το ύφος των κειμένων του βιβλίου του είναι πλούσιο, εκφραστικό, ελκυστικό και αναντίρρητα κλασικά σοβαρό, γεγονός που φανερώνει την ευγενική του καταγωγή. Εκτός από το βιβλίο αυτό ο Ησαΐας έγραψε και άλλα έργα τα οποία όμως δε διασώθηκαν. Αυτά είναι “η πράξεις (βιογραφία) του βασιλιά Οζία” (Β’ Παραλειπομένων 26,22), και το “βιβλίο των βασιλείων Ιούδα και Ισραήλ” (Β’ Παραλειπομένων 32,32).
Εκτός από τις προφητείες, στο βιβλίο του Ησαΐα υπάρχουν και αρκετά ιστορικά στοιχεία. Αλλά εκείνο το οποίο χαρακτηρίζει εντονότερα τον Ησαΐα είναι κυρίως οι πολυάριθμες και καθαρότατες Χριστολογικές Προφητείες του. Φωτιζόμενος από το Πανάγιο Πνεύμα προανήγγειλε την εκ Παρθένου γέννηση του Λυτρωτού, όπως και το Όνομα Αυτού “Εμμανουήλ”, το οποίο σημαίνει “ο Θεός μαζί μας” (Ησαΐας 7,14-16). Γι’ αυτό και ονομάσθηκε από τους Πατέρες, “Ευαγγελικός Προφήτης”, οι δε Προφητείες του “Καθ’ Ησαΐαν Ευαγγέλιον”.
Προφήτευσε επίσης τον ερχομό του Ιωάννη του Βαπτιστή (Ησαΐας 40,3). Άλλες προφητείες αναφέρονται στην τελική κρίση όλου του κόσμου (κεφ. 24-27) και στα έθνη που θα γίνονταν απειλή για το λαό Ισραήλ. Στο βιβλίο του περιέχονται, μεταξύ άλλων, προφητείες για την πτώση της Βαβυλώνας από τον Πέρση Κύρο και για την αποκατάσταση της Ιερουσαλήμ.
Το ιερό λείψανό του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, επί αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β’ (408 – 450 μ.Χ.) και κατατέθηκε στο ναό του Αγίου Μάρτυρα Λαυρεντίου που ήταν πλησίον των Βλαχερνών. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του στις 9 Μαΐου.


ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΜΑΚΕΛΕΙΟ”

Μπροστὰ στὶς τσακισμένες ψυχὲς...

Μπροστὰ σ’ ἕνα μεγαλειῶδες ὅ­­­σο καὶ συγκινητικὸ θέαμα βρέθη­καν γιὰ ἀκόμη μία φορὰ οἱ ἅ­­­γι­­­­οι Ἀπόστολοι, Μαθητὲς τοῦ Σωτῆρος. Τὸ ἀ­­­ναφέρει ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος, αὐ­τό­­πτης μάρτυς προφανῶς καὶ ὁ ­ἴδιος. Ὁ Κύριος, λέγει, πορευόταν, καὶ ὄχλοι πολλοὶ Τὸν ἀκολουθοῦσαν ἀναμένοντας τή θεία Του ἐνέργεια καὶ παρέμβαση στὰ ποικίλα τους προβλήματα. Ἄρρωστοι μὲ διάφορες ἀσθένειες πλησίαζαν τὸν θεῖο Λυτρωτὴ γιὰ νὰ τοὺς χαρίσει τὴν ἴαση.

Καὶ Ἐκεῖνος δὲν περιφρονοῦσε κανέναν. Τὰ σπλάχνα Του πάντοτε κινοῦνταν γιὰ ὅλους τοὺς «κακῶς ἔχοντας». Ἔτσι κι ἐδῶ «ἐθεράπευσεν αὐτοὺς πάντας». Σὲ ὅλους χάριζε τὴν ἰαματική Του δύναμη καὶ τοὺς ἔκανε καλά, τὸν καθένα ἀπὸ τὸ νόσημα ποὺ τὸν ταλαιπωροῦσε.
Καὶ ὄχι μόνο αὐτό. Παράλληλα τοὺς παρήγγειλε μὲ ἔντονο τρόπο νὰ μὴν Τὸν φανερώσουν σὲ ἄλλους· νὰ μὴ γνωστοποιήσουν τὰ καταπληκτικά Του ἐκεῖνα θαύ­ματα. «Καὶ ἐπετίμησεν αὐτοῖς ἵνα μὴ φα­­νερὸν ποιήσωσιν αὐτόν»(Ματθ. ιβ΄ 15-16).
Συγκινεῖται ὁ Εὐαγγελιστὴς ἀπὸ τὸν τρό­­­­πο αὐτὸ τοῦ Κυρίου, τὴν ἄμετρη εὐ­­­­­­σπλαχνία καὶ συμπάθεια πρὸς τοὺς ἀν­­θρώπους καὶ συνάμα τὸ βάθος τῆς ταπεινώ­σεώς Του, καὶ ἀμέσως ἐνθυμεῖται μία προφητεία ποὺ 750 χρόνια πρὶν εἶχε ἐκφωνήσει γιὰ τὸν Χριστὸ ἐκ στόματος τοῦ Θεοῦ Πατρὸς ὁ προφήτης Ἡσαΐας: 
«Ἰδοὺ ὁ παῖς μου, ὃν ᾑρέτισα, ὁ ἀγαπητός μου, εἰς ὃν εὐδόκησεν ἡ ψυχή μου». Νά τος ὁ ἀπεσταλμένος μου, ὁ ἀγαπητὸς Υἱός μου, τὸν Ὁποῖο ἐγὼ ἐξέλεξα γιὰ τὸ ἔργο τὸ μεσσιακὸ καὶ ἡ ψυχή μου ἀναπαύθηκε ἐπάνω Του. 
«...Οὐκ ἐρίσει οὐδὲ κραυγάσει, οὐδὲ ἀ­­­κούσει τις ἐν ταῖς πλατείαις τὴν φωνὴν αὐ­­τοῦ» (στίχ. 18-19). Δὲν θὰ φιλονικήσει, οὔτε θὰ βγάλει ἀπὸ τὸ στόμα Του παρά­φορες κραυγές, οὔτε ποτὲ κανεὶς θὰ ἀκούσει τὴ φωνή Του στὶς πλατεῖες. Δὲν θὰ ἐμφανισθεῖ δηλαδὴ μπροστὰ στὸν κόσμο ὡς δημαγωγός, προσπαθώντας μὲ φωνὲς καὶ ἐπιχειρήματα, μὲ βία καὶ δόλο, μὲ ἐγκλήσεις καὶ ἀν­­­τεγκλήσεις νὰ ἐπιβληθεῖ καὶ νὰ κυρι­αρχήσει ἐπάνω στοὺς ἀνθρώπους.
Ὄχι. Δὲν θὰ εἶναι ὁ δικός μου Υἱός, ὁ Μεσ­σίας καὶ Λυτρωτὴς τοῦ κόσμου, σὰν τοὺς ἀνθρώπους τῆς γῆς, τοὺς ­μεγάλους καὶ ἐπιφανεῖς, ἄρχοντες καὶ ­σατράπες. Ἄλ­λη ἡ τακτική Του. ­Διαφορετικὴ ἐντελῶς, ἀντίθετη ἀπὸ τοὺς ἡγέτες τοῦ ­μάταιου αὐ­τοῦ κόσμου. Ἡ δική Του ἐργασία θὰ εἶ­ναι στὸ κάθε πρόσωπο ­ξεχωριστά. ­Ἥσυχα, ἀθόρυβα, ἰδιαίτερα. Ἀπολύτως προσω­πικά. Μὲ ἀπέραντο σεβασμὸ καὶ τιμὴ καὶ ἐπιμέλεια στὸν καθένα ἰδιαιτέρως. Καὶ ἀ­­­­­­κόμα πιὸ πολὺ στοὺς ἀδύναμους, τοὺς παν­τοιοτρόπως ταλαιπωρημένους, τραυματισμένους, ἐξουθενημέ­νους. 
«Κάλαμον συντετριμμένον οὐ ­κατεάξει καὶ λίνον τυφόμενον οὐ σβέσει»(στίχ. 20). Καλάμι τσακισμένο δὲν θὰ τὸ σπάσει, καὶ φιτίλι ποὺ καπνίζει δὲν θὰ τὸ σβήσει. Ψυχὲς δηλαδὴ ποὺ μοιάζουν μὲ τσακισμένα καλάμια ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας καὶ τῶν θλίψεων τῆς ζωῆς δὲν θὰ τὶς συντρίψει. Καὶ καρδιὲς στὶς ὁποῖες τὸ φῶς ἔχει ἐπικίνδυνα λιγοστέψει δὲν θὰ τὶς σβήσει, δὲν θὰ τὶς ἐκμηδενίσει. Θὰ πλησιάσει ὁ Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου κάθε πρόσωπο γιὰ νὰ τὸ ὑπηρετήσει, νὰ τὸ διακονήσει στὴν ἀνάγκη του, τὸν πόνο του, τὴν κάκωσή του. Νὰ τὸ θεραπεύσει. Γεμάτος ἔλεος. Γεμάτος σπλάχνα οἰκτιρμῶν, φιλανθρωπία. Ἥσυχα, ἀθόρυβα, ταπεινά.
Καὶ θὰ κινηθεῖ ἔτσι μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, καταλήγει ἡ προφητεία, «ἕως ἂν ἐκ­βάλῃ εἰς νῖκος τὴν κρίσιν» (ὅ.π.)· ­μέχρις ὅτου ἀναδείξει τὴν ἀλήθεια καὶ τὸ νόμο Του, σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖο θὰ κριθεῖ ὁ­­­­λόκληρος ὁ κόσμος, νικητὴ μέσα στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων, ὥστε ὅλοι νὰ θε­λήσουν νὰ ζήσουν σύμφωνα μὲ αὐτόν. Γι’ αὐτὸ καὶ «τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλ­πιοῦσι» (στίχ. 21). Τὰ ἔθνη καὶ οἱ λαοὶ τῆς γῆς σ’ Αὐτὸν τελικὰ θὰ στρέψουν τὰ μάτια καὶ τὶς ἐλπίδες τους. 
«Κάλαμον συντετριμμένον οὐ ­κατεάξει».
«Παραφωνία» εἶναι τὸ τσακισμένο καλάμι μέσα σ’ ἕναν καλαμιώνα μὲ ­στητά, ὡραῖα, σὰν λαμπάδες ­ὀρθωμένα ­καλάμια. Παραφωνία. Χαλάει τὸ ­θέαμα, τὸ ­τοπίο. Καὶ ἄχρηστο πιά. Δὲν μπορεῖς νὰ τὸ χρησιμοποιήσεις γιὰ νὰ ­στηρίξεις ἄλλα φυτά, κηπευτικά, σ’ ἕναν κῆπο μέσα. Πῶς νὰ γίνει στήριγμα, τὴ στιγμὴ ποὺ τὸ ἴδιο εἶναι σπασμένο... Ἄχρηστο λοιπόν. Τίποτε ἄλ­λο παρὰ κόψιμο καὶ στὴ φωτιά. Ἐκεῖ εἶ­­­ναι ὁ προορισμός του.
Αὐτὰ γιὰ μᾶς. Γιὰ τὸν Κύριο ὄχι.
Αὐτὸς γι’ αὐτὸ ἦρθε στὴ γῆ. Γιὰ νὰ συν­αντήσει τὰ σπασμένα καλάμια, τὶς τσακισμένες ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τὴ ­θλίψη ψυ­χὲς καὶ νὰ σκύψει ἐπάνω τους. Νὰ σκύ­­ψει, νὰ γονατίσει μπροστά τους γιὰ νὰ τὶς ἐπιμεληθεῖ. Νὰ ­προσηλώσει τὸ ­βλέμ­μα Του στὸ τραῦμα τους, νὰ ­ἀσχοληθεῖ μὲ τὴν πληγή τους, νὰ τὴ φροντίσει, νὰ τὴ δέσει, νὰ τὴ στηρίξει, νὰ τὴν ἐπουλώσει, νὰ τὴ θεραπεύσει μὲ τὴν ἰαματική Του φροντίδα καὶ ἐπιμέλεια.
Ὁ Κύριος!... Τί στοργή, τί σεβασμὸς εἶ­­ναι αὐτὸς ποὺ δείχνει μπροστὰ στὸν πλη­γωμένο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ­ἄνθρωπο! Ἐ­­­πανειλημμένως τὸ εἶχε ὁ Ἴδιος ­διακηρύξει μὲ διαφορετικὰ κάθε φορὰ λόγια: «Οὐ χρεί­αν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ’ οἱ κακῶς ἔχοντες· οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν» (Μάρκ. β΄ 17). Καὶ πάλι: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Ματθ. ια΄ 28). Καὶ ἄλλοτε τὴν προφητεία τοῦ Ἡσαΐα: «...ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρ­­δίαν» (Λουκ. δ΄ 18). Καὶ μὲ τὴν παρα­βολὴ τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτη τὸν Ἑαυτό Του εἰ­­κόνιζε: «...καὶ προσελθὼν ­κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶ­­­­νον» (Λουκ. ι΄ 34). Ὅλα γιὰ τὴ ­σωτηρία τοῦ πληγωμένου, τοῦ ­τραυματισμένου, τοῦ τσακισμένου ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἀνθρώπου! 
«Κάλαμον συντετριμμένον οὐ κατεάξει».
Πῶς λοιπὸν εἶναι δυνατὸν νὰ θρηνῶ ἀκόμα ἐπάνω στὰ συντρίμμια μου, στὰ σκορπισμένα κομμάτια τῆς ψυχῆς μου, τὰ θρυμματισμένα σπαράγματα τῆς καρδιᾶς μου; Πῶς μπορῶ ἀκόμα νὰ πενθῶ γιὰ τὴ διάλυση ποὺ μοῦ προξένησε ἡ ἁμαρτία; Ἀφοῦ τέτοιον ἰατρὸ διαθέτω δίπλα μου; Τόσο στοργικὸ θεράποντα καὶ ἐπιμελητή μου;
Τί περιμένω ἀκόμα καὶ δὲν προστρέχω στὴν ἁγία Του ἀγκάλη γιὰ νὰ βρῶ τὴ θεραπεία μου, τὴν ἀνακούφιση στὸ ἄλγος μου; Τὴν ἑνότητα στὴ διχασμένη ὕπαρξή μου; Τὴ βέβαιη σωτηρία μου;

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

Η πολιτική του προφήτη Ησαϊα θα σωση την Ελλάδα


Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΣΤΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Ἀπόσπασμα (δ) τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ» αρ. φυλ. 195
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Πάνω ἀπὸ κάθε ἐξωτερικὴ πολιτικὴ μὲ ἀμφίβολη ὠφέλεια, γιὰ τὴν ὁποία κόπτονται οἱ πολιτικοί μας ἀρχηγοί, μία εἶνε ἡ πολιτικὴ ποὺ θὰ ἀσφαλίσῃ 100% τὸ πολύπαθο ἔθνος μας(*). Καὶ ἡ πολιτικὴ αὐτὴ –μὴ γελᾶτε, ἄπιστοι καὶ ἀσεβεῖς– εἶνε Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΣΑΪΟΥ. Αὐτὴ συνιστᾷ, ἡ μικρὴ Ἑλλάδα στὶς πονηρὲς αὐτὲς ἡμέρες, πάνω ἀπὸ κάθε ἄλλη συμμαχία, νὰ ζητήσῃ τὴ συμμαχία μὲ τὴν κραταιά, τὴν πανίσχυρη, τὴν ἀήττητη δύναμι τοῦ Κυρίου.

Ἀλλὰ μιὰ τέτοια συμμαχία, γιὰ νὰ γίνῃ ζωντανὴ πραγματικότητα καὶ νὰ φέρῃ τὰ λαμπρά της ἀποτελέσματα, προϋποθέτει πίστι ἀκλόνητη τῶν Ἑλλήνων κατὰ τὸ λόγο τοῦ προφήτου «Ἐὰν μὴ πιστεύσητε, οὐδὲ μὴ συνιῆτε», ἂν δὲν πιστέψετε δὲν θὰ καταλάβετε (Ἠσ. 7,9). Προϋποθέτει νινευϊτικὴ μετάνοια στὴν Ἑλλάδα, καθαρμὸ τοῦ Γένους, κοινωνικὴ δικαιοσύνη. Γιατὶ ἡ ἠθική, κοινωνικὴ καὶ θρησκευτικὴ κατάστασι τῆς πατρίδας μας εἶνε χειρότερη ἀπὸ ἐκείνη ποὺ καυτηρίαζε ὁ προφήτης Ἠσαΐας μὲ τὸ ἑξαπλὸ «οὐαί». Ἡ πλεονεξία ὀργιάζει στὸ ἔθνος μας. Ἀμύθητα πλούτη συσσωρεύθηκαν στοὺς λίγους. Κατὰ τὴν ἐπίσημη ἔκθεσι ἑνὸς οἰκονομικοῦ συμβούλου μιᾶς ξένης πρεσβείας, 500 οἰκογένειες δεσπόζουν στὴν οἰκονομικὴ ζωὴ τῆς χώρας. Καὶ μιὰ φοβερὴ ἀνεργία πλήττει ἑκατοντάδες χιλιάδες Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι ἐγκαταλείπουν τὴν πατρικὴ γῆ γιὰ νὰ βροῦν οἰκτρὸ θάνατο στὰ βάθη τῶν ἀνθρακωρυχείων τοῦ Βελγίου. Χθὲς γιὰ 20 θέσεις ὑπαλλήλων τοῦ Ι.Κ.Α. προσῆλθαν 1.800 ὑποψήφιοι.

Οἰκονομικὴ στενοχωρία, ἀλλὰ καὶ ἀλόγιστη σπατάλη χρημάτων σὲ κέντρα διασκεδάσεως, καθημερινὲς μέθες καὶ κραιπάλες, δεξιώσεις καὶ χοροεσπερίδες, φυσιολατρικὲς ἐκδρομές, ἐπιδείξεις γυμνῶν σαρκῶν, χαρτοπαίγνια, προικοθηρίες, ἀγοραπωλησίες ἀνδρικῶν κρεάτων, διαλύσεις γάμων, σκάνδαλα οἰκογενειακά, νά τὸ βρωμερὸ ῥεῦμα μέσα στὸ ὁποῖο κυλιέται ἡ ζωὴ τῶν λεγομένων ἀριστοκρατικῶν κύκλων τῆς πατρίδας μας. Ἀγέλες πορνῶν καὶ παλλακίδων, ποὺ προηγουμένως ζοῦσαν περιωρισμένες μέσα στοὺς οἴκους ἀνοχῆς, ξεχύθηκαν σὲ δρόμους καὶ κατέκλυσαν ξενοδοχεῖα, πλάζ, παραλίες, νησιά. Τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ βλασφημεῖται δημοσίως. Ἄθεοι δημοσιογράφοι ὀνομάζουν τὸ σκοτάδι φῶς καὶ τὸ φῶς σκοτάδι. Πορνικὰ περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδες, μὲ πρωτοφανεῖς σκανδαλώδεις εἰκόνες καὶ μὲ ἀκόμη προκλητικώτερο περιεχόμενο, «στολίζουν» τὰ περίπτερα καὶ διαφημίζονται ἀπὸ τὸ ῥαδιόφωνο. Καὶ μετὰ ἀπὸ τὰ συμπτώματα αὐτὰ τῆς παρακμῆς περιμένουμε, ὅπως οἱ ἄφρονες Ἰουδαῖοι, νὰ σωθοῦμε ἀπὸ τοὺς ἔξω, ἀπὸ τὴ συμμαχία μὲ τὶς μεγάλες δυνάμεις!

Ἐθνικὸ σύνθημα· «Κραταιὸς σύμμαχός μας νὰ εἶνε ὁ Θεός!». Ἀγαπητοί μας συμπατριῶτες Ἕλληνες! Ὅσοι πιστεύετε ἀκράδαντα στὸν Κύριο, γίνετε θερμοὶ κήρυκες τῆς πολιτικῆς ποὺ προτείνει ὁ προφητικὸς λόγος. Σύμμαχός μας κραταιὸς νὰ εἶνε ὁ Θεός! νά τὸ σύνθημά μας.
Ἂν ὑπῆρχε μία κυβέρνησι ποὺ νὰ σκέπτεται καὶ νὰ ἐνεργῇ χριστιανικά, ἕνα θὰ ἦταν τὸ κύριο μέλημά της· ἡ ἐπαναφορά, ἡ ἔνταξι τῆς Ἑλλάδος στὴ φωτεινὴ εὐθεῖα τροχιὰ τῆς συμμαχίας μὲ τὸ Θεό, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἔχει ἀπομακρυνθῆ πάρα πολὺ καὶ γι᾽ αὐτὸ πλανᾶται στὶς ἀβύσσους τῆς ἐξωτερικῆς, ματαίας, σατανικῆς πολιτικῆς.
Ἑλλάδα, πατρίδα μας ἀγαπημένη! Ἄκουσε τὴ φωνὴ τῆς αἰωνιότητος. Πλησίασε καὶ πάλι τὸ Θεὸ τῶν πατέρων σου. Κήρυξε τριήμερη νηστεία καὶ κλάψε γιὰ τὰ πολλὰ ἀνομήματα τῶν υἱῶν καὶ θυγατέρων σου. Ἐξάλειψε ἀπὸ τοὺς δρόμους καὶ τὶς πλατεῖες κάθε ἀσχημία. Σβῆσε τὴν πυρκαϊὰ τῆς βλασφημίας. Τίμησε τὴν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς. Πάταξε τὴν κλοπή, τὴν ἁρπαγὴ καὶ τὴν πλεονεξία. Ἀνακούφισε τὸν φτωχὸ λαό. Σφράγισε τὰ ποικίλα κέντρα τῆς διαφθορᾶς. Κάψε πορνικὲς ἐφημερίδες καὶ περιοδικά. Λάβε αὐστηρὰ μέτρα ἐναντίον τῆς γενοκτονίας, τοῦ φοβερωτέρου τούτου ἐγκλήματος ποὺ ἐνεργοῦν στοὺς κόλπους τῶν Ἑλληνικῶν οἰκογενειῶν μαῖες καὶ γιατροί, ποὺ καυχῶνται γιὰ τὸ πλῆθος τῶν ἐκτρώσεων. Ἄκουσε τὴ φωνὴ ποὺ ἔρχεται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὄρος τοῦ ἡγουμένου τῆς ἱ. μονῆς Ἁγίου Διονυσίου π. Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος, καὶ μὲ ἰδιαίτερο βιβλίο ποὺ ἐξέδωκε τελευταῖα, κρούει τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου ἀπὸ τὴν παιδοκτονία. Ἀπαγόρευσε τὰ «σίκερα», τὰ οἰνοπνευματώδη ποτά, τὰ τυχερὰ παιχνίδια, τὰ ἱπποδρόμια, τὰ φεστιβάλ, τὶς κρουαζιέρες, τοὺς αἰσχροὺς χορούς, τοὺς εἰδωλολατρικοὺς καρναβάλους, τὰ αἰσχρὰ καλλιστεῖα, τὰ μεικτὰ λουτρά. Ἑλλάδα, ἁγνίσου… «Ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθόν», φύγε ἀπ᾽ τὸ κακὸ καὶ κάνε τὸ καλό (Ψαλμ. 33,15· 36,27). Καὶ τὸ πρῶτο ποὺ μετανοώντας καὶ ἐπιστρέφοντας στὸ Θεὸ πρέπει νὰ κάνῃς, εἶνε ἡ ἐκπλήρωσι μιᾶς ἱερᾶς ὑποσχέσεως, ἑνὸς τάματος, ποὺ τὰ δοξασμένα παιδιά σου, οἱ ἥρωες τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, ὑποσχέθηκαν· ὅτι δηλαδή, μόλις ἡ πατρίδα ἀπελευθερωθῇ ἀπὸ τὸν Τουρκικὸ ζυγό, θὰ χτίσουν στὴ νέα πρωτεύουσα τοῦ κράτους ἕνα μεγαλοπρεπῆ ναό, τὸν ὁποῖο θ᾽ ἀφιερώσουν στὸν ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟ, ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Δυστυχῶς μέχρι σήμερα ἡ ὑπόσχεσι αὐτὴ δὲν ἔχει ἐκπληρωθῆ. Ἂς ἐκπληρωθῇ τώρα. Ἂς κτισθῇ ὁ ναὸς πάνω στὴν Ἀκρόπολι. –Ἀλλὰ χρήματα; Χρήματα!… Ἂν τὸ ἕνα τρίτο ἀπὸ τὰ χρήματα ποὺ ξωδεύτηκαν γιὰ τὴ μεγάλη παραθαλάσσια ἁμαρτωλὴ λεωφόρο Φαλήρου – Σουνίου χάριν τοῦ τουρισμοῦ, χάριν τῶν μεικτῶν λουτρῶν, ἂν τὸ ἕνα τρίτο εἶχε διατεθῆ, ὁ ναὸς θὰ εἶχε κτισθῆ. Γιὰ τὸ διάβολο ἑκατομμύρια· γιὰ τὸ Χριστό;
Διαφορετικά, ἂν τὰ μόνα ποὺ συγκινοῦν ἄρχοντες καὶ λαὸ εἶνε φεστιβάλ, τουρισμοί, δελφικὲς ἑορτὲς καὶ πανηγύρια, ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα, αἰσχρὰ ξόανα θεῶν, ὢ τότε κλείνω τὶς γραμμὲς αὐτὲς μὲ δακρυσμένα μάτια. Καί, ἂν κάπου στὴν Ἑλληνικὴ γῆ ὑπάρχουν ἀκόμη δίκαιοι, ἂς προσευχηθοῦν γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ λαοῦ ἀπὸ τὶς μεγάλες συμφορές, ποὺ κατὰ τὸν ἀδιάψευστο προφητικὸ λόγο ἔρχονται «ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας», στὰ παιδιὰ ποὺ δὲν πειθαρχοῦν στὸ Θεό (Ἐφ. 5,6. Κολ. 3,6).

(*) Μὲ ὅσα λέμε ἐδῶ δὲν ἐννοοῦμε ὅτι ἡ Ἑλλάδα δὲν ἐπιτρέπεται νὰ συνάπτῃ συμμαχίες μὲ ἄλλα ἔθνη μὲ τὰ ὁποῖα κάπως συγγενεύει ἰδεολογικά. Μὲ ἔθνη ὅμως ποὺ δὲν ἔχουν τὸ ἴδιο θρήσκευμα μ᾽ ἐμᾶς ἢ κηρύττουν ἀπροκάλυπτα τὴν ἀθεΐα, νομίζουμε ὅτι κάθε σύμφωνο φιλίας καὶ συμμαχίας δὲν μπορεῖ νὰ εἶνε ἰσχυρὸ καὶ σταθερό. Βέβαια, κατὰ τὴν παραγγελία τοῦ Παύλου «Εἰ δυνατόν, τὸ ἐξ ὑμῶν μετὰ πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες», ἂν εἶνε δυνατὸν ὅσο ἐξαρτᾶται ἀπὸ σᾶς νὰ εἰρηνεύετε μὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους (῾Ρωμ. 12,18), πρέπει νὰ ἔχουμε εἰρηνικὲς τὶς σχέσεις μας καὶ μὲ ἀλλοθρήσκους ἀκόμη λαούς. Ἀλλὰ οἱ σχέσεις αὐτὲς μποροῦν νὰ φθάσουν μέχρι τὸ σημεῖο νὰ συνάπτουμε σύμφωνα φιλίας καὶ οἱ ὑπουργοί μας ν᾽ ἀποκαλοῦν «ἀδελφικοὺς φίλους» τους ἐκείνους ποὺ μισοῦν καὶ ἀποστρέφονται ὅ,τι ἱερώτερο ἔχει τὸ ἔθνος μας; Ἐκτὸς ἐὰν θεό μας ἀνακηρύξουμε τὸ ὑλικό μας συμφέρον, ὁπότε μποροῦμε νὰ συνάψουμε σύμφωνο φιλίας καὶ μὲ τὸ διάβολο!
(«Σπίθα» φ. 195/Ἰούνιος 1957 καὶ βιβλίο Ἐθνικὰ προβλήματα, μέρος Ζ΄ – Τὸ πολίτευμα, Ἀθῆναι 1961, σσ. 289-303, μτγλ.)

Ας επιστρέψετε, λοιπόν, στον Αληθινό Θεό, επειδή μόνο σ’ Αυτόν υπάρχει η Σωτηρία

Όταν αποφάσισε ο Κύριος να καταστρέψει τη Γη!

Έτσι ξεκινάει η μαρτυρία του προφήτη Ησαΐα. Ο Ησαΐας δεν αυτοαποκλήθηκε προφήτης όπως κάνουν πολλοί ψευδοπροφήτες στην εποχή μας και μιλούν έτσι: Θα συμβεί αυτό…, και στη συνέχεια ποτέ δεν συμβαίνει τίποτε. 

Ο μεγάλος προφήτης είχε φλόγα θεϊκή στο στόμα προερχόμενη από άγγελο του Θεού, για να είναι καθαρός από κάθε πλάνη, και να μπορεί να προφητεύει την αλήθεια και κάθε τι που προερχόταν από το Θεό. 

Ο Ησαΐας είναι ένας από τους μεγαλύτερους προφήτες στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, επειδή προφήτευσε τα πιο σημαντικά γεγονότα στο θεϊκό έργο της σωτηρίας του ανθρώπου.Προφήτεψε τη γέννηση του Σωτήρα από την Παρθένο Μαρία. 

Προφήτεψε το γενεαλογικό δέντρο του Ιησού Χριστού, το οποίο έχει τις ρίζες του στον Ιεσαί και στον οίκο Δαβίδ. Απόγονοι του Δαβίδ υπήρξαν ο δίκαιος Ιωακείμ και η Άννα, οι γονείς της Παρθένου Μαρίας, και ο δίκαιος Ιωσήφ ο προστάτης της. 

Προφήτεψε το έργο του Χριστού. Περιέγραψε τη σεμνότητά Του, την αφοσίωσή Του στο θέλημα του Ουράνιου Πατέρα Του, την πραότητά Του, την ώρα που Τον οδήγησαν στο σταυρό, σαν αμνό για σφαγή. 

Προφήτεψε την τελική νίκη Του. Περιέγραψε την ασύγκριτη και άφθαρτή Του δόξα, μάρτυρες των οποίων είμαστε εμείς σήμερα και όλος ο κόσμος. 

Ο Ησαΐας περιέγραψε όλα όσα συνέβησαν πραγματικά. Όμως μοχθηροί άνθρωποι βασάνισαν τον Χριστό μέχρι θανάτου, επειδή δεν επιθυμούσαν τη βασιλεία των Ουρανών, αλλά την βασιλεία της γης. Οι άνθρωποι αυτοί δεν προσδοκούσαν τον Μεσσία από τον ουρανό αλλά από τη γη. Όμως με το έγκλημά τους το μόνο που πέτυχαν ήταν να μεγαλώσουν τη δόξα του προφήτη Ησαΐα και τη δική τους αισχύνη. 

Ο ονομαστός Ησαΐας ακόμη και αυτό προφήτεψε: Ότι οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι υψηλοί και βλέπουν από υψηλά τα πάντα. Ο άνθρωπος είναι μηδαμινός και θα ταπεινωθεί η αλαζονεία και η έπαρσις των ανθρώπων. Θα υψωθεί δε μόνος ο Κύριος κατά την ημέρα εκείνη της δικαίας κρίσεώς Του. Διότι η μεγάλη αυτή ημέρα Κυρίου του Παντοκράτορος θα έλθη, για να τιμωρήσει κάθε αναιδή και αυθάδη, κάθε υπερήφανο, κάθε υψηλόφρονα, κάθε επηρμένο. Και όλοι θα ταπεινωθούν κατά την ημέραν εκείνην (Ησαΐα Β’, 11-12). 

Στα παλιά χρόνια αποφάσισε ο Κύριος να αφανίσει τη γη, εξαιτίας του ότι λατρεύονταν άνθρωποι ως θεοί αντί να λατρεύεται Αυτός, ο μοναδικός Θεός. 

Και στα δικά μας χρόνια ο Κύριος πραγματικά «καθάρισε» ολόκληρη τη γη. Ήταν δίκαια θυμωμένος και θέλησε να τιμωρήσει την ανθρώπινη αλαζονεία, και την προσποιητή μεγαλοσύνη του ανθρώπου. 

Η τιμωρία του Θεού εναντίον των ανθρώπων αναπόφευκτα ήρθε μετά από την επανάσταση των ανθρώπων εναντίον του Θεού. Οι αιρετικοί λαοί στην εποχή μας έβαλαν το Χριστό, το Θεό, στην τελευταία θέση του δείπνου αυτού του κόσμου. Τον άφησαν σαν κακόμοιρο, για να βάλουν στις πρώτες θέσεις του τραπεζιού τους δικούς τους «μεγάλους» ανθρώπους, τους πολιτικούς, τους λογοτέχνες, τους φιλοσόφους, τους παραμυθάδες, τους οικονομολόγους, ακόμη και τους τουρίστες και αθλητές. Όλα τα βλέμματα αυτών των λαών στράφηκαν σ’ αυτούς τους φαινομενικά μεγαλειώδεις και μοντέρνους θεούς, ενώ στον Αναστημένο Χριστό έδωσαν πολύ λίγη σημασία. Τότε καταστράφηκαν πολλοί λαοί της γης μπορστά στα μάτια μας. Όχι μόνο οι ειδωλολατρικές ανθρώπινες μεγαλειότητες έσβησαν, αλλά και κανείς δεν σκέφθηκε πλέον να τις λατρέψει. Συνέβη εκείνο που ο προφήτης Ησαΐας προφήτεψε: Τότε οι άνθρωποι θα κρυφτούν στις πέτρινες σπηλιές και στις τρύπες μέσα στη γη από το φόβο του Κυρίου και από το φόβο της δόξας της μεγαλοσύνης Του. 

Ο Κύριος υψώθηκε για να «καθαρίσει» τη γη! Έτσι ακριβώς δεν συνέβη και στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο; Δεν κρύφτηκαν οι άνθρωποι σε πέτρινες σπηλιές και σε τρύπες μέσα στη γη σ’ όλο τον κόσμο, για να βρούνε καταφύγιο από τους Ευρωπαίους που έσπερναν το θάνατο; Αυτοί που έσπερναν το θάνατο ήταν εκείνοι οι μεγαλειώδεις άνθρωποι, τα ανθρώπινα είδωλα, που στο τραπέζι αυτού του κόσμου καθόταν στις πρώτες θέσεις και γελούσαν με τον Χριστό, σαν να ήταν ζητιάνος στην άκρη του τραπεζιού. 

Όμως προφητεύει ο Ησαΐας: Οι άνθρωποι και οι λαοί μπροστά στη δόξα του μοναδικού Θεού, θα καταστρέψουν όλα τα είδωλά τους, θα αρνηθούν τους ψεύτικους θεούς και θα πάψουν να προσκυνούν τους τυφλοπόντικες και τις νυχτερίδες. Δηλαδή τους μεγαλομανείς ανθρώπους που αρνούνται να δεχτούν το Θεό και την ουράνια βασιλεία Του, και διδάσκουν στους ανθρώπους να ζούνε στο σκοτάδι αυτού του κόσμου, να σκέφτονται τη γη και να επιβιώνουν τρώγοντας γη· ακόμη δε και τους ανθρώπους που, σαν τις νυχτερίδες, φοβούνται το φως του Χριστού και τρέχοντας κρύβονται στο σκοτάδι. 

Τελειώνοντας λέγει ο προφήτης Ησαΐας και την παρακάτω τρομακτική προφητεία: Ας αποφεύγετε τον άνθρωπο στον οποίο η αναπνοή είναι στη μύτη. Μιλάει για όσους μπορούν να ακούσουν και να καταλάβουν, δηλαδή για μας, και μας συμβουλεύει να αποφεύγουμε να εμπιστευόμαστε τους θνητούς ανθρώπους. 

Ας επιστρέψετε, λοιπόν, στον Αληθινό Θεό, επειδή μόνο σ’ Αυτόν υπάρχει η Σωτηρία. Ποιος σας κορόιδεψε και βάλατε τον Χριστό στην άκρη του τραπεζιού; Θα επιτρέψετε και πάλι να σας κοροϊδέψουν; Επιλέξτε, τη ζωή ή το θάνατο; Να ξέρετε: αν πάλι θα ξεσηκωθείτε εναντίον του Κυρίου, για λογαριασμό των ψεύτικων θεών του πολιτισμού, θα ξεσηκωθεί και ο Θεός εναντίον σας. Τότε τα παιδιά σας θα τρέμουν φοβισμένα στις σπηλιές και στις τρύπες και εκεί θα αποδεχτούν τη δόξα και τη μεγαλειότητα του Κυρίου, του Δημιουργού και Παντοκράτορα. Θα πληρώσουν πολύ ακριβά, πιο ακριβά από σας, την αποστασία τους. Αμήν. 

Αγίου Νικολάου Αχρίδος

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΛΑΟ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”

Προφητικές τομές στην σύγχρονη εποχή

Όταν προσευχόμαστε στο Θεό λαμβάνουμε συχνά απαντήσεις από Εκείνον με διάφορους τρόπους. Ένας εξ αυτών είναι μέσα από την μελέτη της Αγίας Γραφής.

Όταν λοιπόν ανησυχείς για το μέλλον της πατρίδας σου ο Θεός σε οδηγεί στο θεόπνευστο κείμενο της Βίβλου που ναί μεν αναφέρει ιστορικά γεγονότα αλλά η ιστορία επαναλαμβάνεται και Κύριός της είναι ο Ίδιος.
Ο προφήτης Ησαίας ή Πέμπτος Ευαγγελιστής, ως απεσταλμένος του Κυρίου, αναφέρεται σε γεγονότα της εποχής του (8ος αιώνας π.Χ.) αλλά που αφορούν σε όλη την ανθρωπότητα όλων των αιώνων. Μιλά για μια εποχή κρίσης και μας προσφέρει ως αξονικός τομογράφος τα όσα συμβαίνουν στην σύγχρονη κοινωνία μας και πιο ειδικά στην Ελλάδα.
Ας δούμε μερικά από τα αναφερόμενά του στο 29ο κεφάλαιο του βιβλίου του.
«Καί έσται ως κονιορτός από τροχού ο πλούτος των ασεβών και ως χνούς φερόμενος το πλήθος των καταδυναστευόντων σε, και έσται ως στιγμή παραχρήμα». « Καί θα γίνη σαν σκόνη, ομοία προς αυτήν που δημιουργούν και σηκώνουν οπίσω των οι τροχοί, ο πλούτος των ασεβών και σαν χνούδι που το σηκώνει ο άνεμος το πλήθος αυτών που σε καταδυναστεύουν, ω Ιερουσαλήμ, και θα γίνη η καταστροφή αυτή σαν στιγμή αμέσως». Πράγματι ήταν φοβερό πως με την κρίση των τραπεζών κινδύνεψε να γίνει σκόνη ο πλούτος-παράνομος ή όχι- των ανθρώπων. Έγιναν για μια στιγμή όλοι ίσοι τουλάχιστον στον οικονομικό τομέα.
Στο ίδιο κεφάλαιο, στον 9ο στίχο διαβάζουμε: «Εκλύθητε και έκστητε και κραιπαλήσατε ουκ από σίκερα ουδέ από οίνου». Δηλαδή:
« Αφού δεν εννοείτε να διορθωθήτε, παραλύσατε και αποβάλετε πάσαν ηθικήν αίσθησιν και περιέλθετε εις την κατάστασιν της κραιπάλης και της μέθης, η οποία δημιουργείται ουχί από μεθυστικά ποτά, ουδέ από οίνον, αλλ᾽από την τύφλωσιν της αμαρτίας».
Εντύπωση προξενεί στην εποχή μας ότι ενώ η κατάσταση της χώρας είναι σχεδόν τραγική τα πάθη των ανθρώπων, όλων μας, όχι μόνο δεν ελλατώνονται αλλά μάλλον αυξάνουν. Αυτό φανερώνει την πνευματική τύφλωση στην οποία αναφέρεται ο προφήτης χαρακτηρίζοντάς την : «τύφλωσιν της αμαρτίας». Με απλό τρόπο στο θέμα αυτό αναφερόταν ο άγιος Παίσιος και έλεγε αυτό ακριβώς ότι οι άνθρωποι στην ζωή τους βρίσκονται σαν μεθυσμένοι και ξυπνούν από την κατάσταση αυτή ξαφνικά με τον θάνατό τους. Τον θάνατο αυτό υπαινίχθηκε και ο Χριστός όταν ρωτήθηκε από τον μαθητή του αν μπορεί να πάει για να θάψει τον πατέρα του. Η απάντηση του Χριστού ήταν: «Άφες τους νεκρούς θάψε τους εαυτών νεκρούς».


του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη

Ἡ μετάφραση εἶναι ἀπό τό Ὑπόμνημα τοῦ Παν. Τρεμπέλα, Εἰς τόν Προφήτην Ἠσαΐαν, Ἀθῆναι 1990, σ.322.
Ἡ μετάφραση εἶναι ἀπό τό Ὑπόμνημα τοῦ Παν. Τρεμπέλα, Εἰς τόν Προφήτην Ἠσαΐαν, Ἀθῆναι 1990, σ.324.
Μτ.8, 17-34.

ΕΛΛΑΣ ΘΥΜΗΣΟΥ!…

 Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ Ν” ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ

Η ΕΛΛΑΣ ΕΝ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΕΘΝΩΝ

«Γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε, ἐπακούσατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, ἰσχυκότες ἡττᾶσθε· ἐὰν γὰρ πάλιν ἰσχύσετε, πάλιν ἡττηθήσεσθε. Καὶ ἂν βουλεύσησθε βουλήν, διασκεδάσει Κύριος, καὶ λόγον ὅν ἄν εἴπητε, οὐ μὴ ἐμείνη ἐν ὑμῖν, ὅτι μεθ” ἡμῶν ὁ Θεός». (Ἡσ. 8, 9-10)

Ἀπόσπασμα τῆς «Χριστιανικῆς Σπίθας», φυλ. 368, Αὐγουστος 1974.
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου)


«…Ὅλα τὰ κράτη, ἀνατολὴ καὶ δύση εἶνε στραμμένα πρὸς τὴν ὕλη, αὐτὸ εἶνε τὸ πρόγραμμα τῶν συγχρόνων ἀνθρώπων.

Ἑλλάς, θυμήσου!…

Ἡ Ἑλλάδα, ἔρμαιο τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῶν μεγάλων ἐθνῶν, ἔχει δοκιμάσει πολλὲς πικρίες καὶ ἀπογοητεύσεις μέχρι σήμερα, ἀλλ` παρ᾽ ὅλα αὐτὰ δὲν βάζει μυαλό. Λησμονεῖ εὐκολα τὶς συμφορές, ἀπὸ τὴν προδοσία τῶν συμμάχων της.

Ἕλλάς!… Ἐνθυμήσου τὶς μαύρες ἐκεῖνες ἡμέρες τοῦ Σεπτεμβρίου τοῦ 1922, κατὰ τὰς ὁποίας ἕνα ἑκατομμύριο ὀρθοδόξου λαοῦ εἶχε συγκεντωθεί στὴν παραλία τῆς Σμύρνης. Καὶ ἑνῷ τὰ θωρηκτὰ τῶν μεγάλων δυνάμεων, τῶν λεγομένων συμμάχων, θὰ μποροῦσαν μὲ λίγες ὁμοβροντίας τῶν τηλεβόλων των νὰ τρέψουν εἰς ἀτακτη φυγὴ τὶς ἀγέλες τῶν θηρίων τῆς Ἄγαρ, ποὺ κατασπάρασαν τὰ ἄοπλα πλήθη, αὐτοὶ ἀπαθεῖς ἔβλεπαν τὴν ἐθνική μας συμφορά…

Ἐνθυμήσου τὶς 6 Σεπτεμβρίου τοῦ 1955, κατὰ τὴν ὁποία οἱ Ἕλληνες τῆς Κωνσταντινουπόλεως παραδίδοντο στὸ πῦρ καὶ εἰς τὴν ἀτίμωση. Ἑλλάς! Οἱ σύμμαχοί σου δὲν ἔδειξαν κανένα οὐσιαστικὸ ἐνδιαφέρον…

Πολιτικὴ Ἠσαΐα

-Καὶ λοιπόν, θὰ μας ἐρωτήσετε, ἐσεῖς τί θετικόν ἔχετε νὰ προτείνετε;

Ἀπαντᾶμε· Πάνω ἀπὸ κάθε ἄλλη ἐξωτερικὴ πολιτικὴ ἀμφιβόλου ὡφελείας, ποὺ κόπτονται οἱ πολιτικοί μας ἀρχηγοί, μία εἶνε ἡ πολιτικὴ ποὺ 100% θὰ ἀσφαλίσῃ τὸ πολυπαθὴ μας ἔθνος. Καὶ ἡ πολιτικὴ αὐτὴ –μὴ γελᾶτε, ὦ ἄπιστοι καὶ ἀσεβεῖς– εἶνε ἡ πολιτικὴ τοῦ προφήτη Ἠσαΐα.

Αὐτὴ συνιστᾶ, γιὰ νὰ ἐπιζήσῃ ἡ Ἑλλὰς τὶς πονηρὲς αὐτὲς ἡμέρες, πάνω ἀπὸ κάθε ἄλλη συμμαχία νὰ ζητήσῃ τὴν κραταιὰ καὶ πανίσχυρη καὶ ἀήττητη συμμαχία τοῦ παντοδυνάμου Κυρίου.

…Ἀγαπητοί μας συμπατριῶται Ἕλληνες! Ὅσοι πιστεύετε ἀκράδαντα εἰς τὸν Κύριο, γίνετε θερμοὶ κήρυκες τῆς πολιτικῆς, τὴν ὁποία προτείνει ὁ προφητικὸς λόγος. Συμμαχός μας κραταιὸς νὰ εἶνε ὁ Θεός. Αὐτὸ νὰ εἶνε τὸ σύνθημά μας.

Ἐὰν ὑπῆρχε μιὰ κυβέρνηση, ποὺ νὰ ἐσκέπτετο καὶ νὰ ἐνεργοῦσε χριστιανικὰ, ἕνα θὰ ἦταν τὸ κύριο μέλημά της, ἡ ἐπαναφορά, ἡ ἔνταξη τῆς Ἑλλάδος στὴν φωτεινή ὁμαλήν τροχιὰ τῆς συμμαχίας τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὴν ὁποία ἔχει πάρα πολύ ἀπομακρυνθῃ τὸ ἔθνος μας, πλανώμενο στὴν ἄβυσσο τῆς ἐξωτερικῆς ματαίας , σατανικῆς πολιτικῆς.

Ἑλλάς, προσφιλή μας Πατρίδα! Ἄκουσε τὴν φωνὴ τῆς αἰωνιότητος. Πλησίασε καὶ πάλι τὸν Θεὸ τῶν πατέρων σου…

Τὰ ζῶα τῆς φάτνης



Στὴ βυζαντινὴ εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος τὸ κεντρικὸ πρόσωπο, τὸθεῖο Βρέφος, ­εἰκονίζεται μέσα σὲ σπήλαιο ἀνάμεσα σὲ ζῶα· ἢ μᾶλλον τὰ ζῶαεἶναι σκυμμένα πάνω Του· εἶναι πάντοτε δύο καὶ εἶναι συγκεκριμένα: ἕνας «βοῦς» (βόδι) καὶ ἕνας «ὄνος» (γαϊδουράκι).
Δηλώνεται ἔτσι ὅτι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ γεννήθηκε ὡς ἄνθρωπος ὄχι σὲ παλάτι βασιλικό, οὔτε κὰν σὲ σπίτι ὅπου μένουν ἄνθρωποι, ἀλλὰ σὲ στάβλο, σὲ σπηλιὰ ποὺ χρησίμευε ὡς κατάλυμα ζώων! 
Ὑπενθυμίζει δηλαδὴ τὶς πολὺ ταπεινὲς συνθῆκες ὑπὸ τὶς ὁποῖες γεννήθηκε ὁ Κύριος, ποὺ ἦταν ἡ ἀρχὴ τῶν ἀλλεπάλληλων ταπεινώσεων ποὺ καταδέχθηκε νὰ ὑπομείνει στὴν ἐπὶ γῆς ζωή Του γιὰ τὴ σωτηρία μας μέχρι τὴν Ἄκρα Ταπείνωση τοῦ σταυρικοῦ Πάθους Του!
Δὲν πρόκειται ὅμως μόνο γι᾿ αὐτό. Ἡ παρουσία τῶν δύο συγκεκριμένων ζώ­ων κοντὰ στὸ νηπιάσαντα Θεὸ ὑπενθυμίζει κυρίως τὴν ἐκπλήρωση δύο προφητειῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τῶν προφητῶν Ἀμβακοὺμ καὶ Ἡσαΐα.
Ὁ προφήτης Ἀμβακοὺμ μὲ τὸ προφητικό του βλέμμα διακρίνει τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐπρόκειτο νὰ συμβεῖ μετὰ ἀπὸ αἰῶνες, καὶ λέγει στὸν Υἱὸ μεταξὺ τῶν ἄλλων: «Ἐν μέσῳ δύο ζῴων γνωσθήσῃ» (Ἀμβ. γ´ 2)
Στὸ χωρίο αὐτὸ ἔχουν δοθεῖ πολλὲς ἑρμηνεῖες· αὐτὴ ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει ἐδῶ εἶναι ἡ ἑξῆς: Θὰ γνωρισθεῖς ἀνάμεσα σὲ δύο ζῶα. Ὁ Θεὸς «ἐφανερώθη ἐν σαρκί» (Α´ Τιμ. γ´ 16), ἔγινε γνωστὸς κατ᾿ ἀρχὰς μεταξὺ δύο ζώων. Ἑπομένως ἡ βυζαντινὴ ἁγιογραφία εἶναι σὰν νὰ μᾶς λέει: Κοιτάξτε αὐτὸ τὸ βρέφος! Εἶναι ὁ Μεσσίας ποὺ προφήτευσε ὁ προφήτης Ἀμβακούμ.
Πιὸ σαφὴς εἶναι ἡ προφητεία τοῦ προφήτη Ἡσαΐα: «Ἔγνω βοῦς τὸνκτησάμενον καὶ ὄνος τὴν φάτνην τοῦ κυρίου αὐτοῦ, Ἰσραὴλ δέ με οὐκ ἔγνω καὶ ὁλαός με οὐ συνῆκε» (Ἡσ. α´ 3). Ἐδῶ ὁμιλεῖ ὁ Θεὸς μὲ παράπονο γιὰ τὴν ­ἀχαριστία καὶ ἀπιστία τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ λέει: 
Τὸ βόδι γνωρίζει τὸν ἰδιοκτήτη ποὺ τὸ φρον­τίζει, καὶ τὸ γαϊδουράκι ξέρει τὴ φάτνη τοῦ κυρίου του. Ἀντίθετα, ὁ περιούσιος λαός μου, ὁ Ἰσραήλ, ποὺ τόσο τὸν ἔχω εὐεργετήσει, δὲν μὲ ἀναγνωρίζει εἰλικρινὰ Κύριό του, δὲν μὲ νιώθει.
Ἡ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας ἐφάρμοσε τὸ χωρίο στὴν περίσταση τῆς Γεννήσεως. Τὰ ζῶα τῆς φάτνης ἀναγνώρισαν τὸν Δεσπότη τους, τὸν Κύριο τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς. Τὸν ἀναγνώρισαν καὶ Τὸν προσκύνησαν. Οἱ Ἰουδαῖοι ὅμως δὲν Τὸν ἀντιλήφθηκαν. Δὲν ὑπῆρχε χῶρος στὸ πανδοχεῖο τῆς Βηθλεὲμ γιὰ τὴν Παρθένο καὶ τὸν κυοφορούμενο Μεσσία, οἱ πόρτες τῶν Βηθλεεμιτῶν ἔμειναν κλειστὲς γιὰ τὸν ἐρχόμενο Κύριο, καὶ οἱ καρδιές τους παγωμένες. Ἐλάχιστες ἁγνὲς καρδιὲς βρέθηκαν ἄξιες καὶ πρόθυμες νὰ Τὸν προσκυνήσουν, οἱ ποιμένες.
Τὸ παράπονο τοῦ Θεοῦ στὴ συγκεκρι­μένη προφητεία τονίζεται ἀκόμη περισσότερο ἀπὸ τὸ εἶδος τῶν ζώων ποὺ συγ­κρίνονται μὲ τοὺς ἀνθρώπους - Ἰ­­σ­ραηλίτες. 
Εἶναι δύο ζῶα γνωστὰ γιὰ τὴ χαμηλὴ νοημοσύνη τους· ­μάλιστα, προκειμένου γιὰ τὸν ὄνο, καὶ γιὰ τὸ πεῖσμα του. Δύο ζῶα ποὺ οἱ ὀνομασίες τους χρησιμοποιοῦνται ὑβριστικὰ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Αὐτὰ κατάλαβαν τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ στὴ γῆ· ὁ ἄνθρωπος, ἡ κορωνίδα τῆς ὁρατῆς δημιουργίας, δὲν τὴν κατάλαβε – γεγονὸς ποὺ καταδει­κνύει τὸ κατάντημα τοῦ ἀνθρώπου: «ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, παρα­συνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς» (Ψαλ. μη´ [48] 13)
Ὁ ἄνθρωπος, ἐνῶ τιμήθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ τὸ «κατ᾿ εἰκόνα», δὲν τὸ ἀντιλήφθηκε, δὲν τὸ ἐκτίμησε αὐτό. Ἀλλὰ μὲ τὶς ἁμαρτίες του ἔκανε τὸν ἑαυτό του ὅμοιο μὲ τὰ ζῶα, ποὺ δὲν ἔχουν λογικὸ ὅπως αὐτός.
Σύμφωνα μὲ αὐτὴ τὴν προοπτικὴ τὰ δύο ζῶα συμβολίζουν καὶ κάτι ἄλλο: τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἀποκτηνώθηκε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, τὸν ὁποῖο ἐλεεῖ ὁ Θεὸς καὶ προσφέρεται σ᾿ αὐτὸν ὡς «ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς» (Ἰω. Ϛ´ 51), ἡ πνευματικὴ τροφὴ ποὺ θὰ τοῦ δώσει τὴν ἀληθινὴ ζωή, τὴ ζωὴ τῆς κοινωνίας μὲ τὸν Θεό, ποὺ θὰ τὸν κάνει ἄνθρωπο ἀληθινό, θεὸ κατὰ χάριν.
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος στὴ χριστουγεννιάτικη ὁμιλία του ­διακρίνει στὰ δύο ζῶα τοὺς δύο «λαούς»: τὸ βό­­δι, νομικῶς καθαρὸ ζῶο (βλ. ­Λευϊτ. ια´ [11]), συμβολίζει τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁ­ποῖοι «μηρυκάζουν» (ὅπως τὸ βόδι) τὸ Νόμο τοῦ Θεοῦ· ὁ ὄνος, νομικῶς ἀκάθαρτο, συμβολίζει τοὺς εἰδωλολάτρες (βλ. PG 36, 332A).
Τὰ δύο διαφορετικὰ ζῶα συνάζονται κοντὰ στὸ Σωτήρα, ποὺ ἔρχεται νὰ δημιουργήσει τὴ μία οἰκογένεια τῆς Ἐκκλησίας, μέσα στὴν ὁποία «οὐκ ἔνιἸουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην…», ἀλλὰ «πάντες» εἶναι «εἷς ἐν Χριστῷ»· ὅλοι οἱ πιστοὶ ἔχουν γίνει ἕνας νέος ἄνθρωπος μὲ τὴν ἕνωσή τους μὲ τὸν Χριστό (Γαλ. γ´ 28). 
Δὲν ἰσχύουν πλέον διαφορὲς ἐθνικότητας, κοινωνικῆς τάξεως καὶ φύλου. Τώρα ὑπάρχει ὁ ἐν Χριστῷ ἄνθρωπος, «ὁ καινὸς ἄνθρωπος» (Ἐφ. β´ 15), ὁ ἀναγεννημένος, ὁ ἁγιασμένος, ὁ ἄνθρωπος τῆς Χάριτος, ποὺ οἱ διαθέσεις, τὰ λόγια, οἱ πράξεις του ἔχουν τὴ σφραγίδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Δύο ζῶα κοντὰ στὴ φάτνη τοῦ νεογέννητου Χριστοῦ! Πόσα μηνύματα: τὸ μυστήριο τῆς ἀποδοκιμασίας τοῦ Μεσσία, ὁ φοβερὸς ξεπεσμὸς τοῦ ἀνθρώπου, ἡ χαρὰ γιὰ ἕνα καινούργιο ξεκίνημα τῆς ἀνθρωπότητας· ἡ ἐλπίδα τέλος γιὰ μιὰ καινούργια ἀρχὴ καὶ στὴ δική μας προσωπικὴ ζωή!

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

Ο κύβος ερρίφθη, Alea jacta est

Φαίνεται πως τα ψέματα τελειώνουν για όσους είχαν ακόμα την ελπίδα ότι θα αποφεύγονταν το μοιραίο, για όσους ακόμα έλπιζαν πως θα συνεχίσουν να τηρούνται οι Ιεροί Κανόνες, για όσους ακόμα έτρεφαν την προσδοκία πως η Ορθοδοξία θα παραμείνει Ορθοδοξία, όπως παρέμεινε επί τόσους αιώνες. Ενώ η χώρα αυτή υποφέρει τραυματισμένη από τα μαρτύρια της ξένης μνημονικιακής κατοχής, ενώ ο εκκλησιασμός διώκεται με κάθε μέσο, ο προκαθήμενος της Κωνσταντινούπολης έχει πάρει την οριστική του απόφαση.

Βαρθολομαίος: «H επανένωση Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας συνιστά καθήκον της εποχής μας». Χωρίς πλέον κανένα δισταγμό, χωρίς πλέον κανένα πρόσχημα, χωρίς καμία αμφιβολία, σε μια σημαντική συνέντευξη σε αυστριακή εφημερίδα ο κ. Βαρθολομαίος σημειώνει πως, «η αποκατάσταση της διάσπασης της και η επανένωση της Εκκλησίας συνιστά μεγάλο καθήκον της εποχής μας, και παραπέμπει στα πρώτα βήματα που ξεκίνησαν σε αυτή την κατεύθυνση πριν από 50 χρόνια ο Πάπας Παύλος ο Έκτος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας», ενώ, όπως παρατηρεί, «ο επίσημος Θεολογικός Διάλογος ανάμεσα στις Εκκλησίες βοήθησε να εξαλειφθούν παρεξηγήσεις και διαφορές απόψεων» (;;;).

Μετά από όλα αυτά θα αναρωτηθεί κανείς, θα αναρωτηθεί κάθε καλόπιστος, κάθε ευσεβής, μέλος της ελληνορθόδοξης εκκλησίας, κάθε σκεπτόμενος, (γιατί υπάρχουν δυστυχώς και οι μη σκεπτόμενοι), τι δέον γενέσθαι. Πολλοί θα υποστηρίξουν πως μη δέον γενέσθαι οτιδήποτε. Δηλαδή να μην αντιδρούμε, να μην πούμε τίποτα, να μην αναφερόμαστε καν σε αυτή τη εξέλιξη, να μην βλέπουμε, και να μην ακούμε. Δηλαδή να είμαστε πρόβατα ενός ποιμνίου που το καθηγηθούν λύκοι για να το κατασπαράξουν.
Για όσους όμως ακόμα έχουν συνείδηση και θέλουν να κρατήσουν την Μια, Αγία, Καθολική, Αποστολική, και Ορθόδοξη Εκκλησία, το πρόβλημα είναι πως θα αντιδράσουν, πως θα εκκλησιάζονται όταν οι ιερείς θα είναι Οικουμενιστές, πως θα λάβουν την Θεια Κοινωνία όταν αυτή δεν θα έχει καμία Χάρη γιατί οι Ιερουργοί θα έχουν αποστατήσει, όταν το μίασμα του Οικουμενισμού θα έχει μολύνει τα Ιερά και τα Όσια, όταν αυτά που μας κράτησαν επί τόσους αιώνες θα έχουν καταρρεύσει μετά από μια πολύχρονη προετοιμασία αποδόμησης κάθε ορθόδοξης αγάπης, κάθε ορθόδοξης θεραπευτικής λειτουργίας. Κάποιοι πιστοί λίγο-πολύ λέγουν, «μα το τάδε μοναστήρι, ο τάδε μοναχός έχει αγάπη, έχει ελεημοσύνη, έχει άσκηση, έχει αυταπάρνηση, έχει προσευχή, έχει τόσα καλά… πως είναι δυνατόν να σφάλλει; Μήπως από κάποια πλευρά έχει κάποιο δίκαιο;
Μήπως εδώ επιβάλλεται να κάνουμε οικονομία;». Εδώ θα πρέπει να καταλάβουμε, να αντιληφτούμε πως οι Νεοεποχίτες δεν επιδιώκουν να κλείσουν οι εκκλησίες αλλά να συνεχίσουν να υπάρχουν, να λειτουργούν γεμάτες εκκλησίασμα αλλά με αλιωμένο-κοσμικό και οικουμενιστικό φρόνημα. Αντίθετα τις όποιες εκκλησίες θα παραμείνουν στην Ορθοδοξία θα τις απομονώσουν και θα της χαρακτηρίσουν αναχρονιστικές και απομεινάρια ενός σκοταδιστικού παρελθόντος.

Πριν από λίγα χρόνια ένας πασίγνωστος γέροντας στο Άγιο Ορός αναφερόμενος στους παπικούς μου είχε πει: «Δεν μπορούμε να τους αποδεχτούμε γιατί έτσι αλλοιώνουμε την θεραπευτική χάρη της Ορθοδοξίας και χάνουμε την αγάπη που θα μπορούσαμε να τους προσφέρουμε για να μετανοήσουν». Σήμερα όχι μόνο τους αποδεχόμαστε αλλά οι προκαθήμενοι βάσει συνωμοτικού σχεδίου που εξυφαίνονταν εδώ και δεκαετίες, έφτασαν στο σημείο να επιδιώκουν πλέον ανοιχτά και χωρίς κανένα πρόσχημα την λεγομένη «ένωση των εκκλησιών», δηλαδή την ένωση με τον «Έξω από εδώ». 
Αλλά το πιο τραγικό είναι πως ο ίδιος αυτός ο γέροντας, στον οποίο πηγαίνουν να τον επισκεφτούν χιλιάδες από όλο τον κόσμο θεωρώντας τον σαν πάτερ Παΐσιο νούμερο 2, (και ο όποιος καθοδηγεί ένα από τα μεγαλύτερα ιδρύματα Ρωμιοσύνης του οποίου υπήρξα ιδρυτικό μέλος), μου συνέστησε με αυστηρό τρόπο να σταματήσω να γράφω για όσα σήμερα γίνονται σε βάρος της Ορθοδοξίας παρά την ευλογία που έχω από τον πνευματικό μου. Μάλιστα έφτασε στο σημείο να με συστήσει να εξομολογηθώ για όσα έγραψα τους τελευταίους μήνες. Αλλοίμονο! 

Ο πατήρ Ρωμανιδης είχε προφητέψει από την δεκαετία του ογδόντα ότι θα έρθει η μέρα που δεν θα υπάρχει πλέον τίποτα στην ορατή εκκλησία που θα μαρτυρά την Ορθοδοξία, καθώς αυτή θα έχει εγκαταλειφτεί από τους ίδιους τους ιερείς της. Τώρα διαφαίνεται πως όλα είχαν σχεδιαστεί με τον καλύτερο τρόπο και οι ανύποπτοι ευλαβείς σύμφωνα με τα σχέδια τους θα έπεφταν σαν «ώριμα φρούτα» στον λάκκο της καταστροφής. Από την μια η πολιτική προδοσία και από την άλλη η θρησκευτική αποστασία και στη μέση ένα ζαλισμένο ποίμνιο. Όλα ωραία και άριστα σχεδιασμένα και καθορισμένα.
Ο προφήτης Ησαΐας ως αυθεντικός κήρυκας του λόγου του Θεού ελέγχει κατά τρόπο αληθινά προφητικό τους ανάξιους άρχοντες των Ιουδαίων. Η αγανάκτηση του Προφήτη φτάνει σε τέτοιο βαθμό που καλεί τους βαρβάρους ειδωλολάτρες, οι οποίοι λόγω της βαρβαρότητας τους μοιάζουν με άγρια θηρία, να έρθουν να κατασπαράξουν τους κακούς άρχοντες. Είναι χαρακτηριστικός ο λόγος του Προφήτη: «Πάντα τα θηρία τα άγρια, δεύτε φάγετε, πάντα τα θηρία του δρυμού» (Ης. νστ΄9). Αλλά ο προφητικός λόγος δεν εξαντλείται στο σημείο αυτό. Συνεχίζει με την ίδια και περισσότερο δριμύτητα και ελέγχει τώρα, «τους αναιδείς τη ψυχή», λέγοντας, «Και οι κύνες αναιδείς τη ψυχή, ουκ ειδότες πλησμονήν, και εισί πονηροί ουκ ειδότες σύνεσιν, πάντες εν ταις οδοίς αυτών εξηκολούθησαν, έκαστος κατά το εαυτού» (Ης. νστ΄10).
Τι μας λέγει η Αγία Γραφή: «Μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον!», αναφωνεί ο Απόστολος Παύλος, (Α΄Τιμόθ. γ΄16). Και πιο κάτω τι λέγει; Να είμαστε απλώς καλοί άνθρωποι; Όχι! Αλλά,: «Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν Πνεύματι, ώφθη αγγέλοις εκηρύχθη εν ένθεσι, επιστεύθη εν κόσμω, ανελλήφθη εν δόξη». Και η προσωπική Θεία αποκάλυψις γίνεται μόνο εν Πνεύματι Αγίω. « Ούτως ο άνθρωπος αυτοπροαιρέτως, είτε γίνεται σκώληξ και δεν διαμαρτύρεται επειδή τον πατούν, είτε γίνεται υψιπέτης αετός της Χάριτος και ίπταται εις τους Ουρανούς».

Στην εποχή που ζούμε όλα τα προσωπεία έχουν πέσει και έχουν αποκαλυφθεί τα πάντα. Στη συνείδηση του κάθε πιστού επαφίεται αν θα αγωνιστεί, ή αν θα παραδοθεί στα επερχόμενα. Στην συνειδητή ευθύνη του κάθε ιεράρχη είναι να πάψει να κρύβεται πίσω από την «σκιά» του και να πάρει ξεκάθαρη θέση στα τελούμενα.

Νίκος Χειλαδάκης

Πώς θα έλθη ο Θεός για να κρίνη την γη



Και τι θα μπορούσε να θεωρηθή ελεεινότερο από αυτήν την ψυχή; Αυτός ο βασιλιάς έρχεται να κρίνη την γη όχι με ζεύγος ημιόνων λευκών ή με χρυσή άμαξα ή με αλουργίδα και διάδημα. Αλλά πως; Άκουσε τους προφήτες τι λένε , όσο βέβαια μπορεί να το πη άνθρωπος. Ο ένας λέει∙ « Ο Θεός θα έλθη φανερά , ο Θεός μας και δεν θα αποσιωπηθή∙ πυρ θα καίεται ενώπιόν του και γύρω του δυνατή καταιγίδα∙ θα προσκαλέση τον ουρανό επάνω και την γη για να κρίνη τον λαό του» ( Ψαλμ. 49, 34 ) .
Ο Ησαΐας πάλι αυτήν την ίδια την κόλασι μας θέτει προ οφθαλμών, όταν λέη∙ «Να, ημέρα Κυρίου έρχεται με άπαυστο θυμό και οργή, να καταστήση την οικουμένη όλη έρημη και τους αμαρτωλούς να καταστρέψη από αυτήν. Οι αστέρες του ουρανού ο Ωρίων και όλος ο κόσμος του ουρανού δεν θα δώσουν το φως τους και θα σκοτισθή ο ήλιος κατά την έξοδό του, και η σελήνη δεν θα δώση το φέγγος αυτής. Θα δώσω εντολή να έλθουν συμφορές σε όλη την οικουμένη και στους ασεβείς τιμωρίες για τις αμαρτίες τους. Θα καταστρέψω την έπαρσι των παρανόμων και τον εγωισμό των υπερηφάνων θα ταπεινώσω και όσοι θα παραμείνουν θα είναι πολυτιμότεροι από τον φυσικό χρυσό και οι άνθρωποι θα είναι πολυτιμότεροι από τον λίθο από το Σουφείρ. Και αυτός ο ουρανός θα σαλευθή και η γη θα σεισθή εκ των θεμελίων εξ αιτίας του θυμού του Κυρίου Σαβαώθ , κατά την ημέρα , που θα επέλθη ο θυμός του» ( Ησ. 13, 9-13 ) .
Και πάλι∙ «Οι θυρίδες , λέει από τον ουρανό θα ανοιχθούν και θα πέση οργή του Θεού στους αμαρτωλούς ανθρώπους και θα σεισθούν τα θεμέλια της γης∙ θα συνταραχθή η γη, θα σαλευθή από τα θεμέλια σαν μεθυσμένη και σαν να είναι σε κραιπάλη∙ θα σεισθή σαν οπωροφυλάκιο η γη, θα πέση και δεν θα μπορή να σηκωθή, διότι υπερίσχυσε η ανομία. Και εκείνη την ημέρα θα επιφέρη ο Θεός την παντοδύναμη δεξιά του στο πλήθος των ουρανίων σωμάτων και στους βασιλείς της γης. Και θα τους συγκεντρώση σε δεσμωτήριο και θα τους κλείση σε φυλακή»( Ησ. 24, 18-22 ) .
Και ο προφήτης Μαλαχίας μιλώντας με παρόμοιο τρόπο έλεγε: «Να, έρχεται Κύριος ο Παντοκράτωρ , Ποιος όμως θα μπορέση να υπομείνει την ημέρα εκείνη της εισόδου αυτού, ή ποιος θα σταθή όρθιος κατά την ημέρα της ελεύσεώς του; Διότι αυτός θα πορευθή ενώπιον των ανθρώπων ως πυρ χωνευτήριο και ως στακτόνερο ,για να καθαρίση τους πάντες, όπως ο χρυσοχόος καθαρίζει το αργύριο και το χρυσίο στο καμίνι» ( Μαλ. 3., 1-3 ) . Και πάλι∙ «Να , λέει , ημέρα έρχεται Κυρίου καιομένη ως κλίβανος και θα κατακάψη αυτούς . Όλοι οι αλλογενείς και όλοι οι εργαζόμενοι την ανομία θα είναι σαν την καλαμιά και θα τους κατακαύση η ημέρα του Κυρίου που έρχεται, λέει ο Κύριος παντοκράτωρ, και δεν θα παραμείνη ούτε ρίζα ούτε κλάδος» ( Μαλ. 4, 1 ) .
Ο δε ανήρ των επιθυμιών, λέει∙ «Έβλεπα , έως ότου θρόνοι στήθηκαν και ο παλαιός των ημερών εκάθησε ∙ και το ένδυμα αυτού ήταν λευκό σαν χιόνι και η τρίχα της κεφαλής του σαν μαλλί καθαρό∙ ο θρόνος του φλόγα πυρός , οι τροχοί του σαν του θρόνου του, σαν πυρ, που εξέπεμπε φλόγες. Χίλιες χιλιάδες αγγέλων τον υπηρετούσαν και μύριες μυριάδες παραστέκονταν δίπλα του. Κριτήριο στήθηκε και βιβλία ανοίχθηκαν» ( Δαν. 7, 9-10 ) . Και λίγο παρακάτω λέει∙ « Έβλεπα με προσοχή στο όραμα της νυκτός και ιδού, κάποιος ως υιός ανθρώπου ερχόταν ενώπιον των νεφελών του ουρανού, έφθασε μπροστά στον παλαιό των ημερών και ωδηγήθηκε προς αυτόν. Σε αυτόν δόθηκε η αρχή και η τιμή και η βασιλεία , και όλοι οι άνθρωποι, λαοί, φυλές γλώσσες αυτόν θα υπηρετήσουν. Η εξουσία του θα είναι αιώνια, και η βασιλεία του ποτέ δεν θα καταστραφή και δεν θα σβήση. Έφριξε το πνεύμα μου μέσα μου, εγώ ο Δανιήλ το βεβαιώνω αυτό , και τα οράματα αυτά της κεφαλής μου με συνετάραξαν» ( Δαν. 7, 13-15 ) .
Τότε ανοίγουν διάπλατα όλες οι πύλες των ουρανίων αψίδων ή μάλλον και αυτός ο ουρανός θα φύγη από το μέσο «Θα εκτυλιχθή , λέει, ως βιβλίο ο ουρανός» ( Ησ. 34, 4 ) , συστελλόμενος σαν παραπέτασμα θεατρικής σκηνής, ώστε να αλλάξη για το καλύτερο. Τότε τα πάντα γεμίζουν από έκστασι, φρίκη και τρόμο∙ τότε και αυτοί οι άγγελοι διακατέχονται από πολύ φόβο και όχι μόνον αυτοί, αλλά και οι αρχάγγελοι και οι θρόνοι και οι κυριότητες και οι αρχές και οι εξουσίες . «Θα σεισθούν, λέει , οι δυνάμεις των ουρανών», διότι θα απαιτηθούν από τους ανθρώπους ευθύνες για την εδώ ζωή» ( Ματθ. 24, 29 ) . Και μη θαυμάσης.

«ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΣ ΑΜΒΩΝ Θ΄
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ»
ΑΓΙΟΝ ΌΡΟΣ
Υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
ΕΚΔΟΣΙΣ ΣΥΝΟΔΙΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ
ΙΕΡΑ ΚΑΛΥΒΗ «ΑΓΙΟΣ ΣΥΡΙΔΩΝ Α΄»
ΙΕΡΑ ΝΕΑ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, 2013


Σέ ποιούς φανερώνεται καί σέ ποιούς ἀποκρύπτεται ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν;



Τό νά μήν ἐμπιστευόμαστε τίς δικές μας δυνάμεις, ἀποτελεῖ γιά πολλούς μιά μεγάλη δυσκολία καί ἕνα σοβαρό ἐμπόδιο ἀπ΄ τήν ἴδια τήν ἀρχή τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Αὐτό ὅμως πρέπει νά τό ὑπερνικήσουμε, γιατί διαφορετικά δέν ὑπάρχει καμιά προοπτική νά προχωρήσουμε παραπέρα. Γιατί πῶς εἶναι δυνατό νά δεχτεῖ ἕνας ἄνθρωπος συμβουλές ἤ βοήθεια ὅταν νομίζει πώς τά ξέρει ὄλα, πώς εἶναι σέ θέση νά τά κατορθώνει μόνος του ὅλα καί δέν χρειάζεται γι' αὐτό καμιά ὑπόδειξη ἐκ μέρους τῶν ἄλλων; 
Ἀπό ἕναν τέτοιο τοῖχο αὐτάρκειας δέν εἶναι δυνατό νά περάσουν φωτεινές ἀκτίνες."Οὐαί οἱ συνετοί ἐν ἑαυτοῖς καί ἐνώπιον αὐτῶν ἐπιστήμονες!" φωνάζει ὁ προφήτης Ἡσαΐας (ε΄ 21), καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος προτρέπει· "μή γίνεσθε φρόνιμοι παρ' ἑαυτοῖς" (Ρωμ. ιβ' 16).

Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀποκαλύπτεται στούς ἁπλούς καί ταπεινούς. Σέ κείνους ὅμως πού θεωροῦν τόν ἑαυτό τους σοφό καί ἔξυπνο "ἀποκρύπτεται" (Ματθ. ια΄ 25).


Τίτο Κολλιάντερ
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ
Ἐκδόσεις "ΑΚΡΙΤΑΣ"