.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Μάξιμος ο καυσοκαλυβίτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Μάξιμος ο καυσοκαλυβίτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ένας Άγιος που έκαιγε "Καλύβες"



Αγιος Μάξιμος Καυσοκαλυβίτης. Πάντα σ' αυτόν τον άγιο, με ενθουσίαζε η ελευθερία του. Αυτή η αγία «τρέλα» του. Έκαιγε την καλύβα του και άλλαζε τόπους κατοικίας, έφευγε και μάκρυνε, κάθε που αισθανόταν ότι κινδύνευε να χάσει αυτό που ήταν και ήθελε να κάνει. Δεν διαπραγματευόταν την ελευθερία του, το δικό του τρόπο ζωής, το μονοπάτι που τον οδηγούσε στον Θεό και τον εαυτό του. Αλήθεια εμείς πόσες "καλύβες" κάψαμε ζωή μας, για να μπορούμε να είμαστε ο ευατός μας; Να ζήσουμε εμείς και οχι κάποιος άλλος στην θέση μας; "Καλύβες" είναι οι αυταπάτες ενός ψευδούς ευατού. Οι ψευδαισθήσεις μας. Και οι περισσότεροι απο εμάς, δεν κάψαμε καμία "καλύβα" ποτέ.
Μπήκαμε μέσα σε μια και εκεί γεράσαμε. Κι ας έσταζε η οροφή νερό, κι ας σάπιζαν τα σωθικά μας. Την καλύβα μας πάντως μια φορά δεν την κάψαμε, γιατί θέλει αρετή να καις τις «βεβαιότητες» σου…